Της Ευτυχίας Χ. Κοκκίνη
Μερικές βραδινές ώρες μίας φθινοπωρινής Δευτέρας στάθηκαν αρκετές για να επιστρέψουμε σε έναν τρόπο ζωής μακριά από την προσφιλή συνήθεια της πλοήγησης στους ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης, όπως είναι το Facebook και το Instagram. Θεωρείται βέβαιο ότι κακοφάνηκε σε μία μεγάλη μερίδα χρηστών τους, ιδιαίτερα τη δεδομένη περίοδο της καραντίνας, καθώς τους δινόταν η ευκαιρία να κοινωνικοποιηθούν, να προβληθούν και να ενημερωθούν για τις δραστηριότητες των διαδικτυακών «φίλων» τους.
Θαρρώ πως θα έπρεπε να είμαστε δίκαιοι με τους γύρω μας, λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι η ίδια η εξέλιξη της τεχνολογίας έχει μεταβάλλει πολλές από τις πρότερες συνήθειες μας, δίνοντας στους προαναφερόμενους ιστότοπους επιπλέον λειτουργικό χαρακτήρα, με την έννοια ότι πολλοί προσπαθούν να αξιοποιήσουν εκεί επαγγελματικά το προφίλ τους. Όπως φυσικά δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε την αξία της επαφής εκείνης, η οποία μηδενίζει κάθε χιλιομετρική απόσταση. Ακόμη και την κοινωνική βοήθεια που μπορεί ως μέσο να παρέχει στην περίπτωση μίας εξαφάνισης, ανάγκης για αιμοδοσία και κάθε μορφή κοινωνικής αρωγής. Από αυτή την άποψη, η οποία περικλείει όλα τα προαναφερόμενα επιχειρήματα, η αδυναμία σύνδεσης στους ιστότοπους δικαιολογημένα κόστισε σε μία μεγάλη μερίδα χρηστών.
Σίγουρα βέβαια για ένα βράδυ δε χάλασε ο κόσμος εξαιτίας του προβλήματος που δημιουργήθηκε. Ίσα ίσα, για τους ετοιμοπόλεμους χρήστες δόθηκε η ευκαιρία της λεκτικής ανάπαυλας κρατώντας απόσταση από την προσφιλή συνήθεια τους, αυτή της έντονης διαφωνίας που μπορεί να καταλήξει σε επίθεση ακόμη και κατά αγνώστων. Υπό αυτές τις συνθήκες, αυτή η ακούσια αποχή συντέλεσε στη διατήρηση κλίματος ηρεμίας.
Σε κάθε περίπτωση βέβαια, όλη αυτή η δυσκολία διήρκεσε λίγες ώρες, αλλά στάθηκε ικανή να προβληματίσει μία μεγάλη μερίδα του παγκόσμιου πληθυσμού αναφορικά με την προσωπική εξάρτηση εκάστου από την τεχνολογία και την εφευρετικότητα στην αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου του με μη τεχνολογικούς τρόπους. Κατά μία έννοια, το ατυχές συμβάν της Δευτέρας μπορούσε να οδηγήσει στην κάλυψη της εσωτερικής ανάγκης για επικοινωνία και προβολή με τρόπους λιγότερο επιβαλλόμενους από εξωγενείς παράγοντες και περισσότερο προσαρμοσμένους στην ιδιαιτερότητα του χαρακτήρα εκάστου εξ ημών.
Εργάζεται σε θυγατρική εταιρία χρηματοδοτικών μισθώσεων Τραπεζικού Ομίλου. Έχει προϋπηρεσία στον Τραπεζικό κλάδο. Διαθέτει δίπλωμα “Public Relations” από το London Chamber of Commerce and Industry Examinations Board.
Λατρεύει τον κινηματογράφο και γράφει εθελοντικά παρουσίαση και κριτική για ταινίες σε site της Θεσσαλονίκης το «Φιλμ Νουάρ». Παράλληλα έχει ξεκινήσει να γράφει μυθιστορήματα και να ασχολείται με την επιμέλεια βιβλίων. Το πρώτο της μυθιστόρημα με τίτλο “Ρομαντικό μοτίβο για μοναχικές καρδιές” κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Υδροπλάνο.
