Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Το 14ο συνέδριο της ΝΔ μόνο συνέδριο και μόνο της ΝΔ δεν ήταν. Στη θέση μιας κλασικής πολιτικής διαδικασίας εμφανίστηκε μια χολιγουντιανή φιέστα με τις καλύτερες τεχνικές του πολιτικού μάρκετινγκ.
Οι επαγγελματικές της επικοινωνίας που σκηνοθετούν τον Κυριάκο Μητσοτάκη πέτυχαν να αναδείξουν δυο στοιχεία: την απόλυτη κυριαρχία του σε ένα κόμμα που δεν είναι πλέον η ΝΔ.
Σε ένα επικοινωνιακό περιβάλλον αναστροφής της πραγματικότητας, δοξαστικών, πλαστών εντυπώσεων, παραπληροφόρησης και αλαζονείας, διχαστικής τοξικότητας και προσωπικής αυτοενθρόνισης το ιδρυτικό DNA και οι αντίπαλες εσωκομματικές ομαδες εξαερώθηκαν.
Το συνέδριο απέπνεε ότι μετά το “L’ etat c΄ est moi” που επιβλήθηκε μετά το 2019 και “Le parti -c΄ est moi”. Το σλόγκαν πλέον είναι: “Μόνο ο Κυριάκος, στο κόμμα και στο κράτος”. Και η οικογένειά του βεβαίως.
Το τέλος του Καραμανλισμού
Το συνέδριο ανέδειξε το τέλος του Καραμανλισμού. Θα είναι αστείο να μιλάμε για “καραμανλική πτέρυγα” , από τη στιγμή που ο πρώην Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής επικύρωσε- με τη σιωπή και τον τυπικό, για να μη πούμε αποχαιρετιστήριο χαρακτήρα της παρουσίας του -ότι δεν ενδιαφέρεται. Όχι μόνο για τη ηγεσία αυτού του κόμματος, ίσως ούτε καν για τη συνέχιση της παρουσίας του στις γραμμές του.
Χωρίς Καραμανλή , καραμανλισμός δεν υπάρχει. Άλλος για να πάρει τη θεση του ως θεματοφύλακας των “ιερών και των οσίων” – της ιδεολογίας και της πολιτικής- επί των οποίων ο Κωνσταντίνος Καραμανλής θεμελίωσε τη ΝΔ, δεν βρίσκεται.
Ο Κώστας Αχ. Καραμανλής, αποδεικνύεται άβουλη φιγούρα φιλομητσοτακικού υπουργού, με αρμοδιότητες που ασκούνται από τη ομαδα του Μεγάρου Μαξίμου.
Ο Νίκος Δένδιας αφού επί κάμποσα χρόνια “ώδινεν όρος” τώρα τίκτει ποντικάκια το ένα μετά το άλλο. Στο υπουργείο Εξωτερικών έχει παραδώσει τα κλειδιά του υπουργείου στις “ τρεις κυρίες” που αποφασίζουν για λογαριασμό του Μητσοτάκη.
Ο ίδιος καταπίνει τον διασυρμό του υπουργού Εξωτερικών που δεν έχει λόγο στην εξωτερική πολιτική- ή κάνει απλώς κάποια θελήματα.
Άλλος αστέρας στον ευρύτερο “καραμανλικό” χώρο δεν αναδείχθηκε, αφού και οι κάποτε φερέλπιδες Ευρ. Στυλιανίδης και Απ. Τζιτζικώστας έχουν εξαφανιστεί. Καραμανλική πτέρυγα τέλος.
Αφού ο “υπαρκτός καραμανλισμός” δεν εμφανίστηκε σ’ αυτό το συνέδριο, δεν θα εμφανιστεί ποτέ. Με την εξαφάνιση του, χάνεται και η πολιτική κληρονομιά του Καραμανλή, τουλάχιστον στο κόμμα που διοικεί η οικογένεια Μητσοτάκη πλεον.
Άφησαν το πεδίο αντιπαράθεσης με τον Μητσοτάκη, σε κρίσιμα μέτωπα πολιτικής, αποκλειστικά στον Αντώνη Σαμαρά, που απλως βρυχάται απέναντι στον Μητσοτάκη – που από την πλευρά του τον αντιμετωπίζει πλέον αφ’ υψηλού και μάλλον περιφρονητικά.
Η οικογένεια εκδικείται για το 1993 και ο Μεσσήνιος που ξεδόντιασε τον παλιό ραδιούργο Μητσοτάκη και στραπατσάρισε τη Ντόρα, αποκτά χαρακτηριστικά γραφικής φιγούρας.
‘Ενα οικογενειακό κόμμα
Στο συνέδριο ο Κυριάκος Μητσοτάκης αφού ήδη έχει αναδείξει πως διατηρεί τον πλήρη έλεγχο του κράτους- και του χρήματος- επιβεβαίωσε και την απόλυτη κυριαρχία του στο κόμμα- βάζοντας τον εαυτό του πάνω από την ιστορία του.
Το ακύρωσε ως “συντηρητικό”, για να βάλει στη θέση το δικό του “προοδευτικό” σχήμα. Με τους φίλους της οικογένειας, τα ναυάγια του Σημιτισμού, τους παλιούς Κνίτες και ποικίλα τυχοδιωκτικά στοιχεία που τον περιβάλλουν. Από εδώ και πέρα μονά -ζυγά είναι δικά του.
Αν κερδίσει τις επόμενες εκλογες θα αποκηρύξει εύκολα και ασμένως τις προηγούμενες περιόδους της ΝΔ, αρχίζοντας από τους Καραμανλικούς, ενώ τον Σαμαρά θα τον βρει πια βαριά τιμωρία. Δεν είναι τυχαία η σύγκρουσή τους για τους προστατευόμενους μάρτυρες της Νοβάρτις.
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής θα εξοβελιστεί από το πάνθεο των ηρώων της συντηρητικής παράταξης και τη θέση του θα πάρει ο πατήρ Μητσοτάκης- με τον Ελευθέριο Βενιζέλο στο βάθος. Το μότο του γέρου Καραμανλή “Ο Βενιζέλος δίχασε, εγω ένωσα” θα εξαφανιστεί από το χώρο.
Το υπαινίχθηκε άλλωστε ο Κυριάκος όταν του έδωσαν το λόγο στο Ίδρυμα Καραμανλή: για την ελληνική ένταξη στην ΕΟΚ, προδικτατορικά, είπε, δεν είχε μιλήσει μόνο ο Καραμανλής , αλλά και ο πατέρας του. Τα υπόλοιπα στα χολερικά πατρικά απομνημονεύματα
Το οικογενειακό μίσος για τον παλιό Καραμανλή και τον Σαμαρά και η προσπάθεια απαξίωσης του νεότερου Καραμανλή, έτσι όπως ορίζουν τις επιλογές του Κυριάκου, επιβάλλονται με απίστευτη ευκολία. Ίσως γιατί προετοιμάζονται από επαγγελματίες και δεν βρίσκουν αντίσταση.
Από την άλλη, αν χάσει τις εκλογές- όπως γίνεται όλο και πιο πιθανό- ουδείς θα τον εμποδίσει να διαλύσει τη ΝΔ – ως ξεπερασμένη και φθαρμένη υπόθεση -και στη θέση της να βάλει ένα εντελώς οικογενειακο κόμμα. Με τις μεθόδους του πολιτικού μάρκετινγκ, τα ντιλς με τους ισχυρούς του χρήματος και των ΜΜΕ και την υποταγή στον αμερικανικό παράγοντα, ως εντολοδόχος του στη περιοχή.
Το σύστημα Mitsotakis and Friends
Ο Μητσοτάκης, που θα επιστρέψει από τις ΗΠΑ στο δεύτερο δεκαήμερο του Μαΐου, μετά τη συνάντηση με τον Μπάιντεν, την οποία ζήτησε ο ίδιος, αντί να δεχθεί τη μεταφορά των υπερατλαντικών οδηγιών από την περιόδευσα στην περιοχή Βικτώρια Νούλαντ– θα είναι ένας άλλος πολιτικός. Πρόθυμος να ενταχθεί στο νέο αντιρωσικό σχηματισμό που διαμορφώνουν στην περιοχή οι Αμερικανοί, με επικεφαλής την Τουρκία.
Και στις δυο περιπτώσεις -κερδισμένος με τη ΝΔ ή χαμένος και επικεφαλής νέου κόμματος στη θέση η ΝΔ- ως πρωθυπουργός ξανά ή από την αντιπολίτευση, θα αναδείξει χωρίς προσχήματα την πολιτική που έχει ασπαστεί από καιρό: τυφλή πρόσδεση το αμερικανικό άρμα και αντιευρωπαϊκή συμπεριφορά.
Τα πρώτα δείγματα είναι ήδη ορατά στο χειρισμό των ελληνοτουρκικών και στις αντιευρωπαϊκές κορώνες του.
Επί αμερικανικού εδάφους -και υπό τη γοητεία των Μπάιντεν σε οικογενειακό επίπεδο– η δήλωσή του για την “προβλέψιμη Ελλάδα” ενώπιον του Τραμπ θα μετεξελιχθεί σε δήλωση του τυπου “πλανητάρχη, ιδού η χώρα Σας” στον ανοϊκό Μπάιντεν.
Ατυχώς ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης που τον βρήκε- εθελοτυφλώντας- στο συνέδριο της ΝΔ “καλύτερο από τον Τσίπρα”, ταυτίστηκε μαζί του.
Μένει να φανεί πως θα αντιδράσει σε μια πολιτική που στα εθνικά θέματα θα παραβιάσει με κυνισμό τις κόκκινες γραμμές που έβαλε ο Κώστας Καραμανλης από το “Βελίδειο” τον Οκτώβριο του 2019 και ο Σαμαράς σε δυο διαφορετικά συνέδρια.
Οι συνέπειες της κυριαρχίας του συστήματος “Mitsotakis and Friends” στο είδος της πολιτικής που θα ασκείται στην Ελλάδα και στα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας θα είναι δραματικές.
‘Οσοι τον αφήσαν ατουφέκιστο τα προηγούμενα χρόνια θα δουν τώρα τα έργα των χειρών τους. Ο Κυριάκος κατάφερε αυτό που δεν πρόλαβε ο πατέρας του: να επιβάλλει την οικογένεια στον συντηρητικό χώρο.Τώρα κανείς δεν μπορεί να χαλάσει τα σχέδιά του ,-εκτός από τον Τσίπρα ίσως. Αλλά αυτό είναι μια άλλη πονεμένη ιστορία…
Αυτό το συνέδριο ήταν το τελευταίο εμπόδιο. Το ξεπέρασε βάζοντας στον ύπνο τους οπαδούς της παράταξης- και ευνουχίζοντας ιδεολογικά τα στελέχη της, με μια παράσταση γεμάτη “αμερικανιές” και πριγκιπική εγωπάθεια.
Η επιδίωξή του είναι να στήσει “δική του” Ελλάδα, όπως την περιγράφει μιλώντας διαρκώς σε πρώτο ενικό πρόσωπο.
Η αρχή θα γίνει επιβάλλοντας στα εθνικά θέματα πολιτικές που δεν θα είχε διανοηθεί ποτέ άλλος πολιτικός… Αν του βγει, θα θυμηθούμε αυτό που έλεγε ο Κολοκοτρώνης: “Όποιος ζήσει, ας ακούει των γυναικών τα μοιρολόγια…”.
