Γράφει ο Φαήλος Κρανιδιώτης
Δεν ξέρω αν το παρατηρήσατε αυτό το παράξενο φαινόμενο, απόρροια της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία.
Οι Ουκρανοί πρόσφυγες είναι αλλόκοτοι, όλο γυναικόπαιδα. Κάτι δεν πάει καλά, αφού εμείς ξέρουμε, μας κανοναρχούνε τόσα χρόνια τα ΜΜΕ και η καθεστωτική αριστερίλα. Οι πρόσφυγες κανονικά είναι σχεδόν αποκλειστικά ανήλικα με μουστάκι ή μούσι, μοιάζουν 25 αλλά είναι 15, σκάρτα 16. Δεν σέρνουν βαλίτσες, είναι ντυμένοι τρέντι και βγάζουν σέλφι με τελευταίο μοντέλο κινητό.
Οι αληθινοί πρόσφυγες απαιτούν τζάμπα σπίτι, επίδομα διαβίωσης, συσσίτιο γκουρμέ και χαλάλ. Οι αληθινοί πρόσφυγες αγαπάνε την Τουρκία και τον ηγέτη της, είναι άλλωστε ομόδοξοι, και απαιτούν, ενίοτε με τσαμπουκά, να προσαρμοστούμε εμείς στα γούστα και στις συνήθειές τους. Τι παράξενοι πρόσφυγες είναι αυτές οι γυναίκες με τα βουρκωμένα παιδιά που προσέρχονται ικέτες και ακουμπάνε το χέρι τους στο γόνατό μας, στη στάση της αρχαίας ικεσίας, ενώ οι άντρες τους από όλα τα μέρη του κόσμου σπεύδουν να γυρίσουν πίσω για να υπερασπιστούν την πατρίδα τους. Το σωστό, το ΜΚΟτζίδικο, είναι οι πρόσφυγες να είναι μαντράχαλοι που παρατάνε πίσω τα γυναικόπαιδα και έρχονται εδώ για να σηκώνουν κατοστάευρα από τις ΑΤΜ και να τα κουνάνε σαν βεντάλια σε βιντεοκλήση στα μούτρα της οικογένειας στο Αφγανιστάν, στο Πακιστάν, στη Σομαλία για να έρθουν όλοι εδώ, όπου οι βλαμμένοι Δυτικοί μοιράζουν σπίτια, χαρτιά παραμονής και επιδόματα.
Όπου κι αν ανήκει η καρδιά σου σε αυτόν τον πόλεμο, δεν μπορείς παρά να καταγράψεις και να θαυμάσεις την αντίδραση του Ουκρανικού λαού, όπως τότε των Σέρβων. Δεν παράτησαν τις γυναίκες και τα παιδιά τους στο έλεος του εχθρού και των συνεπειών του πολέμου. Καραβάνια ολόκληρα από αποφασισμένους άνδρες έρχονται να ενισχύσουν τον στρατό της χώρας τους και μόνο τα γυναικόπαιδα περνούν τα σύνορα. Γιατί; Γιατί αυτό είναι αληθινό προσφυγικό πρόβλημα, δεν είναι θρασεία και οργανωμένη εισβολή και εποικισμός, με «ροές» -τι χαριτωμένη λέξη, φαντάζεσαι νεράκι δροσερό που τρέχει- οργανωμένες από τους ισλαμοφασίστες, τους χορηγούς και αρωγούς του ISIS, το κράτος-συμμορία του Ερντογάν.
Οι Ουκρανές μανάδες με τα παιδιά τους, κατά κανόνα Χριστιανές, με ανάλογο αξιακό πλαίσιο με εμάς, έρχονται στ’ αλήθεια να σώσουν πρώτα τα παιδιά τους και μετά τον εαυτό τους. Δεν θα δείτε αλαζονεία στο βλέμμα τους, δεν θα απαιτήσουν ποτέ να αλλάξουμε εμείς για να υιοθετήσουμε δικές τους ξένες συνήθειες. Και ανυπομονούν να τελειώσει ο πόλεμος και να γυρίσουν στα σπίτια τους. Και οι άνδρες τους δεν είναι δειλοί φυγόστρατοι ή λιποτάκτες, σπεύδουν στον αχό της μάχης να μπουν στη φωτιά απέναντι σε έναν άνισο και σκληρό αντίπαλο.
Το ουκρανικό προσφυγικό ζήτημα έφερε τρομερή αμηχανία, ξεβράκωσε όλο το δουλεμπορικό αριστερό σύστημα των ΜΚΟτζήδων φραγκοφονιάδων και συναυτουργών των Τούρκων ισλαμοφασιστών διακινητών, και όλα τα ελλαδικά αριστερά κόμματα πάσης απόχρωσης. Κατά πρώτον, διότι προς το παρόν το ζήτημα δεν έχει φράγκα και, κατά δεύτερον, χαλάει τις αναλογίες του μείγματος που επιθυμούν οι συναυτουργοί και ηθικοί αυτουργοί της αντικατάστασης του γηγενούς χριστιανικού πληθυσμού. Δεν είναι μόνο λευκοί, είναι και Χριστιανοί οι μπαγάσηδες, είναι Ευρωπαίοι! Αυτό κι αν κάνει κρόσσια τα νεύρα των χαριτωμένων «διασωστών» με τις βαθιές τσέπες.
Η δε εικόνα από μόνη της, από τη μια μόνο γυναικόπαιδα με την ικεσία στο βλέμμα και τη συστολή του φιλοξενουμένου και από την άλλη σχεδόν αποκλειστικά μαντράχαλοι που όλο απαιτούν λες και τους χρωστάμε, συνθλίβει το αφήγημα των Τουρκοκινούμενων ψευτοανθρωπιστών, που όταν το αμφισβητούσαμε ωρύονταν για «ρατσισμό» και φασισμό ή με θράσος συνέκριναν τους Ελληνες πρόσφυγες του 1922, που έρχονται καθημαγμένοι στη Μάνα τους με τις ορδές που εξαπέλυσε ο Ερντογάν στον Εβρο, που, μιράκολο, χάνουν τα χαρτιά τους αλλά ποτέ το κινητό τους και το φαγητό που τους προσφέρουμε δωρεάν όταν δεν το γουστάρουν το πετάνε στο πάτωμα. Δεν κάνουν καν τον κόπο να περπατήσουν λίγα μέτρα και να το πετάξουν στο βαρέλι, ενώ μερικοί προέρχονται από χώρες που έχουν να δουν πόλεμο 50 χρόνια.
Στους αληθινούς πρόσφυγες, γυναικόπαιδα, με τους άνδρες τους πίσω να αγωνίζονται, που φεύγουν από έναν πόλεμο, όπου ο εισβολέας πλέον χρησιμοποιεί τρομερές θερμοβαρικές βόμβες που κατακαίουν ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα, θα δώσουμε φιλοξενία, θαλπωρή, φαγητό, το υστέρημά μας, τα σπίτια μας, ώσπου να μπορέσουν να επιστρέψουν και να ξαναχτίσουν την πατρίδα τους. Δεν έρχονται για να κυριαρχήσουν με τους αριθμούς, δεν απαιτούν με τσαμπουκά, δεν μας κουνάνε το δάχτυλο, δεν μαζεύτηκαν στον φράχτη του Εβρου καθοδηγούμενοι από τον Τουρκικό Στρατό, την Τζιαντάρμα και τη ΜΙΤ, πέφτοντας πάνω στον φράχτη όπως πολιορκητές βάρβαροι επάνω στο τείχος.
Όλοι τώρα βλέπουν, συγκρίνουν και είναι ίσως το μόνο θετικό από αυτή την ανθρώπινη συμφορά. Οι Ουκρανές μητέρες με τα παιδιά τους σκόρπισαν την προπαγάνδα των δικαιωματιστών «τυφεκιοφόρων του εχθρού», των συνεργών των δουλεμπόρων και των ΜΙΤατζήδων και μας θυμίζουν τι είναι στ’ αλήθεια ο ορισμός και η εικόνα των αληθινών προσφύγων. Να μην το ξεχάσουμε όταν τελειώσει αυτός ο πόλεμος και η μηδενιστική πέμπτη φάλαγγα του φανατικού ισλάμ αρχίσει να ψελλίσει τα γνωστά κάνοντας χρυσοφόρες δουλίτσες με «γραμμή» από την ευρωγραφειοκρατία, που στο ζήτημα αυτό έχει αυτοκτονικό ιδεασμό και αντιστρατεύεται τα Εθνη και τους τρεις πυλώνες της αληθινής Ευρώπης: Την Ελλάδα, τη Ρώμη και τον Χριστιανισμό.
*Δικηγόρος, πρόεδρος της ΝΕΑΣ ΔΕΞΙΑΣ, εταίρου του συνασπισμού ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ,
www.neadexia.gr
