Γράφει ο Δημήτρης Καμπουράκης
Μισό λεπτό, γιατί σε τούτο τον τόπο δεν είναι εύκολο να βγάλουμε άκρη. Να φωνάζει ο ΣΥΡΙΖΑ ότι το market pass είναι ψίχουλα, άντε να το καταλάβω. Να φωνάζει ο Τσίπρας ότι και ψίχουλα και εξαγορά, κι αυτό να το καταλάβω. Αλλά να φωνάζει η λαϊκή δεξιά ότι οι κεντρώοι της ΝΔ υποσκάπτουν τον Μητσοτάκη για την επιδοματική του πολιτική, αυτό είναι απ’ τ’ άγραφα.
Τελικά, αυτό το κόμμα (για την ΝΔ λέω) που γνώρισα εσχάτως και επέλεξα να υποστηρίξω τον τωρινό αρχηγό του για τις μεταρρυθμιστικές του ιδέες και για την σοβαρότητα του, ποτέ δεν θα μπορέσω να κατανοήσω πώς σκέπτεται και λειτουργεί. Εγώ για χρόνια νόμιζα ότι αυτοκαταστροφικοί ήταν οι ΠΑΣΟΚοι της κραταιής περιόδου, αφού τους έβλεπα να αλληλοεξοντώνονται μέχρις εσχάτων, ενώ ο αντίπαλος ήταν έξω από την πόρτα του. Έκανα λάθος όμως. Το πιο αυτοκαταστροφικό κόμμα είναι η ΝΔ.
Οι παλιοί του κόμματος, δεξιοί αναμπάμ μαπαμπαντάμ, θέλουν την εξουσία αλλά την θέλουν αποκαθαρμένη. Δικός τους να είναι αρχηγός, δικοί τους οι παρατρεχάμενοι. Τους κεντρώους δεν θέλουν ούτε να τους ακούσουν ή μάλλον τους θέλουν, αλλά ως απλούς ψηφοφόρους. Κάθε περαιτέρω αναβάθμιση τους είναι κακούργημα.
Σαν τον εμφύλιο ένα πράγμα. Παρέα με τους κεντρώους πολέμησαν εναντίον των κομμουνιστών και αφού νίκησαν μαζί, ονόμασαν τους κεντρώους «συνοδοιπόρους» και τους έστελναν στην εξορία παρέα με τους ηττημένους. Μεταπολιτευτικά, όποτε ζορίζονταν να βγάλουν πέρα, φώναζαν τους κεντρώους και τους παραχωρούσαν την αρχηγία. Νικούσαν αυτοί, αλλά μετά οι καθαγιασμένοι παραδοσιακοί δεξιοί ανακάλυπταν ότι οι κεντρώοι είχαν καταλάβει τα πόστα και αυτό δεν τους άρεσε.
Αποτέλεσμα; Πολλοί απ’ αυτούς δεν άρχιζαν απλώς να υποσκάπτουν τον αρχηγό τους, αλλά συμμαχούσαν και με τον αντίπαλο για να τον ρίξουν. Δείτε τη στάση ενός κομματιού της παραδοσιακής δεξιάς απέναντι στον Τσίπρα και θα καταλάβετε. Τώρα ξαναζούμε αυτό. Ο Μητσοτάκης τους έφερε μεν στην εξουσία, αλλά είναι πολύ κεντρώος για τα γούστα τους. Και καταλήγουν να ρίχνουν νερό στον μύλο του Αλέξη.
Τώρα λοιπόν, επειδή στα επιδόματα του Κυριάκου ανακάλυψαν επιτέλους κάποιο ψήγμα της «λαϊκής» τους πολιτικής, είναι το μοναδικό από τα μέτρα του που επικρότησαν. Και όταν είδαν κάποιους λογικούς οπαδούς του να του επισημαίνουν ότι τα επιδόματα πρέπει να δίνονται με μέτρο, έσπευσα να τους καταγγείλουν ως εσωκομματικούς υπονομευτές του. Τι άλλο θα δούμε…
