Γράφει ο Γιάννης Πρετεντέρης
Δεν ξέρω αν «η πλειοψηφία των πολιτών είναι ανώριμη» όπως εξήγησε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ (Star, 30/5).
Διαισθάνομαι όμως ότι χρειάζεται τεράστια δόση ανωριμότητας για να ψηφίσουν κάποιους που τους υπόσχονται αύξηση φόρων, αύξηση εισφορών, έκτακτα χαράτσια και γενικώς θέλουν να βάλουν χέρι στην τσέπη τους.
Φυσικά ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε το ΠΑΣΟΚ, έχουν μεγάλες πιθανότητες να κυβερνήσουν κι άρα να φορολογήσουν.
Συνεπώς η Τσαπανίδου, η Χρονοπούλου, ο Δουδωνής ή ο Παραστατίδης περιφέρουν απλώς δεσμεύσεις που δεν τις πολυξέρουν, ούτε τις πολυκαταλαβαίνουν, και οι οποίες ούτως ή άλλως μάλλον δεν πρόκειται να υλοποιηθούν.
Αναρωτιέμαι λοιπόν μήπως τελικά ανώριμοι δεν είναι οι πολίτες αλλά εκείνοι που υποδύονται δωρεάν τους φορομπήχτες.
Ακόμη περισσότερο που σε ολόκληρο τον δυτικό κόσμο τα όρια της φορολογικής πολιτικής έχουν περίπου προσδιοριστεί ή έχουν γίνει κοινώς αποδεκτά. Κι εξ αυτού του λόγου οι φόροι σπανίως απασχολούν τις προεκλογικές εκστρατείες.
Ζήσαμε πρόσφατα εκλογές στην Ιταλία, τη Γαλλία, τη Σουηδία, τη Γερμανία αλλά πουθενά δεν πλακώθηκαν για τους φόρους.
Ξέρετε γιατί; Επειδή μόνο οι ανόητοι εξακολουθούν να θεωρούν ότι η φορολόγηση είναι «αριστερή πολιτική». Αντιθέτως όλες οι σύγχρονες δημοκρατίες επικεντρώνονται στην παραγωγή πλούτου και για να είμαι ειλικρινής δεν έχω ακούσει πολλά στη δική μας πολιτική αντιπαράθεση για την παραγωγή του.
Εμαθα όμως ότι πρέπει να «υπερφορολογηθούν» και δη εκτάκτως τα «υπερκέρδη» που θα προκύψουν από τα «υπερέσοδα».
Καμία αντίρρηση. Και είμαι ο τελευταίος που θα διαφωνήσει. Να πληρώσουν.
Αλλά μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει πώς ορίζονται τα «υπερκέρδη» και τα «υπερέσοδα» για να ξέρουμε τι πρέπει να πληρώσουν; Και ποιο είναι το όριο που τα ξεχωρίζει από τα «υποέσοδα» και τα «υποκέρδη»;
Δημοκρατία έχουμε και κράτος δικαίου. Δεν μπορεί απλώς να παίρνεις όσα σου λείπουν.
Υποθέτω όμως πως θα το διευκρινίσουν συντόμως η Πόπη και η Χρονοπούλου ώστε να κάνουν κι οι άλλοι τα κουμάντα τους. Και οι επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά.
Αλλά από την άλλη γιατί να μπουν στον κόπο;
Και οι ίδιες ξέρουν ότι δεν έχουν πιθανότητες να κυβερνήσουν και συνεπώς δεν έχει καμία σημασία τι θέλουν να φορολογήσουν.
Κι αν σπάσει κανένας διάολος το ποδάρι του; Σιγά το δύσκολο.
Δεν ξέρω για το ΠΑΣΟΚ αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ το έχει λύσει το πρόβλημα.
Θα στείλει το «πρόγραμμα Πόπη» εκεί που αναπαύεται ο «ένας νόμος με το ένα άρθρο» που θα καταργούσε τα Μνημόνια. Ξέρετε, δίπλα στο μνήμα του Προγράμματος Θεσσαλονίκης.
