Γράφει ο Δημήτρης Καμπουράκης
Ούτε που το ‘χα φανταστεί λοιπόν, ότι τελικά ο μεγάλος ένοχος του εγκλήματος των Τεμπών ήταν ο Τριαντόπουλος. Υποψιάζομαι πως δεν το είχαν φανταστεί ούτε οι χιλιάδες διαδηλωτές που συγκεντρώθηκαν στις πλατείες πριν δυο βδομάδες απαιτώντας δικαιοσύνη. Τώρα το συνειδητοποίησαν και εκείνοι, ότι τον Τριαντόπουλο έδειχναν. Μπορεί το 90% όσων προφέρουν με ευκολία τη λέξη συγκάλυψη, ως χθες να μην ήξερε καν ότι υπήρχε κάποιος υφυπουργός Τριαντόπουλος, όμως σήμερα το έχει πλέον ξεκάθαρο. Αυτός είναι ο εγκληματίας.
Πολύ καλή δουλειά έκανε τελικά ο Νίκος (Ανδρουλάκης). Μέσα από ένα μπερδεμένο κουβάρι στο οποίο ανακατεύονται, σταθμάρχες, υπάλληλοι, διευθυντές, διοικητές, τεχνικοί σύμβουλοι, ανεκτέλεστες συμβάσεις δεκαετιών, εργασίες που έμειναν πίσω, εργασίες που έγιναν λάθος, ρουσφέτια, κονδύλια, νυν και πρώην πολιτικές ηγεσίες, κρατικές εταιρείες, ιδιωτικοί ξένοι όμιλοι, επιβάτες, έμποροι, λαθρέμποροι, πυροσβέστες, αστυνομικοί, εμπειρογνώμονες, εισαγγελείς, ανακριτές, εφέτες και χίλιοι άλλοι, ο Νίκος κατάφερε να εισχωρήσει χειρουργικά, και με πλήρη αίσθηση δικαιοσύνης να ξεχωρίσει τον φονιά. Που λέγεται Τριαντόπουλος.
Τώρα λοιπόν που ο μουλωχτός Τριαντόπουλος με τις τεράστιες ψυχικές ικανότητες του, που ήταν ικανές να επηρεάσουν εγκληματικά πελώριους μηχανισμούς έρευνας και διάσωσης καθώς και το σύνολο των κρατικών υπηρεσιών, βρήκε τον δάσκαλο του. Θα πληρώσει για το έγκλημα του, και ας λέει η Γεροβασίλη ότι δεν τον βαρύνει παρά μια κατηγορία για πλημμέλημα. Τόσα ξέρει, τόσα λέει και αυτή. Ας μπει το λοιπόν αυτός ο Τριαντόπουλος στη φυλακή να σαπίσει, για να βρει επιτέλους δικαίωση το αίτημα σύσσωμης της ελληνικής κοινωνίας για τιμωρία των ενόχων.
Διότι ο Τριαντόπουλος ήξερε από την τρίτη μέρα του δυστυχήματος ότι ένα βαγόνι κουβαλούσε ξυλόλιο, μην κοιτάτε που όλοι εμείς οι υπόλοιποι το υποψιαστήκαμε ενάμισι χρόνο μετά, και ακόμα δεν είμαστε σίγουροι αλλά περιμένουμε τα πορίσματα των ειδικών. Εκείνος όχι μόνο το ήξερε, αλλά πήγε στον τόπο του εγκλήματος και δια της παρουσίας και της σιωπής του, υποστήριξε ψυχικά όλους εκείνους που έφεραν χώματα στη μια πλευρά της αποβάθρας, για να μετακινήσουν τα διαλυμένα βαγόνια.
Διότι όλοι αυτοί που τότε παρίσταναν τους ευαίσθητους απέναντι στους συγγενείς, οι οποίοι φώναζαν ότι δεν είναι δυνατόν να βρίσκονται επί τρεις μέρες τα κομματιασμένα παιδιά τους μέσα στα παλιοσίδερα δίχως κανένας να τα βγάζει, ήταν στην πραγματικότητα σε διατεταγμένη υπηρεσία συγκάλυψης και το μόνο που τους έλειπε ήταν η ψυχολογική στήριξη του Τριαντόπουλου. Την οποία παρείχε δια της σιωπής του, διότι στο έγγραφο με το οποίο παραπέμπεται δεν υπάρχει μήτε διαταγή, μήτε εντολή του, μήτε προτροπή του για τίποτα. Οπότε ας πληρώσει τώρα. Αποκαλύφθηκε.
