Φ. Κρανιδιώτης: Έχουμε μια Πατρίδα και το μέλλον των παιδιών μας να φυλάξουμε

Γράφει ο Φαήλος Κρανιδιώτης

Πηγή: newsbreak.gr

 

Εάν το αντελήφθην ορθώς με το λίγο μυαλό που έχω και τα πέντε κολλυβογράμματα που ξέρω, ο Μηταράκης στο Πακιστάν συμφώνησε να δεχόμαστε νόμιμα Πακιστανούς, ως εποχικούς εργάτες, για παραμονή εννέα (9) μηνών, να επιστρέφουν και να έχουν μετά δικαίωμα να ξανάρθουν ύστερα από παρέλευση πενταετίας.

Από τη μεριά του το Πακιστάν να δέχεται πίσω όσους υπηκόους του απελαύνονται από τη χώρα μας διότι, ως τώρα, η άρνηση της Τουρκίας να δεχτεί πίσω όσους έσπρωξε προς εμάς και η άρνηση του Πακιστάν να συνεργαστεί, π.χ. δίνοντας ταξιδιωτικό έγγραφο στον απελασσόμενο, οδηγούσε στο να μας μένουν αμανάτι.

Παράλληλα έχουμε και το κωμικό των αιτήσεων ασύλου από Πακιστανούς, που στη χώρα τους έχει να γίνει πόλεμος καμιά πενηνταριά χρόνια. Η ιδέα, λοιπόν, θα ήταν καλή και μεγάλη επιτυχία αν τη συμφωνία την είχαμε κάνει με το Λουξεμβούργο, την Ελβετία και την Ολλανδία, για να αντιμετωπίσουμε απανωτά κύματα λαθροεισβολής από τραπεζίτες του Μεγάλου Δουκάτου ή από τη Λοζάνη, μουστακαλήδες ξανθωπούς ρολογάδες, τυροκόμους που φτιάχνουν τυρί με τρύπες και τροφαντές, voluptuous τις λένε στο Κολάμπια, από τη χώρα που ακόμη ευγνωμονεί τον Καποδίστρια που εμείς σκοτώσαμε με παραγγελιά της δόλιας Αλβιώνος και από Ολλανδέζες βοσκοπούλες με ξύλινα τσόκαρα από τη χώρα-λακκούβα, που έχει γεωργοκτηνοτροφία που μας βάζει τα γυαλιά. Θα ήτο επιτυχία, πιο μεγάλη από την Παπαρίζου στην «Eurovision», συμφωνία με αυτούς, ένεκα του ότι οι κατά φαντασίαν προσφυγομάνες Λουξεμβούργο, Ελβετία και Ολλανδία είναι σοβαρές χώρες, με ουδόλως εχθρικά σχέδια προς εμάς, η Ολλανδία έχει νταραβέρια με τους Μεμέτηδες για πολιτικοοικονομικούς λόγους, αλλά δεν έρχονται στο Αιγαίο να κάνουν τα αεροπλάνα τους περιπολίες μαζί με τα τούρκικα ούτε ο Δούκας διακηρύσσει πως εκατονταμελής Στρατός του θα έρθει να μας την πέσει μαζί με τους Τούρκους.

Και παρότι Λουξεμβούργιοι, Ελβετοί και Ολλανδοί είναι αρκετοί πια από το είδος των Χριστιανών που είναι άλλοθι για να μη λες πως είσαι άθεος, πάντως δεν είναι σουνίτες, δεν μας θεωρούν χώρο επέκτασης και θα μπορούσαν να ζουν άνετα μαζί μας, κι αν έρθουν εδώ, σε μία γενιά θα γίνουν χαβαλέδες σαν εμάς.

Το Πακιστάν, όμως, είναι μια πολύ επιθετική ισλαμική χώρα, σουνίτες που δεν αφομοιώθηκαν ποτέ και πουθενά. Στενή σύμμαχος με την Τουρκία, που έχει τολμήσει να στείλει φρεγάτα και πολεμικά αεροπλάνα της στο Αιγαίο. Η φήμη πως οι Πακιστανοί πιλότοι ζητούσαν από τους αετούς της Αεροπορίας μας να τους καθαρίσουν τα τζάμια στα F-16 και στα Mirage 2000 ελέγχονται ως ανακριβείς. Το Πακιστάν δόλια δεν δέχεται να πάρει πίσω απελαυνόμενους υπηκόους του, διότι η ηγεσία του επιθυμεί, όπως και η τουρκική, την ισλαμική επέκταση διά της μετανάστευσης των «πιστών» στις χώρες των «απίστων» και διά των γεννήσεων. Επιθυμεί να δημιουργήσει μεγάλες Πακιστανικές μουσουλμανικές μειονότητες στη Δύση, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις χώρες μας.

Η ορθή, λοιπόν, ως σκέψη, θεωρητικά, του Νότη θα ναυαγήσει, διότι οι «εννιαμηνίτες» που θα έρθουν με νόμιμες βίζες θα μείνουν να μας κάνουν Αρμένικη βίζιτα. Και μακάρι να ήταν αδερφοί μας Αρμένιοι, αλλά δεν είναι. Θα μας μείνουν κι αυτοί και το Πακιστάν, αφού δεχτεί μερικούς προς απέλαση υπηκόους του, στοιχηματίζω πως θα καταστρατηγήσει τη συμφωνία και ποτέ δεν θα διαταράξει την υφιστάμενη ανισορροπία σε βάρος μας, να μπουκάρουν πλήθη Πακιστανών σε εμάς και να επιστρέφουν με το σταγονόμετρο.

Με συνελληνική, λοιπόν, αγάπη και ευθύτητα θα επαναλάβω τον μόνο τρόπο να αντιμετωπιστεί το ζήτημα: να σπάσουμε τον μαγνήτη και να είμαστε όσο πιο αυστηροί γίνεται, τόσο, ώστε οι παράνομοι που θα καταφέρνουν σπανίως να τρυπώσουν να παίρνουν από το ξερονήσι πίσω από το σύρμα τα 45 ξαδέρφια τους και να τα προειδοποιούν «μακριά από την Ελλάδα, οι Ελληνες δεν αστειεύονται, θα χορτάσετε φυλακή ώσπου να δηλώσετε πως θα φύγετε μόνοι σας και να σας πάει η Αστυνομία στο αεροδρόμιο».

Γιατί έρχονται εδώ οι Πακιστανοί και όποιοι άλλοι μας στέλνει οργανωμένα το κράτος-συμμορία του Ερντογάν; Γιατί τους λένε πως εμείς εδώ τα κορόιδα δίνουμε δωρεάν σπίτια με προπληρωμένο ενοίκιο για έναν χρόνο, πληρωμένο ρεύμα και νερό, επιδόματα, τραπεζικές κάρτες για να τα εισπράττουν, χαλαρότητα στη χορήγηση ασύλου, σε δουλειές και βρομοδουλειές. Ξέρουν πως με μια αίτηση ασύλου με παραμύθια μπορούν να περιφέρονται στους δρόμους, να δουλεύουν μαύρα, να πουλάνε πέτσινα χαρτιά, πιστοποιητικά, διαβατήρια και να μην μπορούν να απελαθούν ό,τι κι αν γίνει.

Το πρόβλημα δεν λύνεται με τη διπολική πολιτική διαταραχή «από τη μία φυλάω τα σύνορα και από την άλλη, φοβούμενος την Ε.Ε., δίνω παροχές που μοιάζουν στους Πακιστανούς κ.ά. σαν να κέρδισαν το λαχείο».

Επίσης το πρόβλημα δεν θα το λύσουν μπρατσωμένοι που θα δέρνουν σε πλατείες. Η αταξία, η αναρχία, η τραμπούκικη αυτοδικία και η παρανομία δεν είναι εθνική πολιτική και δεν έλυσαν ποτέ τίποτα. Τα όργανα του κράτους θα τα αντιμετωπίσουν με πανεθνική και σύντονη πολιτική σε όλα τα επίπεδα.

Πρώτον, λοιπόν, να συνεχίσουμε με ακόμη μεγαλύτερη αυστηρότητα τη φύλαξη χερσαίων και θαλασσίων συνόρων, όπου ήδη γίνεται δουλειά. Απλά να γίνει ακόμα καλύτερα και αυστηρότερα. Να μην περνάει ούτε κουνούπι και κάποιος να δίνει ψιλά στον Ιάσονα να παίρνει χαρτομάντιλα για τα δάκρυά του.

Δεύτερον, να δηλώσουμε πως δεν δεχόμαστε άλλες αιτήσεις ασύλου και πως θα επανεξετάσουμε σε βάθος δεκαετίας και όσες ήδη δώσαμε. Και να το κάνουμε.

Τρίτον, όσοι μπαίνουν παράνομα θα δικάζονται, θα τιμωρούνται και θα πηγαίνουν φυλακή, ψηφίζοντας νόμο χωρίς μετατροπή και αναστολή.

Τέταρτον, να σπάσουμε τον μαγνήτη, παύση κάθε δελεαστικής παροχής. Οταν ο άλλος ζει με 20 δολάρια τον μήνα, τρελός είναι να μην προσπαθήσει να έρθει; Ούτε σπίτια ούτε χρήμα. Τίποτα. Μόνο φυλακή και μετά την έκτιση της ποινής ξανά φυλακή, ήτοι κλειστό κέντρο κράτησης μέχρι να φύγει από τη χώρα. Δεν τον δέχεται για απέλαση η χώρα του; Με τη θέλησή του και συνοδεία στο αεροπλάνο, όταν το πάρει απόφαση, απολαμβάνοντας για όσο καιρό χρειαστεί την απεραντοσύνη του Αιγαίου, όπου στο μεταξύ θα τα φυτέψει δέντρα και θα τα ποτίσει. Θα του δώσουμε κι ένα κλαράκι για ενθύμιο όταν θα φεύγει. Καθένας που μπαίνει λάθρα θα προσδοκά μόνο συρματόπλεγμα, αντίσκηνο, στρατιωτικό συσσίτιο και απέλαση.

Ουδείς έρχεται στη Δύση για να κάνει την κότα πίσω από το σύρμα. Οταν κυκλοφορήσει το νέο πως κόπηκαν αυτά και έχει μόνο γκιζντάνι και φασόλια μπλουμ με μπέικον σε όποιον αρέσει, τότε θα δείτε πως οι «ροές» θα γίνουν σαν τον Κηφισό το Καλοκαίρι. Θα κλαίνε οι ισλαμοφασίστες του Ερντογάν, τα απάτριδα αρπακτικά των ΜΚΟ και η αριστερίλα, αλλά έχουμε μια Πατρίδα και το μέλλον των παιδιών μας να φυλάξουμε.

*Δικηγόρος, πρόεδρος της ΝΕΑΣ ΔΕΞΙΑΣ, εταίρου του συνασπισμού ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ,
www.neadexia.gr

Best Of

Το “υπερ-εγώ” του Κασσελάκη τον οδηγεί στον… επίλογο

Η ανεξήγητη αυτοπεποίθηση που δείχνει να διακρίνει σε πλεόνασμα...

Κίνηση αμφισβήτησης (και ανατροπής) του Ανδρουλάκη από το… ίδιο βράδυ των ευρωεκλογών κιόλας

Τα δημοσκοπικά νέα προκαλούν μαύρες σκέψεις στη Χαριλάου Τρικούπη,...

Ο Λούλης δεν είναι… Σπηλιωτόπουλος

Την ώρα που ο Στέφανος Κασσελάκης ανακοίνωνε τον Άρη...

Ο Χατζηδάκης ενισχύει το μεταρρυθμιστικό αποτύπωμα της κυβέρνησης Μητσοτάκη

Σε ακόμη μια εκδοχή των κυβερνήσεων της Κεντροδεξιάς, από...

Newsletter

spot_img

Δείτε επίσης...

Ποιός είπε ότι, στη ζωή δεν υπάρχουν αναντικατάστατοι;

    Του Μάνου Οικονομίδη Twitter@EmOikonomidis Εκείνη την Πρωτομαγιά, δύσκολα θα την ξεχάσουν...

Τότε που ο Τόνι Μπλερ ξεκίνησε να αλλάζει τον κόσμο

  Το φως που στο τέλος νικάει πάντα το σκοτάδι......

Τα δάκρυα αρνούνται να στεγνώσουν…

  Του Αλέκου Ευγενικού   Τη φετινή Πρωτομαγιά, το παγκόσμιο Twitter φρόντισε...

Η πιο ανθρώπινη στιγμή μιας γυναίκας που αδίκησε τον εαυτό της

  Της Κατιάνας Ναυπλιώτου Ίσως η πιο ανθρώπινη στιγμή της πιο...

Μια φωτογραφία, ως κάδρο δικαίωσης…

  Της Κατιάνας Ναυπλιώτου Περπατώντας μερικά μέτρα πάνω στο κόκκινο χαλί...
Υστερόγραφα Team
Υστερόγραφα Team
Η δημοσιογραφική ομάδα των Υστερόγραφων... κάνει παιχνίδι

Ποιός είπε ότι, στη ζωή δεν υπάρχουν αναντικατάστατοι;

    Του Μάνου Οικονομίδη Twitter@EmOikonomidis Εκείνη την Πρωτομαγιά, δύσκολα θα την ξεχάσουν οι γενιές που τη ζήσαμε... Ήταν η Κυριακή 1η Μαϊου του 1994, όταν η πίστα...

Τότε που ο Τόνι Μπλερ ξεκίνησε να αλλάζει τον κόσμο

  Το φως που στο τέλος νικάει πάντα το σκοτάδι... Ας είναι... Υπάρχουν στιγμές που η λάμψη μιας εκλογικής ηγεμονίας είναι τόσο έντονη ώστε, ακόμη...

Τα δάκρυα αρνούνται να στεγνώσουν…

  Του Αλέκου Ευγενικού   Τη φετινή Πρωτομαγιά, το παγκόσμιο Twitter φρόντισε να μας θυμίσει ότι, πολλές φορές, τα δάκρυα αρνούνται να στεγνώσουν. Όπως με την ανάμνηση των...