Γράφει ο Γιάννης Πρετεντέρης
Ηταν γουστόζικη η ιδέα του Ινστιτούτου Τσίπρα να οργανώσει ημερίδα για το Κράτος Δικαίου, τη Δημοκρατία και τη Δικαιοσύνη (6/2).
Παρόλο που είναι αλήθεια ότι από τα πάνελ έλειψαν προβεβλημένοι στυλοβάτες του Κράτους Δικαίου επί κυβερνήσεων Τσίπρα, όπως ο Πάνος Καμμένος, ο Δ. Παπαγγελόπουλος, η κυρία Ξένη Δημητρίου ή ο Παππάς «13-0».
Ευτυχώς όμως πήγαν πολλοί άλλοι που τότε είχαν διαπρέψει κυρίως στο άθλημα της μουγγαμάρας. Πάλι καλά.
Κατ’ αρχήν είναι εύλογες οι ενστάσεις που διατύπωσε ο πρώην πρωθυπουργός για τον μη συναινετικό τρόπο με τον οποίο ο Μητσοτάκης χειρίστηκε την προεδρική εκλογή και πρότεινε τον Τασούλα.
Σε αντίθεση φυσικά με το 2014 – 2015 όταν ο Τσίπρας είχε προτιμήσει να μπλοκάρει την προεδρική εκλογή για να γίνουν εκλογές και να ρίξει τον Σαμαρά. Προφανώς τότε ήταν μια υποδειγματικά συναινετική διαδικασία.
Υστερα άκουσα διάφορους έγκριτους ομιλητές να επιχειρηματολογούν υποστηρίζοντας ότι ο Πρόεδρος πρέπει να αποτελεί κάτι σαν «αντίβαρο» στην κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό.
Δεν ξέρω πού το βρήκαν αυτό. Αλλά «δημοκρατία με δίδυμο» όπου ο ένας θα είναι η κυβέρνηση και ο άλλος θα κάνει την αντιπολίτευση δεν έχει καταγραφεί παγκοσμίως. Μπορεί να έχει πλάκα.
Οι ιδέες άλλωστε δεν λείπουν.
Η υποψηφία Πρόεδρος της Δημοκρατίας που υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ (υποθέτω και ο Τσίπρας) δήλωνε πρόσφατα ότι ο (η) Πρόεδρος της Δημοκρατίας πρέπει «να διασφαλίζει τις διαδικασίες για τις αποφάσεις που θα παρθούν από κάθε πηγή εξουσίας» (Λούκα Κατσέλη, Kontra, 3/2).
Είναι ένα μοντέλο που εφαρμόζεται ήδη επιτυχώς στη Βόρειο Κορέα αλλά δεν τους βλέπω πολύ χαρούμενους.
Φυσικά τίποτα από τα παραπάνω δεν προβλέπεται στη δημοκρατική Ελλάδα.
Ισως γι’ αυτό κάποιοι πιστεύουν πως «βάση και επίκεντρο της Προεδρίας δεν θα είναι οι τυπικές αρμοδιότητες αλλά η ουσία της Ελλάδας» όπως σημείωσε ο συνταγματολόγος και γραμματέας του Υπουργικού Συμβουλίου επί Τσίπρα Α. Καϊδατζής («Εφ. Συν.», 30/12).
Αν δεν κάνω λάθος πρέπει να είναι ο πρώτος συνταγματολόγος παγκοσμίως που εισηγείται να μην ασκεί ο Πρόεδρος τις αρμοδιότητες που του αναθέτει το Σύνταγμα αλλά εκείνες που απαιτεί «η ουσία της Ελλάδας».
Τα υπόλοιπα ήταν τα γνωστά. Τέμπη, υποκλοπές και Αριστερά.
Θέλω να ελπίζω πως θα ακολουθήσει ημερίδα του Ινστιτούτου για το τραπεζικό σύστημα υπό τον Βαρουφάκη και κάτι πιο τσαχπίνικο με τη Ζωή.
Απλώς με προβληματίζει η θεματική.
Γιατί να αλλάζει από ημερίδα σε ημερίδα; Κανονικά θα έπρεπε όλες οι ημερίδες του Ινστιτούτου να πραγματοποιούνται με τον γενικό τίτλο «Από τι γλιτώσατε, ρε μπαγάσες!».
