Γράφει η Ελένη Κρικέλη
Υπαρχουν φορες που θελεις να αφεθείς,
να βυθιστείς,
να βαλτώσεις θα έλεγα στην καθημερινότητα την οποια εσυ εχεις δημιουργήσει, εσυ και οι συνθήκες στις οποιες θέλησες να κολυμπήσεις.
Ειναι αξιοθαυμαστο ομως πως μπορεις και το αντιλαμβάνεσαι.
Η αντίληψη της κατάστασης στην οποια βρίσκεσαι αποτελει το εφαλτήριο εκεινο που θα πυροδοτήσει αν θελεις την εκτόξευση απο αυτη, γιατι περί εκτόξευσης επρόκειτο.
Ναι,
εκτόξευση,
δεν μπορει να ερμηνευτεί διαφορετικα οταν βιώνεις την απωλεια των ενδιαφεροντων σου, αισθανεσαι την απωλεια ολων εκείνων που αφηνεις πισω σου, εισπράττεις το συναισθηματικο και ψυχικό κοστος αυτης της οκνηρίας στην οποια βρίσκεσαι και ναι θα βγεις απο αυτη.
Ειμαι βέβαιη πως θα δραπετεύσεις απο αυτη διοτι η αντίληψη της κατάστασης στην οποια βρίσκεσαι θα σε ωθήσει στο τερματισμό αυτης της κατάστασης.
Τότε ειναι που θα αναδυθείς με πιότερη δύναμη προστατευοντας καθετι σημαντικο σου
Τοτε ειναι που θα υπερασπιστείς με σεβασμό τα θέλω σου,
Τοτε ειναι που αν θελησεις να αφεθείς ξανα σε μια παρομοια γνώριμη κατάσταση,
Η εμπειρία σου και η εκτόξευση που προηγήθηκε θα ειναι τα ισχυρότερα οπλα στη φαρετρα σου ωστε να την διαχειριστεις και συνάμα να αναδυθείς ξανα κερδισμένος.
Αλλωστε, αν δεν εισπράξεις το κοστος της απώλειας, καθε μορφης, πως θα γευτείς και θα χαρείς την οποια ομορφια της ζωής
Πως θα μπορεσεις διαφορετικα να αναγνωρίσεις και να καλό δεχτείς το πραγματικα ομορφο;
