Της Ελένης Κωστοπούλου
Είναι κοινότυπο, αλλά πολύ σημαντικό να τονίσουμε ότι ο μέσος σημερινός νέος έως 40 ετών δεν είναι επαγγελματικά προσανατολισμένος. Έτσι η ανεργία καλπάζει η ανάπτυξη δεν έρχεται, αφού η επιχειρηματικότητα βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα και οι νέοι σήμερα, ζούνε με τις συντάξεις γονέων και παππούδων. Κάλλιστα, οι πιο πάνω προτάσεις και αναφορές θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένα εισαγωγικό τμήμα ενός προεκλογικού προγράμματος οποιουδήποτε κόμματος.
Το θέμα είναι πώς βοηθάμε ένα νέο στο να μπορέσει να απεγκλωβιστεί από το τέλμα της ανεργίας και να του δώσουμε ελπίδα ότι μπορεί να πετύχει σε ό,τι επιλέξει;
Ιδέες υπάρχουν, φτάνει οι έχοντες δημόσιο βήμα να τις εκφράσουν με απλό και κατανοητό τρόπο. Δυστυχώς, η πλειοψηφία των πολιτικών και δημοσιογράφων δεν το έχει καταφέρει στο μέγιστο βαθμό. Το παρόν άρθρο δίνει ορισμένες τέτοιες ιδέες. Πριν ξεκινήσουμε με ορισμένες προτάσεις πρέπει να τονίσουμε μία από τις σημαντικότερες αρχαιοελληνικές ρήσεις: “Η γνώση είναι δύναμη”. Από πού όμως θα πάρουμε τη γνώση; Σημαντικές πηγές γνώσεις για παράδειγμα, είναι ο Παγκόσμιος Ιστός, αλλά και η Πανεπιστημιακή και Τεχνολογική Εκπαίδευση και Κατάρτιση. Ας χωρίσουμε, λοιπόν, σε πρώτο στάδιο τον επαγγελματικό στίβο σε κατηγορίες, όπως η γεωργία, η κτηνοτροφία, οι τομείς της υγείας, οι γλώσσες, η Ιστορία και ο Πολιτισμός, η πληροφορική και η οικονομία, οι μηχανικές και τεχνικές επιστήμες και ο τομέας ασφάλειας.
Η προμετωπίδα τής ζωής έχει απόλυτη συσχέτιση με τον πρωτογενή τομέα, δηλαδή, την γεωργία και την κτηνοτροφία. Σήμερα, αλλά και ουδέποτε δεν σπούδαζες γεωργός ή κτηνοτρόφος, αλλά εφόσον ασχοληθείς με τον τομέα αυτό έχεις στη διάθεσή σου γεωπόνο ή έναν τελειόφοιτο φυτικής και ζωικής παραγωγής. Διερωτήθηκε όμως κανείς γιατί να μη σπουδάζεις γεωργός; Άραγε η Αμερικανική Γεωργική Σχολή Θεσσαλονίκης γιατί να υφίσταται; Το ερώτημα φυσικά είναι ρητορικό. Στο πρότυπο της Σχολής αυτής, θα μπορούσαν να υπάρχουν και άλλες ανά την Ελλάδα και ειδικότερα σε περιοχές, όπου η γεωργία και η κτηνοτροφία είναι ο ζωοδότης της περιοχής αυτής.
Θα ήθελα πραγματικά να δω νέους να εκπαιδεύονται σε πάσης φύσης καλλιέργειας και φροντίδας του ζωικού και φυτικού πλούτου, είτε διαδικτυακά σε οργανωμένο από την πολιτεία πλαίσιο, είτε μέσω σεμιναρίων, είτε και μέσω σχολών που προαναφέραμε.
Οι Αμερικάνοι δημιουργούν γεωργικές σχολές, και οι Ρώσοι, και οι Γερμανοί κάνουν το ίδιο. Μιλάμε όμως για βόρειες περιοχές, οι οποίες δεν έχουν αυτό που έχει η χώρα μας, που είναι το κλίμα. Με άλλα λόγια, μπορούμε να ωθήσουμε νέους προς τη γεωργία δίνοντάς τους μια σειρά κινήτρων.
Μια πρόταση που θα μπορούσε να συζητηθεί απλά, θα ήταν να επιδοτηθούν μεγάλες γεωργικές επιχειρήσεις με χρήματα, τα οποία θα ήταν οι μισθοί και ασφαλιστικές εισφορές νέων εργατών γης και μάλιστα, θα ήταν όμορφο οι μισθοί αυτοί να ξεπερνούσαν αυτούς ενός υψηλόμισθου δημοσίου υπαλλήλου. Τα 150.00€ για το εμβόλιο θα μπορούσαν να δοθούν σε ένα νέο, ο οποίος θα ασχολούνταν επαγγελματικά με τη γεωργία. Φυσικά, όπως ξαναειπώθηκε παραπάνω, το ποσό αυτό πρέπει να είναι πολλαπλασιαστικά μεγαλύτερο. Θα μπορούσε κάποιος να πει, αυτά δεν γίνονται. Γιατί όμως να μη γίνονται, αφού υπάρχει η επιδότηση εργασίας από προγράμματα του ΟΑΕΔ. Ο Παγκόσμιος Ιστός, η Ελληνική Βιβλιογραφία, αλλά και οι αγροτικές εφημερίδες και περιοδικά περιέχουν ένα πλούτο γνώσεων από έμπειρους επιστήμονες, που αν αξιοποιηθεί θα αποτελματώσει την πρωτογενή παραγωγή.
Κύριοι των κομμάτων και του πολιτικού φάσματος, όπου και αν ανήκετε, εσείς μας λέτε ότι η πρωτογενής παραγωγή θα είναι ένας σύγχρονος μοχλός ανάπτυξης. Πείτε μας, λοιπόν, το πώς και βρείτε τρόπους να πείσετε τους νέους, όχι μόνο να σας ψηφίσουν, αλλά και να ξέρουν το γιατί…
