Γράφει ο Φαήλος Κρανιδιώτης
Ο Δένδιας τα πήγε καλά προ ημερών, όταν έκανε τον Τσαβούσογλου να κοντέψει να πάθει ανεύρυσμα – άσχετο, αλλά μόνο εγώ, όταν βλέπω τον Τσαβούσογλου, θέλω να τον ρωτήσω «Είναι καλή η προβατίνα, μάστορα;»;
Οι Αιγύπτιοι φίλοι και σύμμαχοί μας, πάντως, τα πήγαν ακόμη καλύτερα. Ο Τούρκος υφυπουργός Εξωτερικών Σεντάτ Ονάλ πήγε με τουρκική αντιπροσωπία να συνεχίσει συνομιλίες που ξεκίνησαν στην Άγκυρα και άρχισε να ξεδιπλώνει την ατζέντα της Τουρκίας για να τα ξαναβρούν, αφού, κατά καιρούς, ο Ερντογάν και ο Σίσι αντήλλαξαν πολλά «γαλλικά».
Θυμίζω πως ο Ερντογάν υποστηρίζει τους Αδελφούς Μουσουλμάνους, τη δυσοίωνη ισλαμική οργάνωση με τις φιλοναζιστικές ρίζες, σχέσεις με την οποία είχε άλλο περιώνυμο τομάρι, ο αλήστου μνήμης Αλίγια Ιζετμπέκοβιτς, το πάλαι ηγέτης των Βόσνιων μουσουλμάνων. Οι ισλαμιστές είχαν πάρει για λίγο την ηγεσία, μετά την Αράβικη Άνοιξη που ανέτρεψε τον Μουμπάρακ και έφερε στην εξουσία των Μόσι, ο οποίος έκανε τη χώρα σαν δρόμο που του περνάνε καλώδια, εξαπολύθηκε κύμα διώξεων, δολοφονιών, βιασμών, εμπρησμών σε βάρος των χιλιοταλαιπωρημένων κοπτών χριστιανών της Αιγύπτου και η χώρα, με την αμέριστη υποστήριξη του Τούρκου δικτάτορα και γιαλαντζί σουλτάνου, διολίσθαινε στην αναρχία και την πρωτόγονη ισλαμική θεοκρατία.
Τότε ήρθε ως μάστιγα «τιμωρός» ο παραδοσιακός θεσμικός εγγυητής, οι ένοπλες δυνάμεις της Αιγύπτου, με ηγέτη τον Σίσι, μια πολύ σοβαρή και στιβαρή προσωπικότητα, και πήρε την εξουσία, σάρωσε τους ισλαμιστές, συνέλαβε, δίκασε και καταδίκασε τον Μόσι, μέχρι που το ψυχοπαίδι του Ερντογάν τα κακάρωσε μέσα στο γκιζντάνι, στο τρίτο υπόγειο.
Έκτοτε, οι τουρκοαιγυπτιακές σχέσεις δεν έχουν σταματήσει την κατηφόρα, διότι ο Σίσι έκοψε τον βήχα στον Ερντογάν και το πατρονάρισμά του, μέσω των «πληρεξουσίων» του στη Μουσουλμανική Αδελφότητα της Αιγύπτου, αλλά και την εν γένει συμπεριφορά του στην κραταιά αυτή αραβική χώρα ως πρώην αλλά και μέλλουσα τουρκική επαρχία.
Η αιγυπτιακή αντιπροσωπία, αφού άφησε τους μεμέτηδες να ξοδέψουν σάλιο και οξυγόνο, τους είπε, γράφοντας στα μέζεα των καμηλών των φελάχων τις τουρκικές απαιτήσεις, πως απαιτεί να κλείσουν στην Τουρκία τα ΜΜΕ που προβάλλουν την προπαγάνδα της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, να αποχωρήσουν άμεσα όλες οι τουρκικές δυνάμεις και οι μισθοφόροι τους από τη Λιβύη, να παραδώσει η Τουρκία ηγετικά στελέχη και μέλη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας που είχαν διαφύγει στην Τουρκία. Κάθε φορά, δε, που οι Τούρκοι διπλωμάτες προσπαθούσαν να γλυκάνουν τα πράγματα, οι Αιγύπτιοι γίνονταν ακόμη πιο σκληροί. Ηταν άλλο ένα «Βατερλό» για την Αγκυρα και ένα ενδιαφέρον σεμινάριο για μας.
Την επόμενη φορά που θα συναντηθούμε για να θέσουμε το θέμα της παραβίασης της Συνθήκης της Λωζάννης για την Ιμβρο και την Τένεδο, να απαιτήσουμε την επιστροφή των Ελλήνων, το αυτοδιοίκητό τους, το κλείσιμο των στρατιωτικών βάσεων στα δύο νησιά και την αποχώρηση κάθε ένοπλης δύναμης, πλην της Ελληνικής Αστυνομίας, που προβλέπει η συμφωνία. Μπορούμε να το κάνουμε σετ με την απαίτηση να αναγνωρίσει η Τουρκία τη Γενοκτονία των χριστιανών της Τουρκίας και την αποζημίωση των απογόνων τους, Ελλήνων, Αρμενίων και Ασσυρίων, με την απαίτηση άμεσης παύσης των παραβιάσεων του εναέριου χώρου, των χωρικών υδάτων και των θαλάσσιων ζωνών μας, καθώς και με την άμεση παύση του trafficking που κάνει το κράτος-συμμορία, προσπαθώντας να εποικίσει την Ελλάδα και την υπόλοιπη Ευρώπη με σουνίτες μουσουλμάνους. Ως επίλογο μπορούμε να τους θέσουμε και τον σεβασμό της ακεραιότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας και της ΑΟΖ της, ζητώντας αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων.
Και, όταν τρελαθούν και στραβώσει το στόμα τους, με ωραία γαλλικά να θέσουμε και το ζήτημα αυτοδιάθεσης του κουρδικού έθνους. Και αυτά να τα θέτουμε κάθε φορά επίμονα, αυστηρά και με ολοένα διευρυνόμενη ατζέντα θέσεων και διεκδικήσεων, στο διηνεκές. Και να απειλήσουμε με κυρώσεις και να τις επιδιώξουμε. Θα δίναμε λεφτά στον Εσκομπάρ για να βοηθήσει στην καταπολέμηση των ναρκωτικών; Γιατί δίνουμε στον Τούρκο για τη λαθρομετανάστευση; Όλα αυτά στα ίσια, ανεπιτήδευτα και με όλες τις φιοριτούρες και τα «μπλινγκ μπλονγκ» της διπλωματικής γλώσσας. Ενώ, παράλληλα, θα οπλιζόμαστε ως τα δόντια και από τη στενότητα της συμμαχίας θα συναχωνόμαστε και θα φταρνίζονται στο Τελ Αβίβ, θα έχουμε φαγούρα και θα ξύνεται ο γαλλικός στόλος και όλη η λεγεώνα, σαν να έχουν κορέους. Θα έχουμε κάψες και θα ιδρώνουν στο Κάιρο οι φίλοι μας.
Και καλό είναι κάποια πράγματα να μη γίνονται. Ενα ψωριάρικο λυκόπουλο του Ερντογάν τριγύρισε από Θεσσαλονίκη σε Θράκη, αλυχτώντας τις γνωστές βρομιές των γενοκτόνων. Γιατί του το επιτρέψαμε; Γιατί δεν τον σβερκώσαμε από τη Θεσσαλονίκη, όταν άνοιξε τη μουσούδα του και ξεστόμισε όσα ξεστόμισε, να τον στείλουμε «πακέτο» πέρα από το ποτάμι; Ο.Κ., στη χώρα τους δεν μπορούμε να τους εμποδίσουμε να ξερνάνε ισλαμοφασισμό, ψεύδη και απειλές σε βάρος μας. Στη χώρα μας, όμως, μπορούμε να τους απαγορεύουμε να μαγαρίζουν τον τόπο μας και να τους κόβουμε τον βήχα. Μια κλοτσιά στον κώλο και πίσω, να μοιράσει κρεμμύδια στους μπατίρηδες. Πρέπει να τους κόψουμε τον βήχα.
Ταυτόχρονα, να ξεσκαρτάρουμε και από τα εδώ όργανα του τουρκικού ισλαμοφασισμού. Κυκλοφορούν κάτι άλλα ψωραλέα λυκάκια, που έχουν ελληνική υπηκοότητα και πηγαινοέρχονται. Αφαίρεση της ελληνικής ιθαγένειας, αφού υπηρετούν ξένα συμφέροντα. Να μείνουν πέρα από το ποτάμι, να πάρουν κι αυτοί κρεμμύδια και πατάτες από τον Ερντογάν και ψωμί μπαγιάτικο από τον Ιμάμογλου, να φτιάξουν πατάτες γιαχνί. Το έχουμε ξανακάνει. Μερικές φορές, η καταστολή των οργάνων του τουρκικού ισλαμοφασισμού, των προδοτών Ελλήνων πολιτών, οργάνων ξένου επεκτατισμού, είναι αναγκαία και αποτελεσματική, και σαν πολύ τους χαϊδέψαμε. Εάν έχετε ξεχάσει πώς γίνεται, να σας το θυμίσω…
