Του Νίκου Φυλάγγελου
Τους βλέπετε και τους ακούτε. Ζουν ανάμεσά μας. Επειδή μάλιστα είμαστε… μικρό χωριό, γνωριζόμαστε καλά μεταξύ μας.
Απόστρατοι που υπηρέτησαν τις Ένοπλες Δυνάμεις, έχουν εξελιχθεί σε “εθνική πληγή” για τη χώρα, μοιράζοντας… σανό αναφορικά με την ισορροπία ισχύος με την Τουρκία, την… απομόνωση Ερντογάν, και τις μεγάλες δυνάμεις που θα έρθουν… να μας σώσουν, ίσως και να βυθίσουν τον τουρκικό στόλο, στα πρόθυρα της Ναυμαχίας του Ναυαρίνου.
Κομιστές και συσσωρευτές μιας εθνικής πλάνης, για να εξασφαλίσουν μια θέση στα τηλεοπτικά πάνελ, και να έχουν σταθερή προβολή από ενσωματωμένα ΜΜΕ, που επίσης συνεισφέρουν στο να διαμορφωθούν… συννεφάκια, από τα οποία προσγειωνόμαστε ανώμαλα. Κάνουν καθημερινά πόλεμο στην Τουρκία, από τηλεοράσεως…
Υπάρχουν φυσικά και εξαιρέσεις. Λίγες. Ο Λάμπρος Τζούμης είναι μια τέτοια. Ο Γιώργος Καμπάς μια άλλη. Και μερικοί ακόμη, λίγοι αλλά αξιοπρεπείς.
Οι υπόλοιποι εξελίσσονται σε… παρατράγουδα. Και με την εικόνα και τη δημόσια ρητορική τους, απαξιώνουν περαιτέρω τις Ένοπλες Δυνάμεις, ο θεσμός των οποίων συγκέντρωνε διαχρονικά, στα χρόνια της Μεταπολίτευσης, την εμπιστοσύνη των πολιτών.
Πόσο θλιβεροί και μοιραίοι…
