Ανορθογραφίες
Γράφει ο… Insider
Τα ΜΜΕ που επέλεξαν τα τελευταία χρόνια την εκκωφαντική ταπείνωση της «ενσωμάτωσης», και του παραμερισμού της αξιοπρέπειας έναντι του ακροατηρίου και της αποστολής τους, προκειμένου να είναι αρεστά, «πούλησαν» με συνέπεια το σκανδαλώδες αφήγημα του «απομονωμένου» Ερντογάν. Εκείνου που περίπου… βασανίζεται στα χέρια της ελληνικής πολιτικής ηγεσίας, βιώνει διαδοχικές και ηχηρές ήττες, και απειλείται ανά πάσα στιγμή από πολιτική, ίσως και φυσική εξόντωση, ως βαρύ τίμημα για την «ανεπάρκειά» του.
Φυσικά, ο Ατατούρκ της εποχής μας θα γελούσε με θόρυβο, αν γνώριζε ελληνικά και άκουγε απευθείας όλες αυτές τις αναλύσεις, αντί η φαιδρότητα των λόγων να χάνεται αναγκαστικά στη μετάφραση στην τουρκική γλώσσα.
Ο Ταγίπ Ερντογάν κατάφερε να ανεβάσει επίπεδο τη δική του Τουρκία. Αφού πρώτα την έκανε δική του. Κέρδισε τον δήμο της Κωνσταντινούπολης, οι κεμαλιστές τον οδήγησαν στη φυλακή, και εκείνος βγήκε από τη φυλακή, έγινε πρωθυπουργός, έγινε Πρόεδρος, έγινε πανίσχυρος «σουλτάνος», και για δυο ολόκληρες δεκαετίες απολαμβάνει την πιο «ομιλούσα» πολιτική ηγεμονία στη γειτονική χώρα.
Ο λαός της οποίας δεν φημίζεται για τις αντοχές, την υπομονή και την ευθυκρισία του. Και όμως, τον Ερντογάν τον αγάπησε παράφορα. Και εκείνος, δεν κουράζεται να πηγαίνει την Τουρκία πιο μακριά. Και… δι’ αντιπροσώπων, όπως με τον Έντι Ράμα και το «Βατικανό της Αλβανίας». Μια αιωνιότητα εθνικής μελαγχολίας, η σύγκριση με την ελληνική εξωτερική πολιτική ως… συμπλήρωμα.
Ένα «Βατικανό»… δίπλα μας
Ο Αλβανός πρωθυπουργός μας έχει αποδείξει σε πλείστες περιπτώσεις τα τελευταία χρόνια ότι βρίσκεται σε «εγκάρδια συνεννόηση» με τον Τούρκο Πρόεδρο. Αυτή βεβαίως είναι η ευγενική περιγραφή της σχέσης τους, καθώς λειτουργεί περισσότερο ως… ενεργούμενο και «μακρύ χέρι» της Άγκυρας στα Βαλκάνια. Στην περιοχή μας. Δίπλα μας.
Με το σχέδιο που ανακοίνωσε για ένα «Βατικανό» με ισλαμικές ρίζες στην Αλβανία, ο Έντι Ράμα επιβεβαίωσε ότι εξυπηρετεί με συνέπεια και υλοποιεί με αποτελεσματικότητα έναν ευρύτερο σχεδιασμό, από την κατάρτιση του οποίου δύσκολα θα απουσίαζε ο Ταγίπ Ερντογάν.
Τα Βαλκάνια έχουν ιστορικό προηγούμενο… αυτοανάφλεξης. Με θηριώδεις εμφύλιες συρράξεις, αλλαγές συνόρων και μετακινήσεις πληθυσμών. Οι κινήσεις Ράμα «μεγαλώνουν» την Αλβανία. Την καθιστούν περισσότερο χρήσιμη για τις μεγάλες δυνάμεις της εποχής μας. Είτε πρόκειται για περιφερειακές δυνάμεις, όπως η Τουρκία, είτε για… υπερδυνάμεις, με τις οποίες μας χωρίζει ο Ατλαντικός Ωκεανός.
Και όταν μια χώρα αποκτά χρησιμότητα μεγαλύτερη από τη… σκιά της, αποκτά και αυτοπεποίθηση. Επίσης, μεγαλύτερη από τη… σκιά της. Και δημιουργεί προβλήματα στις χώρες που γειτνιάζουν μαζί της. Ειδικά όταν δεν τη… συμπαθούν ιστορικά, όπως συμβαίνει με τη χώρα μας.
Η «εξαφανισμένη» Ευρώπη
Στη «μεγέθυνση» του ρόλου της Αλβανίας και εξ αντανακλάσεως της Τουρκίας στην περιοχή μας, η Ευρώπη κουβαλά μεγάλες, διαρκείς, αυταπόδεικτες και επαναλαμβανόμενες ευθύνες.
Η Ελλάδα έχει τον ιστορικό ρόλο του σταυροφόρου υπεράσπισης των ευρωπαϊκών ιδεών και του δυτικού τρόπου ζωής στην περιοχή μας. Σε συνδυασμό με την υπεράσπιση των ευρωπαϊκών συνόρων, όπως φάνηκε και με τις ασυγκράτητες μεταναστευτικές ροές της τελευταίας δεκαετίας.
Η Ευρώπη από την άλλη, σε επίπεδο κεντρικής διοίκησης και πολιτικής ηγεσίας, αποδεικνύεται δραματικά και αφόρητα κατώτερη των περιστάσεων. Μια «παιδική χαρά», που κατοικοεδρεύει στις Βρυξέλλες και έχει δικαίωμα υπογραφής για τις τύχες των ευρωπαϊκών λαών, επομένως και για το μέλλον μας, αδυνατεί να προτεραιοποιήσει με επάρκεια τα καινούρια και σύνθετα δεδομένα της τρέχουσας συγκυρίας.
Μια Ευρώπη «εξαφανισμένη». Μια Ευρώπη απούσα. Μια Ευρώπη σε σύγχυση και αποπροσανατολισμό. Μια Ευρώπη σε πλάνη και αυταπάτες. Που δυσκολεύεται να κατανοήσει τα μεγάλα διακυβεύματα της εποχής, ώστε να απαντήσει με συνέπεια και διορατικότητα στις προκλήσεις που ανοίγονται μπροστά της. Μπροστά μας…
Ευρωπαϊκοί λαοί
Έχετε μήνυμα
Συνυπάρχουμε, επιβιώνομε ή… χανόμαστε
Κάθε φορά που μια ηγεσία αποδεικνύεται ελλιπής, οι λαοί τους οποίους θεωρητικά θα εξέφραζε, καλούνται να παραμερίσουν την ανεπάρκειά της, και να αναζητήσουν νέα σύνορα υλοποίησης των ατομικών, συλλογικών και εθνικών οραμάτων.
Οι λαοί των εθνών που απαρτίζουμε και συναποτελούμε την Ενωμένη Ευρώπη, κουβαλάμε την ιστορική κληρονομιά της υπεραξίας των ιδεών του Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού. Του πυρήνα του δυτικού τρόπου ζωής. Της ταυτότητας του δυτικού ανθρώπου.
Οι ρόλοι κάθε εποχής, μας υπερβαίνουμε. Συνομιιλούμε διαρκώς με την Ιστορία, ακόμη και όταν δυσκολευόμαστε να το καταλάβουμε ή να αποδεχτούμε την παραπάνω πραγματικότητα.
Η Δημοκρατία, την οποία σύστησε στην ανθρωπότητα η αρχαία Αθήνα, ως μαιευτήριο του λιγότερου ατελούς πολιτεύματος που επινόησε η ανθρώπινη σκέψη, μας προσφέρει τα μεθοδολογικά εργαλεία για την έξοδο από τη φθορά. Τις εκλογές, με τις οποίες μπορούμε να πάρουμε στα χέρια μας τις τύχες μας.
Προσπερνώντας την απογοήτευση για το ακραίο κατάντημα των ηγετών που βρέθηκαν στον δρόμο τους, και στην ανεπάρκεια των οποίων στραβοπάτησε ο αδιατάρακτος βηματισμός μας προς το μέλλον. Συνυπάρχουμε, επιβιώνουμε ή… χανόμαστε. Εμείς είμαστε οι Μοιραίοι (του Βάρναλη) και οι Βάρβαροι (του Καβάφη) της Ιστορίας (μας)…
