Της Ευτυχίας Χ. Κοκκίνη
Αν αναζητήσουμε έναν καλό λόγο για να «αποχαιρετίσουμε» μέσα μας το καλοκαίρι, αυτός είναι σίγουρα η έναρξη του Eurobasket, στο οποίο η εθνική μας ομάδα συμμετέχει και δη με αξιώσεις.
Σίγουρα δε χρειάζεται να είναι κάποιος γνώστης της καλαθοσφαίρισης για να μπορεί να αναγνωρίσει τη μεγάλη μορφή που φέρει το όνομα Γιάννης Αντετοκούνμπο, η οποία οδηγεί την Ελλάδα σε υψηλές θέσεις στα στοιχήματα με αρκετούς να τη θεωρούν φαβορί για το χρυσό μετάλλιο. Σαφώς δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε την αξία των υπόλοιπων παικτών και, εννοείται οφείλουμε να λάβουμε υπόψη τον παράγοντα τύχη, ο οποίος σχεδόν πάντα είναι καθοριστικός για την πορεία κάθε ομάδας.
Για πολλούς φαντάζει σχήμα οξύμωρο να ενδιαφέρει το συγκεκριμένο άρθρο άτομα του αντίθετου φύλου, η πλειοψηφία εκείνων που αρέσκονται σε γενικεύσεις το θεωρεί απίθανο. Νομίζω όμως ότι ειδικά φέτος προβάλλει περισσότερο από ποτέ επιτακτική η ανάγκη για ευχάριστες ειδήσεις, για αναμονή θετικών γεγονότων και τι πιο κατάλληλο από το Eurobasket, το οποίο αποτελεί εθνικό λόγο υπερηφάνειας.
Είναι όμορφο να ανακαλεί κανείς τον θρίαμβο του 1987, αλλά έχουν περάσει αρκετά χρόνια από τότε. Όπως έχει περάσει καιρός και από το ποδοσφαιρικό Euro του 2004. Επίσης, από εκείνη τη χρυσή πρόκριση με 101-95 της Ελλάδας έναντι των ΗΠΑ στον τελικό του μουντομπάσκετ για να χάσει δύο ημέρες μετά από την Ισπανία με ένα σκορ-πανωλεθρία 47-70.
Φέτος περιμένουμε πολλά και ελπίζουμε να τα πετύχουμε μπαίνοντας, ελπίζουμε, με το δεξί την Παρασκευή 2 Σεπτεμβρίου στις 6 το απόγευμα για τον πρώτο αγώνα της εθνικής μας ομάδας με την Κροατία. Ας δώσουμε λοιπόν όλοι το ραντεβού μας μπροστά στις οθόνες μας πριν από τα πρώτα λεπτά του αγώνα, τη χρυσή στιγμή ακρόασης του εθνικού μας ύμνου για να μεταφέρουμε τη δική μας θετική ενέργεια στην Ελλάδα.
