Η επέτειος της Αλλαγής. Μιας Αλλαγής που υποτίθεται ότι θα ήταν προς το καλύτερο για όλους τους Έλληνες. Κυρίως για τους αδικημένους και όσους βρίσκονταν στο περιθώριο…
Υποτίθεται… 42 χρόνια μετά την εκλογική νίκη του Ανδρέα Παπανδρέου στις 18 Οκτωβρίου του 1981. 42 χρόνια το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, ανεξαρτήτως του κόμματος που βρισκόταν κάθε φορά στην κυβέρνηση. 42 χρόνια το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία και φυλακή… μόνο ο Άκης (και ο Γιάννος), θα έλεγαν οι περισσότερο κυνικοί.
Άδικο μεν για τον “ωραίο” του Κινήματος, τον πιο πιστό συνεργάτη του Ανδρέα Παπανδρέου, που παραλίγο να γίνει πρωθυπουργός το 1996, αντί του… καταλληλότερου της καρδιάς μας και της διαπλοκής, Κώστα Σημίτη, και για τον επίσης συνοδοιπόρο Σημίτη, Γιάννο Παπαντωνίου.
Το αφήγημα της “φυλακής”, στην ακραία και υπερβολική έκφρασή του, αφορά φυσικά το γεγονός ότι, επί διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ αλλοιώθηκε το dna των Ελλήνων. Στα χρόνια δε, ειδικά του Κώστα Σημίτη, διαμορφώθηκαν συνθήκες λεηλασίας της Ελλάδας, που τελικά άνοιξαν τον δρόμο για τη χρεοκοπία του 2010, στα χέρια του τελευταίου των Παπανδρέου.
Το ΠΑΣΟΚ ως διαρκές πολιτικό ατύχημα για τη χώρα. Ένα πολιτικό ατύχημα που… δεν ήταν μακέτο, όπως θα έλεγε και ο Σημίτης.
Της Μαρίκας Λυσιάνθη
