Γράφει ο Αντώνης Καρακούσης
Αν δεν υπήρχαν οι υποκλοπές, η χώρα και οι πολίτες της θα απολάμβαναν την ελευθέρωσή τους από το καθεστώς της αυξημένης επιτήρησης που επέβαλαν οι δανειστές πριν από δώδεκα χρόνια.
Θα μπορούσαν να σκεφθούν απερίσπαστοι τι σημαίνει να ανακτάς τη χαμένη δημοσιονομική σου ανεξαρτησία και πώς είναι να ορίζουν ο λαός και οι εκλεγμένες κυβερνήσεις την κατανομή των δημόσιων πόρων.
Οπως και πόσο σημαντικό είναι να μην επιτηρούνται οι τράπεζές μας από συνταξιούχους δευτεροκλασάτους ευρωπαίους τραπεζοϋπαλλήλους, οι οποίοι δρουν με τις δικές τους προσωπικές ατζέντες και τα δικά τους εθνικά συμφέροντα που συνήθως τους συνοδεύουν.
Και μαζί θα αξιολογούσαν τις εφετινές επιδόσεις του υπεραποδοτικού για ολόκληρη την οικονομία τουριστικού ρεύματος, που και την ανάπτυξη φαίνεται να διατηρεί σε πολύ υψηλά, πέραν πάσης προσδοκίας, επίπεδα και τη δημοσιονομική σταθερότητα υπηρετεί, όπως φανέρωσαν τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών και της Τράπεζας της Ελλάδος.
Ακόμη θα μπορούσαν να προσβλέπουν, με αυξημένες πιθανότητες, στην ανάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας την προσεχή άνοιξη και έτσι να σκέπτονται ότι θα μπορούν να είναι απαλλαγμένοι από πρόσθετες χρηματοποικονομικές και νομισματικές επιβαρύνσεις, που η ελεγχόμενη συμμετοχή μας στο διεθνές οικονομικό σύστημα επιβάλλει.
Ταυτόχρονα θα τους επιτρεπόταν να αναμένουν περισσότερες επενδύσεις και ακόμη περισσότερες ευκαιρίες ανάπτυξης νέων δραστηριοτήτων και δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας προς όφελος των πληττόμενων από τις επάλληλες κρίσεις νεότερων γενεών. Θα μπορούσαν επίσης βασίμως να φαντάζονται ότι τα σχέδια για δυναμική στεγαστική πολιτική δεν θα μείνουν στα συρτάρια παρά θα βρουν πραγματικά πεδία εφαρμογής.
Επίσης θα μπορούσαν να υποθέτουν ότι οι μεταρρυθμίσεις θα συνεχιστούν απρόσκοπτα και οι κινήσεις εκσυγχρονισμού του κράτους θα ενισχυθούν αναλόγως, προς βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών στους πολίτες.
Επιπλέον οι πιο ευάλωτοι των συμπολιτών μας θα μπορούσαν να προσβλέπουν σε επιπρόσθετες βοήθειες εν όψει του επερχόμενου σκληρού ενεργειακού χειμώνα και γενικώς να ελπίζουν σε καλύτερες μέρες.
Αλλά είναι δυνατόν, θα μπορούσε να διερωτηθεί εύλογα ο καλόπιστος αναγνώστης, το σκάνδαλο των υποκλοπών να μπορεί να θέσει υπό αίρεση και αμφισβήτηση όλα τα παραπάνω;
Και όμως ναι, είναι η απάντηση. Γιατί απλούστατα το σκάνδαλο των υποκλοπών κλόνισε την εμπιστοσύνη των πολιτών, θόλωσε την εικόνα της κυβέρνησης, επανέφερε στο προσκήνιο τον κίνδυνο της πολιτικής αστάθειας και κατέστησε ξανά το πολιτικό πρόβλημα μείζον. Και δι’ αυτών έθεσε υπό αίρεση όλα τα παραπάνω. Γι’ αυτό και η ζημιά που άφησαν πίσω τους οι παραιτηθέντες, ο γενικός γραμματέας και ο έμπιστος συνοδός του στην ΕΥΠ, είναι απροσμέτρητη…
