Γράφει ο Δημήτρης Καμπουράκης
Εντάξει, δεν υπάρχει πια αβανταδόρικη ατάκα προς τη Χρυσή Αυγή, απ’ αυτήν που εκστόμισε ο Αλέξης Τσίπρας στη Βουλή περί αντισυνταγματικότητας της ρύθμισης για το μπλόκο στους νεοναζιστές. Αλλόκοτη θέση, σας το εξομολογούμαι. Δεν την περίμενα από τον ΣΥΡΙΖΑ. Και δεν μπορεί να μην σκέφτηκε ο Τσίπρας ότι αυτό θα είναι το πρώτο και το βασικό επιχείρημα των ναζιστών όταν κάνουν προσφυγή κατά του αποκλεισμού τους. «Είναι αντισυνταγματικό το νομοθέτημα, δεν το λέμε εμείς, το λέει επισήμως η ίδια η αριστερά στην Ελλάδα» θα γράψουν προς το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
Εξ ου και δίνω δίκιο στον Βορίδη, που δεν το συνηθίζω, για όσα είπε στη συζήτηση στην Βουλή. Σωστά τα έθεσε. Δεν λες ότι μια διάταξη αποκλεισμού κόμματος είναι αντισυνταγματική, διότι κατ’ ευθείαν τροφοδοτείς το επιχείρημα αυτού που αποκλείεται και που μιλά για περιορισμό της συνταγματικά κατοχυρωμένης ελευθερίας του εκλέγεσθαι. Πες οτιδήποτε άλλο, αλλά όχι αυτό που κατ’ ευθείαν θα μπει στη φαρέτρα του αντιπάλου. Αν βέβαια τον θεωρείς αντίπαλο. Διότι με όσα γίνονται, ακόμα και ο πιο καλοπροαίρετος πολίτης, αρχίζει να νιώθει ψύλλους να τριγυρίζουν μέσα στ’ αυτιά του.
Παλιότερα, θα μπορούσε να πει κανείς ότι αν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ένα κόμμα χωρίς αρχές, θα χαιρόταν με την παρουσία της Χρυσής Αυγής, διότι η ακροδεξιά ψήφος πάντα προς τα δεξιά θα κατευθυνόταν. Τώρα τα πράγματα έχουν αλλάξει. Αυτό το παλιό Δεξιά-Αριστερά έχει πλέον αλλοιωθεί. Τώρα υπάρχει κι ένας άλλος άξονας που φτιάχνει ένα δεύτερο πολιτικό σύμπαν. Ο άξονας συστημικός – αντισυστημικός. Σ’ αυτό τον άξονα, η μεν ΝΔ είναι ασφαλώς στους συστημικούς, η Χρυσή Αυγή σίγουρα στους αντισυστημικούς, μένει όμως να δούμε που τοποθετείται, αλλά κυρίως που αυτοτοποθετείται ο ΣΥΡΙΖΑ.
Διότι αν αυτοτοποθετείται στους αντισυστημικούς και αν θεωρεί την αντιπαράθεση Δεξιά-Αριστερά ξεπερασμένη ή δευτερεύουσα στην παρούσα φάση, τότε το πράγμα αλλάζει. Με δεδομένη την πρόθεση της ΝΔ να μην επιτρέψει στη Χρυσή Αυγή να κατέβει στις εκλογές και με ακόμα πιο δεδομένη την επιτυχία αυτής της προσπάθειας, τότε διόλου δεν αποκλείεται ο ΣΥΡΙΖΑ να πιστεύει ότι αν οι αντισυστημικοί ακροδεξιοί ψήφοι βρεθούν χωρίς δική τους ομπρέλα θα πάνε προς τη δική του κάλπη. Οπότε λένε και πράττουν αυτά τα ακατανόητα. Αλλά αν είναι έτσι, τότε τα πράγματα δεν αγριεύουν απλώς, γίνονται και πολύ ανήθικα. Εύχομαι να μην είναι έτσι.
