Γράφει ο Μπάμπης Παπαδημητρίου
Δεν είναι κατανοητό, ούτε στην κοινή ούτε στην πολιτική λογική, γιατί βιάζεται ο Φάμελλος του ΣΥΡΙΖΑ να υποτάξει τον Ανδρουλάκη του ΠΑΣΟΚ σε ένα «κοινό πρόγραμμα» μιας κάποιας κεντροαριστεράς που κανείς δεν τη θεωρηθεί απαραίτητη.
Κατά κανόνα, κρίνοντας μάλιστα εκ των υστέρων, έναντι παρόμοιας βιασύνης επιβάλλεται καχυποψία. Κάποιοι άλλοι είναι αυτοί που αγωνιούν αν οι εκλεκτοί τους στην αντιπολίτευση θα είναι έτοιμοι να κατέβουν με αξιώσεις στην κάλπη. Προφανώς, αυτοί είναι που τους σπρώχνουν. Αυτοί οι κάποιοι που πάντα έχουν «τον τρόπο τους».
Στο μεταξύ, η βιασύνη αυτή προκαλεί ιλαρή κακοφωνία. Είναι πράγματι στα όρια του τραγελαφικού να λέει ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Παππάς για τον πρόεδρο Ανδρουλάκη: «αισθάνομαι ότι, ενδεχομένως, κάποιος να του άσκησε βέτο».
Κι αυτό επειδή ο πρόεδρος Ανδρουλάκης εκτίμησε πως «το άθροισμα των κομμάτων οδηγεί σε μείωση των ακροατηρίων τους, άρα εντέλει βοηθά τη ΝΔ». Να μην απαντήσει δηλαδή στον πρόεδρο Φάμελλο, που είχε προηγουμένως εκτιμήσει πως πρέπει άμεσα «να υπάρχει ψηφοδέλτιο και φορέας που θα κερδίσει τον κ. Μητσοτάκη».
Τέτοιες συζητήσεις όμως δε γίνονται στα κανάλια. Εκτός κι αν ήθελαν να «επικοινωνήσουν» στους πολίτες που δηλώνουν στις δημοσκοπήσεις πως σκοπεύουν να τους ψηφίσουν σε κάποια μελλοντική κάλπη, ότι δεν υπάρχει περίπτωση να τα βρουν μεταξύ τους.
Εις επίρρωσιν, εμφανίστηκε, σε κανάλι βεβαίως, η κυρία Μπατζελή να υπερασπιστεί τον ως άνω Παππά «13-0» λέγοντας ότι η αντίδραση του κόμματός της, του ΠΑΣΟΚ δηλαδή, «επιβεβαιώνει ότι σε τραβάει από το δεξί πέτο κάποιος».
Την πρώην ευρωβουλευτή και υπουργό του Γιώργου Παπανδρέου υπερασπίστηκε πάραυτα η τάση του δημάρχου Δούκα (τον οποίο είχε στηρίξει εσωκομματικώς η Μπατζελή) λέγοντας: «Δε γίνεται να εφαρμόζονται δύο μέτρα και δύο σταθμά, όταν σε δηλώσεις του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου (που είπε ότι μπορούμε να συνεργαστούμε με τους Βαρουφάκη-Κωνσταντοπούλου), του γραμματέα της ΚΟ (που είπε ότι είναι γραφικοί όσοι μιλούν για εκλογές), της υπεύθυνης Πολιτικού Σχεδιασμού (που είπε ότι είναι «μνημόσυνο» οι συγκεντρώσεις για τα Τέμπη) και του μέλους του Πολιτικού Κέντρου (που είπε ότι ήταν λάθος η συνυπογραφή μας με την Κωνσταντοπούλου) δεν υπήρξε καμία αντίδραση από την ηγεσία, τότε δεν μπορεί να ασχολείται επιλεκτικά με μια δήλωση μέλους ΚΠΕ».
Για να μην μπερδεύεστε, οι κύκλοι Δούκα «φωτογραφίζουν» με την ως άνω σειρά, τους κκ. Γερουλάνο, Μπιάγκη, Διαμαντοπούλου, Γκλαβίνα και, τελικά, Μπατζελή.
Με αποτέλεσμα, τη μεθεπόμενη όλων αυτών, ο ΣΥΡΙΖΑ να λανσάρει «επιτροπή επανεκκίνησης» με δύο στελέχη του… ΠΑΣΟΚ τα οποία «επιλέγουν τη συσπείρωση και τη ‘συνάθροιση’ δυνάμεων». Ευτυχώς, γιατί μάθαμε ότι τα συγκεκριμένα «στελέχη» έχουν και πολιτικά, εκτός από πανεπιστημιακά, ενδιαφέροντα.
Το βρίσκω λογικό να τους κοροϊδεύει με ιταμό τρόπο η «Ζωή, κόρη του Νίκου», η οποία (σε μια από τις ατελείωτες τηλε-εμφανίσεις), αφού διευκρίνισε αρχικώς «αν μου πείτε δημοκρατία ή ευρώ θα πω δημοκρατία», θυμήθηκε να τραμπουκίσει λέγοντας πως «ο κ. Τσίπρας είναι σε ένα λαγούμι και καλά θα είναι να παραμείνει εκεί» για να προσθέσει απειλητικά πως «όσο είμαι εγώ, θα παραμείνει στο λαγούμι».
Ξεχνά προφανώς η κυρία Ζ. πόσο συχνά, ειδικά στην ιστορία των «επαναστατών», όσοι καβαλάνε το κύμα της λαϊκής οργής οδηγούνται από τα ίδια εξαγριωμένα πλήθη στην γκιλοτίνα που στήνουν για να αποδώσουν την κατά την κρίση τους «δικαιοσύνη».
Όσο η κακοφωνία στην κεντροαριστερή αντιπολίτευση θα συνεχίζεται και όσο, ακόμη χειρότερα θα κανοναρχείται με διαφορά φάσεως από τις εκάστοτε «αποκαλύψεις» Βελόπουλου, τόσο θα κερδίζει χρόνο ο σημαδεμένος Μητσοτάκης. Προφανώς, όλοι αυτοί, δεν μπορούν καλύτερα και σίγουρα δε φτιάχνουν χορωδία διακυβέρνησης του τόπου.
