Μια παράπλευρη παράμετρος των δραματικών εξελίξεων στη Γαλλία αφορά στον ίδιο τον Εμμανουέλ Μακρόν και την υστεροφημία του, την οποία αμαυρώνει κατά τρόπο μη αναστρέψιμο.
Ο «Μανού» θα επιθυμούσε, μετά την αποχώρησή του από τα Ηλύσια Πεδία, να διεκδικήσει σημαντικούς ρόλους στη διεθνή πολιτική σκηνή, είτε στην Ευρώπη, είτε στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, ή έστω να… βολευτεί με ένα Ίδρυμα σαν και εκείνο που ίδρυσε ο Τόνι Μπλερ, ώστε να προάγει συγκεκριμένες πολιτικές, άμεσα συνδεδεμένες με τον ίδιο.
Η τρέχουσα κρίση στη Γαλλία, με τις μοιραίες συνέπειές της για το ευρωπαϊκό οικοδόμημα και την ευρωζώνη, αφήνει ανεξίτηλο, αρνητικό αποτύπωμα στη φήμη του. Δύσκολα θα καταφέρει να… συνέλθει.
Και οι γενικές συνθήκες που διαμορφώνονται, τόσο στη Γαλλία και την Ενωμένη Ευρώπη, όσο και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, στις Ηνωμένες Πολιτείες, στην απαρχή της δεύτερης θητείας του Ντόναλντ Τραμπ, κάθε άλλο παρά τον ευνοούν.
Του Φρίξου Παλαιολόγου
