Της Μαρίκας Λυσιάνθη
Το μέγεθος μετράει. Και στις εκλογές… Μια από τις παραμέτρους που θα καθορίσουν τις εξελίξεις, κυρίως το αν θα οδηγηθούμε σε δεύτερες ή και τρίτες εκλογές μετά τις κάλπες της 21ης Μαϊου, ή το πολιτικό σύστημα θα… εξαναγκαστεί σε ευρύτερες συνθέσεις και συνεννοήσεις, που σήμερα φαντάζουν δύσκολες και συναντούν την άρνηση των περισσότερων, αφορά στο ταβάνι του αριθμού ψήφων που θα συγκεντρώσει το πρώτο κόμμα.
Το όριο των 2 εκατομμυρίων ψήφων έχει πολιτική αλλά και ψυχολογική διάσταση. Ο, τιδήποτε κάτω από αυτό το μέγεθος, διαμορφώνει συνθήκες απονομιμοποίησης της λαϊκής εντολής, και σε συνθήκες ευρύτερης αβεβαιότητας θα φέρουν πιο κοντά την προοπτική κυβερνήσεων συνεργασίας από την πρώτη κάλπη, ώστε να αποφευχθούν διαδοχικές εκλογές, από τη στιγμή που θα έχουν γυρίσει την πλάτη τους στο πολιτικό σύστημα, τόσο ηχηρά.
Στις εκλογές του 2019, η πολιτική κυριαρχία του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος κέρδισε τις εκλογές, εκφράστηκε με έναν αριθμό ψήφων ύψους 2.250.000, με τον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ να κινούνται στο 1.780.000.
Στις εκλογές του Μαϊου του 2012, όταν το κλίμα στην κοινωνία για το πολιτικό σύστημα ήταν εξίσου βαρύ, ο Αντώνης Σαμαράς και η Νέα Δημοκρατία, ως πρώτο κόμμα, είχαν μόλις 1.192.000 ψήφους, και στις δεύτερες κάλπες του Ιουνίου, δεν ξεπέρασαν το 1.800.000.
Μια εξαιρετικά δύσκολη εξίσωση, για ένα πολιτικό σύστημα το οποίο συνήθισε να διατυπώνει δημόσιο λόγο σε συνθήκες μίσους και διχασμού.
