Γράφει ο Λευτέρης Κουσούλης
Έχουμε ήδη χωρίς επιστροφή συναντηθεί με το τέλος του πολιτικού βίου της παρούσας Κυβέρνησης. Της απομένει ο τυπικός βίος ως το 2027. Οι αλλεπάλληλες δημοσκοπήσεις κουραστικά καταγράφουν το δεδομένο. Η γραμμή των ευρωεκλογών έχει σταθεροποιηθεί, η φθίνουσα πορεία επίμονα ακολουθεί τον δρόμο της και η κυβερνητική δραστηριότητα διαβάζεται ως αναποτελεσματική. Ο ανασχηματισμός αποδείχθηκε μια ακόμη κίνηση με χαρακτηριστικά τρέχοντος ακτιβισμού, η εκπνοή του μιλάει για μια πολιτική αδυναμία υποβάθρου. Δεν είναι ζήτημα χειρισμού ούτε επικοινωνιακής αδεξιότητας , είναι η επιβεβαίωση μιας πολιτικής εξάντλησης.
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης δείχνουν τα όριά τους. Τα γεγονότα είναι πιο φορτωμένα από αυτά που η αντιπολίτευση αντέχει να παρακολουθήσει και να επωμισθεί ως ευθύνη διαχείρισης και απάντησης. Το κόμμα «πλεύση ελευθερίας» , συγκυριακά, για την ώρα, μοιάζει να καρπούται δημοσκοπικά οφέλη, σαν μια πανουργία εκλογικού τύπου των ψηφοφόρων να έρχεται συνειδητά να περιπλέξει την πρόδηλα πια εγκατεστημένη πολιτική κρίση.
Η πορεία μοιάζει ενδιαφέρουσα, όπως σαν όλες τις εποχές που τελειώνουν. Η κρίση θα επιταχύνει τη κρίση. Και η κλιμάκωση της κρίσης θα μοιάζει να κερδίζει έδαφος, ως πιθανή οδός εξόδου, δοκιμασίας και συνειδητοποίησης ταυτόχρονα.
Εκεί βαδίζουμε , σε μια κλιμάκωση της πολιτικής κρίσης. Ο χρόνος των εκλογών θα τεθεί από την αρχή, η ανησυχία που θα προκληθεί από την δυσκολία της πορείας θα βαρύνει πάνω στα πράγματα. Οι επαναληπτικές εκλογές είναι αναπόφευκτες και η λαϊκή ψήφος θα ορίσει την κυβερνητική έκβαση, αυτού που σήμερα πυκνώνει ως αδιέξοδο.
Είμαστε «μετά τα Τέμπη». Μια ποιοτική μεταβολή βάθους έχει συντελεσθεί στο κοινωνικό και πολιτικό σώμα, τίποτα δεν είναι όπως πριν, η κρίση προετοιμάζει μια νέα πολιτική συνθήκη στη χώρα. Η τροπή της είναι ζήτημα των πολιτών, όλα είναι έργα των ανθρώπων.
(Ο Λευτέρης Κουσούλης είναι πολιτικός επιστήμονας-Τα βιβλία του κυκλοφορούν από τις εκδόσεις «Αρμός»- Τελευταία έκδοση «Τα πρωινά της Πέμπτης»)
