Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
«Πρώτα η Ιταλία» ζητούσε η Τζόρτζια Μελόνι και πήρε 26%. «Πρώτα η Γαλλία» είχε ήδη διακηρύξει η Λεπέν και πέρασε το 41%. Ένας να το πει ακόμη και να του βγει, τέλειωσε η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ένας στους τέσσερις Ιταλούς έδωσε την εμπιστοσύνη του σε ένα φασιστικό κόμμα που αναλαμβάνει τα ηνία της ιταλικής Δεξιάς με Πρωθυπουργό που θεωρείται επίγονος του Μουσολίνι.
Δεν μπορούμε αξιολογήσουμε αυτήν την εξέλιξη χωρίς να τη συνδέσουμε με τις δυο παραμέτρους που την καθόρισαν: τη στάση της Ευρωπαϊκής ηγεσίας στο Ουκρανικό και στον αντιευρωπαϊκό χαρακτήρα της καμπάνιας των νικητών.
Από τον Φεβρουάριο η κοινοτική Ευρώπη και οι κυβερνήσεις της, λειτουργούν ως μαριονέτες του ανοϊκού Μπάιντεν και υπηρετούν τυφλά αμερικανικά συμφέροντα και επιδιώξεις του ΝΑΤΟ βορειοανατολικά της Ευρώπης.
Οι πιο υποτακτικοί και ανιστόρητοι νομίζουν -και δεν αποκλείεται να το πιστεύουν- ότι έτσι βρίσκονται «στη σωστή πλευρά της Ιστορίας».
Υπερβαίνουν τις συμμαχικές υποχρεώσεις τους και τη συνδρομή, χάριν του διεθνούς Δικαίου, σε μια χώρα -με διεφθαρμένο καθεστώς- που δέχθηκε επεκτατική επίθεση από τον αυταρχικό και ενδεχομένως παρανοϊκό Πούτιν.
Έτσι ένας τοπικός πόλεμος -στον οποίο οι Αμερικανοί πολεμούν με τους Ρώσους δι΄ αντιπροσώπου- έγινε διεθνής οικονομική κρίση, με συνέπειες που, μετά τους Ουκρανούς, πληρώνουν οι Ευρωπαίοι.
Η ακρισία όσων όφειλαν να δουν πού βρίσκεται το όριο και να αντιταχθούν στην επιθετικότητα και την παράνομη συμπεριφορά της Ρωσίας, χωρίς να κόψουν τις ζωτικές αρτηρίες για την Ευρώπη, μεταφέρεται στη βάση της κοινωνίας σε κάθε χώρα και γίνεται εκλογικό κριτήριο.
Η επικράτηση της Μελόνι στην Ιταλία, ενδεχομένως της Λεπέν στη Γαλλία σε τρία χρόνια, τα προηγούμενα της Αυστρίας, οι εκλογικές συμπεριφορές στην Ουγγαρία, την Πολωνία και αλλού, που βάζουν στα πολιτικά σαλόνια των κρατών μελών την ακροδεξιά, φέρουν την υπογραφή όσων δεν προστάτευσαν την Ευρώπη και τους λαούς της, αλλά υποτάχθηκαν κοντόφθαλμα στο ΝΑΤΟ.
Τώρα στο τραπέζι του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου -77 χρόνια μετά τη συντριβή του φασισμού- κάθεται μια εκπρόσωπός του, από μεγάλη χώρα. Στη Μόσχα ανοίγουν βότκες…
Η νίκη της Μελόνι είναι το πρώτο βήμα, μετά την κόκκινη γραμμή.
Οι ακροδεξιοί που ανέβηκαν τα τελευταία χρόνια σε κυβερνήσεις κοινοτικών χωρών, ήταν απλώς αρνητές επιμέρους πλευρών όσων εκπροσωπεί η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Κυρίως στον τομέα των Δικαιωμάτων, την αντιμετώπιση των μεταναστευτικών ρευμάτων, και των νομικών ριζοσπαστισμών που ενσωματώνονται στην κοινοτική νομοθεσία.
Τώρα θα θεωρείται μέλος της Ένωσης, μια χώρα που θέλει να ευνουχίσει την Ένωση, οδηγώντας σε επαν-εθνικοποίηση τις βασικές πολιτικές της.
Η Μελόνι εκπροσωπεί τον φασισμό, ως φαινόμενο συμπληρωματικό με το Brexit και τον Πούτιν.
Από αυτή την άποψη είναι κατάρα για την Ευρώπη.
