Γράφει ο Άρης Πορτοσάλτε
Στα βασικά μαθήματα της ζωής, ανέκαθεν αναγκαία η απόσταση ασφαλείας από την ηθικολογία. Πόσο μάλλον στους καιρούς μας. Όταν βασικές κοινωνικές, πολιτισμικές αξίες αποσαθρώνονται η πεισματική επιμονή στην αριστερή ηθικολογία εκτός από εκδήλωση συντηρητισμού παραμένει εργαλείο παραπλάνησης και υποκλοπής ψήφων. Μέσο που χρησιμοποιεί, κατά κόρον ο ΣΥΡΙΖΑ, νομίζοντας ότι πλήττει, έτσι, τους αντιπάλους του. Το δήθεν αριστερό πλεονέκτημα, έχοντας χάσει πλέον τη λάμψη του, προβάλλει ως βασικό μειονέκτημα που αποκαλύπτει την ιδεολογική κενότητα και την υποκρισία.
Δεν έχει προλάβει ακόμη η κοινωνία, έχοντας εγκαταλείψει τα αστικά κέντρα, να βγει από τον Πασχαλινό εορτασμό και έσκασε η βαριά περίπτωση παρενόχλησης του εκλεγμένου με τον ΣΥΡΙΖΑ ευρωβουλευτή Αλ. Γεωργούλη.
Η κοινή γνώμη ενημερώθηκε μέσω του Ευρωκοινοβουλίου, όταν η Πρόεδρος Ρ. Μέτσολα γνωστοποίησε ότι έλαβε αίτημα από τις βελγικές αρχές για άρση της κοινοβουλευτικής ασυλίας του Α. Γεωργούλη και ότι το αίτημα παραπέμπεται στην επιτροπή νομικών υποθέσεων. Ο ίδιος, ο Γεωργούλης αναφέρθηκε σε δήλωση του σε καταφανώς ψευδή και συκοφαντική καταγγελία. Δήλωσε ότι παραιτείται από μέλος του ΣΥΡΙΖΑ και από μέλος της ομάδας των ευρωβουλευτών του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Στις πληροφορίες που έγιναν γνωστές, η Ε.Χ.,μελος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, νομική σύμβουλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής φέρεται πως είναι η γυναίκα που έχει καταγγείλει τον εκλεγμένο με τον ΣΥΡΙΖΑ ευρωβουλευτή. Προστίθεται ότι ο παραιτηθείς ευρωβουλευτής καταγγέλλεται ειδικότερα για κακοποίηση. Για το ΠΑΣΟΚ, σύμφωνα με ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου, η υπόθεση αφορά σε σοβαρά ποινικά αδικήματα και ότι το αίτημα άρσης της ασυλίας του Γεωργούλη είναι προϊόν έρευνας των βελγικών αρχών έπειτα από καταγγελία που έγινε το 2020.
Το στοιχείο αυτό, όπως το λέει το ΠΑΣΟΚ, σημαίνει πως για τον ΣΥΡΙΖΑ το θέμα δεν ήταν άγνωστο. Το πιθανότερο είναι ότι το αποσιώπησαν, αναμένοντας τη στιγμή που θα εκδηλωθεί. Συνέβη κατά τη διάσκεψη, χθες, του Προεδρείου στο Ευρωκοινοβούλιο και τότε ο ΣΥΡΙΖΑ αντέδρασε, υποτίθεται, ακαριαία! Ακολούθησε η δήλωση του εμπλεκόμενου Γεωργούλη. Σαν έτοιμοι, όλοι, από καιρό…
Προφανώς, εάν οι ισχυρισμοί επαληθευτούν θέτουν νέες διαστάσεις στο θέμα. Σε ποιο στάδιο ήταν ενήμεροι στον ΣΥΡΙΖΑ, εάν γνώριζαν και προτίμησαν να «θάψουν» την καταγγελία εις βάρος του ευρωβουλευτή, ο οποίος έχοντας στην πλάτη του μια ποινικώς κολάσιμη εάν αποδειχθεί αληθής καταγγελία συνέχισε να ασκεί τα κομματικά του καθήκοντα. Για τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος σε αντίστοιχες περιπτώσεις κομματικών αντιπάλων, ξεσήκωνε αντιδράσεις επιδεικνύοντας ευαισθησίες σε ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που όμως φαίνεται να προσπερνά όταν οι καταγγελίες αφορούν δικούς του.
Η περίπτωση Γεωργούλη, ακολουθεί την περίπτωση της ενοικιαζόμενης από τον ίδιο βίλας Ραγκούση στην Πάρο, έχοντας προηγηθεί η επιχειρηματική δεινότητα του επίσης ευρωβουλευτή Παπαδημούλη στη διαχείριση ακινήτων στο κέντρο της Αθήνας. Το θέμα Γεωργούλη φυσικά διαφέρει, έχει άλλες διαστάσεις.
Στο επίπεδο σχολίου και κριτικής, έχει σημασία ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πιάνεται με τη γίδα της ψεύτικης ηθικολογίας στην πλάτη. Ηθικολογία, η οποία βασίζεται στο δήθεν αριστερό πλεονέκτημα. Κατασκεύασμα μιας υποτιθέμενης ιδεολογικής υπεροχής χωρίς κανένα αντίκρισμα στις ημέρες μας. Μια φαντασιακή κατάσταση ικανή ωστόσο να εξαπατά ακόμη, σ’ έναν βαθμό, ψηφοφόρους συνδεδεμένους κατά κάποιον τρόπο από οικογενειακές καταβολές με την Αριστερά. Εξακολουθεί ο ΣΥΡΙΖΑ να στηρίζει την προπαγάνδα του σε ψεύτικα δεδομένα τα οποία επιχειρεί να συνδέσει σε ψυχολογικά ερείσματα και να κουνά το δάκτυλο της ηθικολογίας.
Αν και αναφερόμενοι σε διαφορετικές περιπτώσεις, ηθικού περιβλήματος, θεμάτων, ως τομεάρχης Διαφάνειας ο Γ. Ραγκούσης, ως Ευρωβουλευτής ο Α. Γεωργούλης, ως, επίσης, ευρωβουλευτής ο Δ. Παπαδημούλης δεν απέφυγαν να επισείσουν κουνώντας τον δείκτη τους σε αντιπάλους, προβάλλοντας δήθεν ηθικής τάξεως αξίες. Εκ των υστέρων, πέφτει «βόμβα» και αποκαλύπτεται το παραμύθι.
Συνεπώς, σε εποχή έντονης ηθικής ρευστότητας και όλο και λιγότερης προσήλωσης σε αξίες το να κουνά κανείς δάκτυλο ηθικής απαξίωσης στους αντιπάλους του είναι πράξη πρωτίστως ανόητη! Αναδεικνύει προσωπικότητα ανερμάτιστη και κενή.
Όταν, μάλιστα, οι αριστερές πλάτες όλο και κάποιες γίδες κρύβουν…
