Του Μάνου Οικονομίδη
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Αξία”, το Σάββατο 21 Δεκεμβρίου 2024
Μια από τις περισσότερο προβληματικές και ενοχλητικές παραμέτρους της περιόδου της εθνικής καταστροφής των Μνημονίων, αφορά στην αυταπόδεικτη δυστοκία των δημοσκοπήσεων να καταγράψουν σωστά και να κατανοήσουν τα υπόγεια ρεύματα που κινούνται στην ελληνική κοινωνία. Και επομένως, να προσφέρουν στο πολιτικό σύστημα και ευρύτερα στον δημόσιο βίο του τόπου, μια ευκαιρία να ανταποκριθούν αποτελεσματικά.
Η έρευνα «Τάσεις» της MRB, αποτελεί μια διαχρονική εξαίρεση στο μωσαϊκό «μαύρης τρύπας» των δημοσκοπικών εταιρειών. Και τα πρόσφατα ευρήματα της έρευνας, για τον Δεκέμβριο του 2024, αφηγούνται μια Ελλάδα σε διαρκή κρίση. Σε παγιωμένη παρακμή. Με τη φθορά, την οποία μας προέτρεπε ο Οδυσσέας Ελύτης να προλάβουμε, να μας έχει προλάβει εκείνη. Και να συνοδεύει το εθνικό αφήγημα και τον εθνικό βηματισμό, ως αχρείαστος συνοδοιπόρος.
Μια κοινωνία σε σύγχυση. Απογοητευμένη και οργισμένη. Δεν έχει βρει ακόμη πολιτική διέξοδο, ώστε να εναποθέσει σε κάποιο κόμμα τις ελπίδες και τις προσδοκίες της, η σχετική καθυστέρηση ωστόσο, επιδεινώνει την ψυχολογία των πολιτών. Συσσωρεύει φθορά και ένταση. Τα λεγόμενα… δανεικά, που κάποια στιγμή επιστρέφονται τοκισμένα σε εκείνους που τα προκάλεσαν. Δηλαδή σε ένα πολιτικό σύστημα κατώτερο των περιστάσεων, σε ορατή απόσταση από τις πραγματικές ανάγκες και τις καινούριες προτεραιότητες των πολιτών.
Η ιστορική εμπειρία του τόπου μας, στα χρόνια της συνεχούς και ανεμπόδιστης Δημοκρατίας, στην περίοδο της Μεταπολίτευσης, εδώ και μισό αιώνα, προϊδεάζει για… άβολες στιγμές. Για δράματα. Μια θυμωμένη κοινωνία, θα ξεσπάσει χωρίς φρένα, με την πρώτη καλή ευκαιρία που θα της δοθεί.
Και ένα πολιτικό σύστημα με διαρκείς, βαθιές και ανατροφοδοτούμενες αυταπάτες, μοιάζει εξαιρετικά εύκολος «αντίπαλος», για να πληρώσει το βαρύ τίμημα. Συνολικά και συλλογικά, χωρίς εξαιρέσεις. Ο λαός μας άλλωστε έχει αποδείξει ότι στις κάλπες λειτουργεί τιμωρητικά. Πρωτίστως καταδικάζει και δευτερευόντως ψηφίζει θετικά.
