Γράφει ο Άρης Πορτοσάλτε
Αρρυθμίες εκδηλώθηκαν στην κυβέρνηση, προτού ακόμη συμπληρώσει εβδομάδα λειτουργίας. Ίσως, ο «Κλέων» να επενεργεί και να προκαλεί κρύες καταστάσεις να αντισταθμίσουν την υπερθέρμανση στο κυβερνητικό επιτελείο. Η εντύπωση περί της απόσυρσης της Πανεπιστημιακής Αστυνομίας και το ενδεχόμενο να περιπολεί έφιππη αστυνομία κάτω από τα πλατάνια της οδού Πανεπιστημίου, που θυμίζει Νέα Υόρκη, Λονδίνο και Μοντρεάλ, προκάλεσε αυτό που κοινώς ονομάζεται χαρμολύπη!
Συμβαίνουν αυτά στα πρώτα βήματα μιας νέας σύνθεσης, λένε οι εμπειρότεροι, χρειάζεται κάποιος χρόνος να σφίξουν οι αρμοί. Θα συντονιστούν οι «γραμμές», θα βελτιώσουν τη συνεργασία τους ώστε να μην προκαλούνται καταστάσεις που εκθέτουν, όταν δεν υπάρχει ούτε κατ´ όνομα αντιπολιτευτική πίεση.
Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι, τώρα, που είμαστε ακόμη στην αρχή της νέας διακυβέρνησης. Το πλέγμα, δημόσια ασφάλεια και τάξη, αστυνομική παρουσία σε συνδυασμό με την Τροχαία και την τοποθέτηση καμερών καταγραφής κυκλοφοριακής συμπεριφοράς, αποτελεί ένα από τα κορυφαία αιτήματα της κοινωνίας. Δεν διαθέτω αποτέλεσμα δημοσκόπησης ώστε να τεκμηριωθεί η διαπίστωση, αλλά κρίνοντας από τις αντιδράσεις συμπολιτών αδυνατώ να δεχτώ ότι έχει αλλάξει κάτι τον τελευταία μήνα. Παραμένει προτεραιότητα και ζητούμενο από την κοινωνική πλειοψηφία που υπερψήφισε την κυβέρνηση Κ. Μητσοτάκη.
Συνεπώς, οποιαδήποτε λοξοδρόμηση δύναται να φέρει αρνητική βαθμολογία στην κυβέρνηση με το «καλημέρα» σας. Ταυτοχρόνως θα προκαλέσει βαρύτατη απογοήτευση στους πολίτες, ανεξαρτήτως προτίμησης ή και συμπάθειας προς την κυβέρνηση, η εμπέδωση της ασφάλειας είναι θέμα που το εμπιστεύονται αποκλειστικά στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. Μεταξύ μας, που αλλού;…
Όμως, η δημόσια τοποθέτηση του υπουργού ΠΡΟΠΟ Ν. Μηταράκη για τον επανασχεδιασμό από φθινοπώρου της Πανεπιστημιακής Αστυνομίας, η οποία στο μεταξύ έχει αποσυρθεί για να ενισχύσει τις υπηρεσίες αστυνόμευσης που οπλοφορούν ενόχλησε και δυσαρέστησε ταυτοχρόνως. Εμφάνισε την κυβερνητική αδυναμία να εφαρμόσει ουσιαστικά από την προηγούμενη ήδη 4ετία μια εξαγγελία που πιστώθηκε υπέρ της από το μακρινό 2019. Πρώτα η καθυστέρηση και οι παλινωδίες στην τοποθέτηση των άοπλων αστυνομικών στα «δύσκολα», από εκδήλωση παραβατικών ενεργειών, πανεπιστήμια και στη συνέχεια ο εξοβελισμός τους στον περιβάλλοντα χώρο των ΑΕΙ αποτέλεσε πεδίο αντικυβερνητικής κριτικής όχι μόνο από την αντιπολίτευση.
Αντέδρασαν πρώτα απ’ όλα οι πολίτες. Συνέβη και τώρα, όπως ακριβώς είχε προβλεφθεί. Η κοινή γνώμη, τα στρώματα εκείνα που στηρίζουν την κυβέρνηση αλλά και εκείνο το κομμάτι της που παρακολουθεί το κυβερνητικό έργο χωρίς να ψηφίζει Μητσοτάκη κρίνουν με αυστηρότητα την κυβερνητική παλινωδία στο θέμα αυτό. Δεν αποδίδουν ευθύνες αποκλειστικά στον υπουργό Μηταράκη. Επιθυμούν καλύτερη συνεννόηση μεταξύ του επιτελικού μηχανισμού του Μαξίμου με την κυβέρνηση.
Ο Ν. Μηταράκης πάντως επανέρχεται σημειώνοντας ότι δεν πρόκειται να καταργηθεί η φύλαξη στα ΑΕΙ και πως θα συνδυαστεί με την εγκατάσταση μηχανημάτων ελέγχου εισόδου και επίδειξης φοιτητικών ταυτοτήτων που είναι υποχρέωση των πρυτανικών αρχών. Αλλιώς, επιστρέφουμε στην προτεραία κατάσταση, όπου ο έλεγχος των ΑΕΙ είχε δοθεί ως αρμοδιότητα στο «ρωμαλέο» φοιτητικό κίνημα. Και μόνο όταν η βία έφθανε στο απροχώρητο οι πρυτανικές αρχές υποχρεώνονταν εκ των πραγμάτων και ίσως με ζόρι να καλέσουν την Αστυνομία να επέμβει. Και μόνο η ιδέα να εφαρμόσει κάτι αντίστοιχο η κυβέρνηση Μητσοτάκη, θα είναι σαν να έχει δεχτεί δεκάδα αυτογκόλ…
Την κατήφεια από την εξέλιξη αυτή ήρθε να διασκεδάσει έτερη πρωτοβουλία του ίδιου υπουργείου με την αναγγελία των περιπολιών στους κεντρικούς δρόμους από την έφιππη αστυνομία. Η πρόταση απορρίφθηκε αυτοστιγμεί από την κυβέρνηση. Πιθανόν να απογοήτευσε με τη σειρά της την ηγεσία της ΕΛΑΣ, πρόταση της οποίας ήταν η σύσταση της έφιππης αστυνομίας.
Αυτή η σύντομη ιστορία διδάσκει πως τίποτε δεν είναι δεδομένο ακόμη και κάτω από τις καλύτερες συνθήκες. Η αξ. Αντιπολίτευση σύρεται από τα εσωκομματικά της, το ΠΑΣΟΚ ΚΙΝΑΛ προσπαθεί να δει πως θα απαντήσει στις δυο προκλήσεις που έχει μπροστά του. Το νομοσχέδιο ενός άρθρου για την άρση των εμποδίων στην ψήφο των συμπατριωτών που ζουν στο εξωτερικό και την συζήτηση για την αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος σχετικώς με την ίδρυση μη κρατικών ΑΕΙ. Για την μικρότερη αντιπολίτευση, δεν έχει νόημα η συζήτηση.
Κι όμως η κυβέρνηση κατάφερε να βάλει τρικλοποδιά στον εαυτό της. Σε θέμα δικό της, όπως η ασφάλεια των πολιτών και του δημόσιου χώρου. Το έργο επαναλαμβάνεται. Ο Κ. Μητσοτάκης δεν έχει αντίπαλο. Αλλά έχει αντίπαλο τον εαυτό του. Το ίδιο και η κυβέρνηση του.
Άρα, ας φροντίσουν να προσέχουν τον εαυτό τους, από τα λάθη τους, πρώτα απ’ όλα. Είναι πολύ νωρίς ακόμη για απογοητεύσεις…
