Γράφει ο Θανάσης Μαυρίδης
Η βεβαιότητα με την οποία εκφράζεται στα social media ένα μέρος του ελληνικού λαού για το τι συνέβη στα Τέμπη ή με τον υιό της εισαγγελέως, σοκάρει. Και ακόμη περισσότερο η προσπάθεια να δημιουργηθούν συνθήκες ρήξης στις συγκεντρώσεις της 28ης Φεβρουαρίου. Ξέρουν ότι δεν μπορούν να κερδίσουν στην κάλπη και έχουν επιλέξει την οδό της «αναμέτρησης» στο δρόμο. Με το «οργισμένο» πλήθος (όποιο πλήθος) ή με τον Κυριάκο; Με την νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση και με την χώρα, είναι η προφανής απάντηση.
Καλώς ή κακώς η χώρα χωρίζεται για άλλη μία φορά στα δύο. Σίγουρα όχι με ευθύνη της κυβέρνησης. Όχι μεταξύ αυτών που δήθεν θέλουν Δικαιοσύνη και αυτών που δήθεν θέλουν συγκάλυψη, όπως θέλει το αφήγημα. Η αναμέτρηση γίνεται μεταξύ αυτών που σέβονται τους θεσμούς και εκείνων που θέλουν να μετατρέψουν την χώρα σε ένα απέραντο λαοδικείο.
Δεν συζητάμε για μια εκδήλωση διαμαρτυρίας για τα Τέμπη. Αλλά για μια μάχη μέχρι εσχάτων για να πέσει ο Μητσοτάκης. Για να εξαναγκαστεί σε παραίτηση. Ένας Μητσοτάκης που έχει γίνει στόχος απίστευτων προσωπικών επιθέσεων όλα αυτά τα χρόνια. Διότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης ενοχλεί. Ενοχλούν τα ποσοστά που κερδίζει στις εκλογές. Ενοχλεί που υπάρχει. Αν δεν υπήρχε θα είχαν επικρατήσει οι δυνάμεις του «όχι» με τον έναν ή άλλον τρόπο. Αλλά οι δυνάμεις αυτές ηττήθηκαν πολιτικά. Και η αιτία για την ήττα τους ήταν μια και μόνο: η παρουσία του Κυριάκου Μητσοτάκη. Αυτό δεν πρόκειται να του το συγχωρέσουν. Ούτε η αριστερά, ούτε η ακροδεξιά, ούτε η νεοκαραμανλική συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλιώς τα σχεδίαζαν και αλλιώς τους βγήκε…
Και τώρα κάνουν σχέδια. Ότι θα κατέβουν στο Σύνταγμα, θα κρεμαστούν από τα κάγκελα της Βουλής, όπως κάποτε η Ζωή από τα κάγκελα της ΕΡΤ και ο Μητσοτάκης θα τρομάξει και θα φύγει έντρομος. Ε λοιπόν, στις δημοκρατίες δεν γίνονται έτσι τα πράγματα. Όχι ότι δεν μπορούν να επιχειρήσουν να καταλύσουν την δημοκρατία. Όχι ότι δεν το έκαναν άλλη φορά στο παρελθόν. Αλλά οι μάσκες έχουν πέσει. Και δεν θα τους το κάνουμε εύκολο…
Είμαστε σταθερά με τους θεσμούς, ακόμη κι όταν αυτοί δεν μας ικανοποιούν με τις αποφάσεις τους. Με την Ελλάδα και τον Κυριάκο. Επειδή μια νόμιμη κυβέρνηση πέφτει μόνο στη Βουλή και όχι στα πεζοδρόμια με την καθοδήγηση «σαλεμένων». Επειδή η νίκη της πλατείας θα είναι μία μεγάλη νίκη των fake news και αντίστοιχα μια μεγάλη ήττα της Δημοκρατίας. Επειδή η χώρα δεν αντέχει μια τέτοια κρίση και επειδή οι εχθροί της καιροφυλακτούν.
Με τους θεσμούς και τον Κυριάκο. Χωρίς συζήτηση. Απέναντι σε γελοία σενάρια. Απέναντι στα fake news. Απέναντι στην κατάλυση των θεσμών και της κοινωνίας. Και ο σεβασμός στους θεσμούς δεν μπορεί να είναι α λα καρτ. Είναι το σημείο που αναλαμβάνει κανείς τις ευθύνες του. Διαλέγει στρατόπεδο, της Δημοκρατίας ή των εχθρών της.
