Γράφει ο Άρης Πορτοσάλτε
Κυριάκο, πάμε ξανά από την αρχή! Η κοινωνική πλειονότητα εκφράστηκε πλειοψηφικά για τρίτη φορά και στις Αυτοδιοικητικές εκλογές. Μηδένισε το κοντέρ του κυβερνητικού οχήματος. Ο Κ. Μητσοτάκης κάθεται στο τιμόνι φρέσκος πλέον και γεμάτος αυτοπεποίθηση, αφήνοντας πίσω τις κακές στιγμές της μόλις προ τριμήνου αποτυχημένης εκκίνησης!
Ο Πρωθυπουργός γεύεται μια σπάνια, θα λέγαμε, στιγμή στην πολιτική. Συνήθως τα μηνύματα που στέλνουν οι πολίτες με την ψήφο τους, σε ενδιάμεσες εκλογές, είναι προειδοποιητικά και εκφράζουν δυσαρέσκεια. Στην περίπτωση του Κ. Μητσοτάκη συμβαίνει το αντίθετο.
Η πλειοψηφία του δίνει, ξανά και ξανά, εντολές να κάνει όλα όσα δεν τόλμησαν οι προκάτοχοι του. Παρά την ευθύγραμμη και τυποποιημένη πολιτική ανάλυση που «ήθελε» τον Μητσοτάκη να γίνεται αποδέκτης αρνητικής κρίσης για τα απανωτά καλοκαιρινά συμβάντα των κυβερνητικών αστοχιών, η κοινωνική πλειοψηφία κάνει την έκπληξη.
Συγχωρεί και αναγνωρίζει την καλή πρόθεση του Πρωθυπουργού. Του χαρίζει μια ακόμη ευκαιρία έναρξης, σχεδόν από το μηδέν. Η πλειοψηφία αντιμετωπίζει με συμπάθεια τον Μητσοτάκη. Έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη της. Οι πολλοί βλέπουν τις γενικότερες δυσκολίες, διαπιστώνουν ταυτόχρονα την ομαλή πορεία, τσατίζονται με τα λάθη, όμως δεν θέλουν ρίσκο, ζαριές και τυχοδιωκτισμούς. Αυτά δοκιμάστηκαν και μένουν πια στο παρελθόν, ως οι κακές στιγμές, μιας αλλοπρόσαλλης κοινωνικής συμπεριφοράς όταν η χρεωκοπία του Κράτους έπεσε σαν ουρανός στα κεφάλια…
Ο Πρωθυπουργός εγγυάται όσα δεν μπορούν οι αντίπαλοί του. Σοβαρότητα, πραγματισμό, ορθολογισμό, μελέτη και εφαρμόσιμη πρόταση. Κάνει λάθη αλλά διορθώνει στην πορεία, πάνω στον βηματισμό. Αναγνωρίζει και επανέρχεται.
Η Κυβέρνηση θα μπορούσε να έχει μεγαλύτερο ενθουσιασμό. Μια δύσκολη άσκηση είναι να αποφύγει τον κομπασμό, να μην γλιστρήσει στην αλαζονεία αλλά ταυτοχρόνως να εκπέμψει χαμόγελο για το μήνυμα που έλαβε. Το μήνυμα της πλειοψηφίας που ζητά έργο και αποτελεσματικότητα.
Όσο και αν ενοχλείται η Αντιπολίτευση, σε αυτή τη χρονική στιγμή, εκφράζει μόνο τις μειοψηφικές τάσεις. Δεν πείθει πως έχει συγκροτημένη, αξιολογημένη, μελετημένη, πρόταση διακυβέρνησης ώστε να αποτελέσει την εναλλακτική λύση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, ως κόμμα της αξ. Αντιπολίτευσης πρέπει να στραφεί πρώτα απ’ όλα στον εαυτό του και να τολμήσει ο, τι αρνείται από το 2019. Να «διαβάσει» τον εαυτό του. Οφείλει να δει ξεκάθαρα ότι εξέλειπαν πλέον οι κοινωνικές συνθήκες που του έδωσαν την ανοδική φόρα. Άρα, χωρίς ουσία και ρεαλιστικές προτάσεις δεν μπορεί να σταθεί ως κόμμα Διακυβέρνησης. Θα πορεύεται καθοδικά μέχρι να ανταμώσει το χαμηλό του σημείο, που θα οριοθετεί απλώς την ύπαρξη του.
Δεν υπάρχει στον ορίζοντα των πολιτών εναλλακτική λύση. Η αληθινή, η πραγματική, η ουσιαστική δεν κρύβεται. Θα την έβλεπαν. Έτσι το ενδιαφέρον στρέφεται στον Κ. Μητσοτάκη. Εκείνος ξέρει πως τώρα βρίσκεται στο πιο κρίσιμο σημείο. Έχει μπροστά του το Κράτος και την υποχρέωση των Μεταρρυθμίσεων και των Διαρθρωτικών αλλαγών. Δύσκολα εγχειρήματα αναμφίβολα.
Ή θα κάνει πίσω και θα προστεθεί στους άτολμους πολιτικούς που δείλιασαν ή θα προχωρήσει. Η ψήφος της Κυριακής λειτουργεί ενθαρρυντικά για τον ίδιο σίγουρα. Η Κυβέρνηση, ωστόσο, βγάζει έναν δισταγμό, μια φοβία, που δεν «δένει» με την υψηλή κοινωνική αποδοχή.
Ο Πρωθυπουργός χαράσσει την πορεία των οκτώ μηνών προς τις Ευρωεκλογές. Είναι, σίγουρα, δύσκολες εξετάσεις.
Η Κυβέρνηση έχει όλα τα προσόντα να τις δώσει με επιτυχία. Ας ξεκινήσει από το πιο απλό.
Να εκφράσει, όχι φυσικά υπερφίαλο, ενθουσιασμό, αλλά εκείνη τη διάθεση πως θέλει να τολμήσει τα δύσκολα.
Όπως τουλάχιστον είναι η τρίτη, κατά σειρά, εντολή!…
