Γράφει ο Αλέξης Παπαχελάς
Η χθεσινή ομιλία του πρωθυπουργού στο Κογκρέσο ήταν ιστορική, αλλά και εξαιρετικά αποτελεσματική για την εικόνα της χώρας. Δεν μάσησε τα λόγια του για τις τουρκικές υπερπτήσεις, τον αναθεωρητισμό της Αγκυρας και το Κυπριακό. Και ζήτησε με ξεκάθαρο τρόπο από τα μέλη του Κογκρέσου να σταθούν απέναντι σε τυχόν νέες τουρκικές παραγγελίες εξοπλισμών.
Το έκανε, όμως, συνδέοντας ταυτόχρονα τα ζητήματα του ελληνισμού με τα παγκόσμια ζητήματα και τα αμερικανικά συμφέροντα. Το πιθανότερο είναι ότι στη μεγάλη πλειοψηφία τους οι βουλευτές και οι γερουσιαστές δεν ξέρουν τι συμβαίνει στο Αιγαίο ή στην Κύπρο. Μπορούν όμως να καταλάβουν τη σημασία τους όταν κάποιος το εξηγεί σε σχέση με το τι συμβαίνει στην Ουκρανία, με την ανάγκη να υπάρξει σκληρή αντίδραση στον αναθεωρητισμό και στην αμφισβήτηση συνόρων και συμφωνιών με τη χρήση βίας. Αυτό το πέτυχε χθες ο κ. Μητσοτάκης.
Η ομιλία αλλά και η επίσκεψη γενικά πέτυχαν, ωστόσο, και κάτι ακόμη. Κινητοποίησαν επιτέλους τα ζωντανά κομμάτια της ομογένειας, τους ανθρώπους που ξέρουν να επηρεάζουν τα κέντρα εξουσίας στις ΗΠΑ και τους Ελληνοαμερικανούς που έψαχναν μια ευκαιρία να νιώσουν υπερήφανοι για τη χώρα της καταγωγής τους. Δεν είναι λίγο αυτό. Είναι ένα υπερόπλο η ελληνική διασπορά, ειδικά στις ΗΠΑ.
Ο κ. Μητσοτάκης θα επιστρέψει στην Ελλάδα και θα αρχίσει ασφαλώς η πολιτική αντιπαράθεση για το τι πήρε, τι έδωσε, τι πρέπει να περιμένουμε κ.λπ. Λογικό και αναμενόμενο. Τίποτε άλλωστε δεν κρίνεται από μία επίσκεψη· η διπλωματική μάχη είναι ένας μαραθώνιος που θα διαρκέσει πολύ μετά την απογείωση του πρωθυπουργικού αεροσκάφους από τις ΗΠΑ. Ενδεχομένως να έχουμε και αναταράξεις μπροστά μας, γιατί η υποδοχή και η ομιλία σίγουρα θα προκαλέσουν αντιδράσεις, κυρίως από την Αγκυρα. Θα πάρει καιρό για να μπορούμε να κάνουμε έναν ψύχραιμο «λογαριασμό». Το σίγουρο, όμως, είναι ότι η χθεσινή ομιλία ήταν ιστορική και ενίσχυσε την επιρροή και την εικόνα της χώρας. Ισως να είναι και μία ευκαιρία για ένα διάλειμμα λίγων λεπτών από την εθνική μας μιζέρια, για να παραδεχθούμε ότι, ναι, ήταν εξαιρετική, άσχετα από το αν κάποιος συμπαθεί ή όχι τον Ελληνα πρωθυπουργό που την εκφώνησε. Ηταν μια πολύ καλή στιγμή για την πατρίδα.
