Πηγή: One Voice
Η ασύμβατη σχέση του Ανδρέα Παπανδρέου με τον Κώστα Σημίτη εξηγεί εμφατικά τον χαρακτήρα, τη διαδρομή και το λαϊκό έρεισμα αμφοτέρων.
Ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ ήταν ο κατεξοχήν γητευτής της κοινωνίας και των συναισθημάτων της στα χρόνια της Μεταπολίτευσης. Παρότι καθηγητής και εκείνος, όπως ο Σημίτης, κατάφερε να «κολυμπήσει» μέσα στην κοινωνία, να καταλάβει τις ανάγκες και τις επιθυμίες της, και να καταφέρει να τις εκφράσει περισσότερο πειστικά από κάθε άλλον.
Ο Κώστας Σημίτης βρέθηκε πάντα σε απόσταση από την κοινωνία. Δεν έδειξε να ενδιαφέρεται να απευθυνθεί σε πλατιά κοινωνικά στρώματα, στις πλειοψηφίες, στους μη προνομιούχους, τους οποίους είχε εκφράσει ο προκάτοχός του στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.
Ο Ανδρέας… κατάλαβε από νωρίς τον Σημίτη. Και φρόντισε να τον απομακρύνει πολλές φορές από θέσεις ευθύνης στις οποίες τον είχε τοποθετήσει, όταν έβλεπε… περίεργες σχέσεις με το «σύστημα».
Ο Σημίτης ήταν ο «Βρούτος» που πρόδωσε τον Ανδρέα Παπανδρέου, και τον εξώθησε στην αποχώρηση από την πρωθυπουργία και την προεδρία του ΠΑΣΟΚ, όταν η υγεία του είχε κλονιστεί. Τότε που ο Ανδρέας δεν μπορούσε.
Και αυτό από μόνο του εξηγεί… τα πάντα για τη σκοτεινή περίοδο διακυβέρνησης του συστήματος Σημίτη, και του αρνητικού αποτυπώματός του για την κοινωνία και τα εθνικά θέματα. Για το εθνικό μέλλον.
