Πηγή: εφημερίδα One Voice
Τον δρόμο τον άνοιξε ο Κώστας Σημίτης. Όταν το μακρινό 1996, το σύστημα της διαπλοκής τον επέβαλε ως διάδοχο του Ανδρέα Παπανδρέου, αρχικά στην πρωθυπουργία και στη συνέχεια στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Εκμεταλλευόμενοι τις ελαστικές συνειδήσεις μεγαλοστελεχών του Κινήματος της Αλλαγής, οι οποίοι καταλάβαιναν ότι με τον «δεξιούλη», όπως τον αποκαλούσε ο Ανδρέας Παπανδρέου, θα είχαν καλύτερο και εξασφαλισμένο μέλλον.
Όπερ και εγένετο. Από την υποστολή της ελληνικής σημασίας στα Ίμια, μέχρι το γκριζάρισμα του Αιγαίου, τα ατιμωτικά συμφωνηθέντα στη Μαδρίτη, την παράδοση Οτσαλάν, μέχρι τα ατιμώρητα σκάνδαλα, με το Χρηματιστήριο, τις υπερκοστολογήσεις των μεγάλων δημοσίων έργων, τις αμυντικές δαπάνες, τους προϋπολογισμούς των νοσοκομείων, τη λεηλασία με την αυθαίρετη και προσυμφωνημένη στρογγυλοποίηση της ισοτιμίας ευρώ-δραχμής.
Και πόσα ακόμη… Ο Κώστας Σημίτης έκανε σχολή. Ένα… μακέτο ελαστικών συνειδήσεων, που μέχρι και σήμερα υπερασπίζονται ασπόνδυλοι τυχοδιώκτες, που μεταφέρονται από το ένα κόμμα στο αντίπαλο, το οποίο πολεμούσαν μέχρι εκείνη τη στιγμή, για να εξυπηρετήσουν τα ιδιοτελή συμφέροντά τους.
Το πνεύμα Σημίτη διασώζεται στους… «συνωστισμούς» του ΕΛΙΑΜΕΠ. Αλλά και τον νεοφιλελεύθερο κυνισμό του… χορηγού του Κυριάκου Μητσοτάκη, Στέφανου Κασσελάκη.
