Γράφει ο Γιάννης Πρετεντέρης
Σε ένα πολιτικό σκηνικό που δεν χαρακτηρίζεται από μεγάλες μεταβολές υπάρχουν πάντα κάποιες αιτίες που αυξομειώνουν τα ποσοστά των κομμάτων.
Η ΝΔ έχει τα Τέμπη. Η Ζωή έχει επίσης τα Τέμπη αλλά από την πλευρά του αυτοσχέδιου ντετέκτιβ. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει τον ΣΥΡΙΖΑ κι αρκεί. Οι μικρότεροι δεξιοί κι αριστεροί σχηματισμοί δεν έχουν τίποτα.
Ολοι πορεύονται «μικροζωές και μικροκέρδη συμψηφίζοντας» που έλεγε κι ο Αναγνωστάκης.
Το ΠαΣοΚ όμως γιατί πέφτει; Για την ακρίβεια πέφτει από το καλοκαίρι.
- Τον Οκτώβριο 2024 είχε 15,3% πρόθεση ψήφου και 19,8% εκτίμηση.
- Τον Δεκέμβριο 2024 έπαιρνε 14,7% σε πρόθεση ψήφου και 18,8% σε εκτίμηση.
- Τον Ιανουάριο 2025 είχε 13,7% πρόθεση και 17,4% εκτίμηση.
- Τον Φεβρουάριο 2025 είχε 11,3% στην πρόθεση και 14,6% στην εκτίμηση (Metron Analysis).
Από τον Οκτώβριο έως τον Φεβρουάριο έχει χάσει 4 μονάδες στην πρόθεση και 5,3 στην εκτίμηση ψήφου. Απώλειες της τάξεως του 25%!
Χωρίς δηλαδή να έχει συμβεί κάτι ιδιαίτερο ή αξιομνημόνευτο, το ΠαΣοΚ είδε σε λίγους μήνες να εξανεμίζονται σχεδόν όλα τα δημοσκοπικά κέρδη από την επανεκλογή Ανδρουλάκη και την κρίση στον ΣΥΡΙΖΑ.
Τι συμβαίνει;
Η μια εξήγηση είναι ότι «το ΠαΣοΚ δεν άφησε λάθος που να μην κάνει» (Α. Λοβέρδος, 19/2). Πάντως έκανε πολλά.
Η άλλη λέει ότι το ΠαΣοΚ επέστρεψε απλώς στα κυβικά του, τα οποία στην πραγματικότητα δεν είχε ποτέ αυξήσει.
Η τρίτη θέτει το ζήτημα της φυσιογνωμίας και των επιδιώξεων του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Τι κόμμα είναι σήμερα το ΠαΣοΚ και πού αποβλέπει; Οχι in memoriam της ιστορίας του. Αλλά μέσα στη σημερινή Ελλάδα.
Σε αυτό το τελευταίο σαφής απάντηση δεν υπάρχει. Ακόμη και για τα Τέμπη παρασύρθηκαν σε ένα σχέδιο αναταραχής στο οποίο δεν δίνουν καν τον τόνο. Τον δίνουν ο Βελόπουλος κι η Ζωή.
Δεν υπάρχει αμφιβολία πως η δουλειά του ΠαΣοΚ δεν είναι εύκολη.
Στριμώχνεται ανάμεσα σε ένα κυβερνητικό μπλοκ γύρω από τον Μητσοτάκη που μπορεί να δοκιμάζεται από τα γεγονότα αλλά παραμένει ισχυρό.
Κι από ένα συνονθύλευμα ετερόκλητων αντιπολιτεύσεων που επιδιώκει καταφανώς την αποσταθεροποίηση αλλά μάλλον χωρίς την ικανότητα να το καταφέρει.
Το «σενάριο του 2012» δεν έχει εύκολο ριμέικ.
Το ΠαΣοΚ λοιπόν πρέπει να επιλέξει. Οχι τόσο εταίρους ή συμμάχους. Αλλά δρόμο.
Θα είναι ο δρόμος της ευθύνης και της σταθερότητας στον οποίο ιστορικά βαδίζει; Ή ο δρόμος του σορολόπ;
Και κυρίως να επιλέξει γρήγορα. Διότι όπως τους έλεγε κι ο Σημίτης «οι ευκαιρίες δεν είναι άπειρες».
