Της Ευτυχίας Χ. Κοκκίνη
Με αφορμή την πρόσφατη αποκάλυψη για τον μεγάλο αριθμό θανάτων ηλικιωμένων σε ιδιωτικό γηροκομείο στα Χανιά, συνειδητοποίησα για ακόμη μία φορά τη ματαιότητα της εκ των υστέρων αποκάλυψης γνώσης.
Σαφώς, είναι τραγικό το γεγονός της απάνθρωπης μεταχείρισης των ηλικιωμένων από τους εργαζόμενους στο γηροκομείο, η οποία μεταχείριση έχει ήδη οδηγήσει στον θάνατο πολλούς εξ αυτών. Υπάρχει όμως, πέρα από εκείνους τους άμεσα φερόμενους ως δολοφόνους, μία ακόμη συνισταμένη, η οποία, συνειδησιακά, έχει ισότιμη ευθύνη απέναντι στα «θύματα»: αυτή των συγγενών, οι οποίοι εκ των υστέρων εμφανίζονται στα μέσα ενημέρωσης για να περιγράψουν την κατάσταση, στην οποία βρίσκονταν οι δικοί τους άνθρωποι, εμφανώς αδυνατισμένοι σε σημείο ασιτίας, εν γένει εξαθλιωμένοι.
Μου είναι αδύνατον να συλλάβω τη λογική εκείνων, οι οποίοι έστειλαν τους δικούς τους ανθρώπους στο εν λόγω γηροκομείο, προκειμένου να έχουν την καλύτερη περίθαλψη και, βλέποντας τους σε τέτοια δεινή κατάσταση, όχι απλά δε φρόντισαν εγκαίρως να τους πάρουν, πολύ περισσότερο να απαιτήσουν εξηγήσεις, αλλά τους άφησαν εκεί, παρατημένους στο «έλεος» των «τυράννων» τους. Και τώρα, μετά τη σωρεία αποκαλύψεων των θανάτων και των συνθηκών διαβίωσης, βγαίνουν στα μέσα ενημέρωσης για να ομολογήσουν, τι; Την επίγνωση τους για την κατάσταση που κατέστησαν τους δικούς τους ανθρώπους; Όταν έχουν ήδη φύγει από τη ζωή πολλοί εξ αυτών; Τι νόημα έχει μία τέτοια μαρτυρία όταν έχει ήδη συντελεστεί το κακό;
Προσωπικά, νομίζω ότι κάθε άνθρωπος χαρακτηρίζεται από τον τρόπο που φέρεται στους συνανθρώπους του, πολύ περισσότερο όταν δεν εξαρτάται από εκείνους, όταν δεν έχει κανενός είδους έννομο συμφέρον, το οποίο να τον αναγκάζει να ακολουθεί ένα προκαθορισμένο μοτίβο συμπεριφοράς. Όταν, λοιπόν, κάποιος κρατάει μία απαθή, αδιάφορη στάση απέναντι σε ανθρώπους αδύναμους από τη φύση ή τις περιστάσεις, ουσιαστικά συναινεί στην κακομεταχείριση τους. Σε αυτή την περίπτωση καθίσταται τρόπον τινά ισότιμος των «βασανιστών» τους και, κατά τη γνώμη μου, είναι και ο ίδιος υπόλογος για τις παραλείψεις που του αναλογούν.
