Η εκδήλωση του Ιδρύματος Καραμανλή για την παρουσίαση βιβλίου, προσέφερε μια καλή ευκαιρία για… βουτιά στις αναμνήσεις. Στις μνήμες. Στις εικόνες μιας “μεγαλύτερης” Κεντροδεξιάς.
Εκείνης της οποίας ηγήθηκε ο Κώστας Καραμανλής, με “συνιδρύτρια” τη Ντόρα Μπακογιάννη, και κατέγραψε στις βουλευτικές εκλογές του 2004 τον μεγαλύτερο αριθμό ψήφων που έχει εμπιστευτεί κάποιο κόμμα στη χώρα μας, στην εποχή της Μεταπολίτευσης, με 3,5 εκατομμύρια πολιτών να συνθέτουν την πιο πλατιά κοινωνική πλειοψηφία που συγκίνησε ποτέ ένας πολιτικός ηγέτης.
Και εκείνης της οποίας ηγήθηκε αργότερα ο Αντώνης Σαμαράς, η οποία συρρικνώθηκε κοινωνικά και εκλογικά σε σχέση με την περίοδο του Κώστα Καραμανλή, κατάφερε ωστόσο να αντέξει στη θύελλα των Μνημονίων, την ώρα που το ΠΑΣΟΚ, για παράδειγμα… έγινε ΣΥΡΙΖΑ.
Εκείνη η Κεντροδεξιά βρίσκεται στον αντίποδα της ιστορικής συρρίκνωσης των πρόσφατων ευρωεκλογών της 9ης Ιουνίου. Που μάλλον λειτουργεί υπογείως ως αφετηρία περαιτέρω αποσυναρμολόγησης.
Του Νίκου Φυλάγγελου
