Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Να πάμε στα παλιά, τότε που κυβερνούσε ο πατέρας Μητσοτάκης – για όσο πρόλαβε, προτού τον στείλει άκλαυτο ο κατοπινός μέντορας του… γιου του και στραφεί κατά των «διαπλεκόμενων συμφερόντων», τα οποία και ο ίδιος υπηρετούσε.
Δεν έχει ακουστεί στην πολιτική πιο σοφή φράση από το γνωστό «η ιστορία επαναλαμβάνεται». Ακριβώς όπως το εξήγησε ο Μαρξ: «Την πρώτη φορά σαν τραγωδία και τη δεύτερη σαν φάρσα».
Αν μιλάμε για πρωθυπουργούς, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: αποχαιρετούν την Αλεξάνδρεια που χάνουν.
Για να προκύψει ότι επίκειται επανάληψη, πρέπει να ανατρέξουμε στο σημαντικότερο – πριν την ανατροπή από τον Σαμαρά – γεγονός της πρωθυπουργίας του πατρός Μητσοτάκη: ευθεία αμφισβήτηση του από την ισχυρή τριανδρία της εποχής: Έβερτ, Κανελλόπουλος, Δήμας.
Αν δεν τον έριχνε ο υπουργός Εξωτερικών του για το Μακεδονικό, θα τον έριχναν οι τρεις για την οικονομική πολιτική του, ώστε να πάρει τη θέση του ο πρώτος.
Στο ριμέικ της εσωκομματικής κινητικότητας κατά της ηγεσίας υπάρχει ήδη τριανδρία: Ο Νίκος Δενδιας ως μοναδικός δελφίνος, ο Αντώνης Σαμαράς ως μετρ της ίντριγκας και η «καραμανλική συνιστώσα» ως συλλογικός τρίτος και νομιμοποίηση που παραπέμπει στον ιδρυτή.
Η φωτογραφία της αναδύεται με την ακτινοσκόπηση της «πρωτοβουλίας των 11» στη Βουλή. Για την οποία, δεν πρέπει να διαφεύγει ότι, έδωσε την ευχή της – ως «φυσιολογική δραστηριότητα βουλευτών» – και η… Ντόρα.
Παρένθεση. Της οικογένειας βεβαίως, αλλά να μην ξεχνάμε ότι δεν υποστήριξε τον αδελφό της για αρχηγό της ΝΔ. Το πλήρωσε με τον προκαταβολικό αποκλεισμό της από τις κυβερνήσεις του και την «εξόντωση» του γιου της στον δήμο Αθηναίων και η κυρία δεν είναι από τους τύπους που δεν παίρνουν εκδίκηση, όσο κρύο και αν είναι το πιάτο που περιμένουν. Κλείνει η παρένθεση.
Η κατάσταση στη ΝΔ έχει πλέον εμφανή στοιχεία προετοιμασίας για αλλαγή πιλότου, εν πτήσει. Πιο απλά για διεκδίκηση νέας κυβερνητικής τετραετίας, με άλλον επικεφαλής, στις επόμενες εκλογές.
Πρώτος ο Μητσοτάκης το αναγνωρίζει: στις τρεις φορές που ρωτήθηκε σχετικά δεν έδωσε απάντηση.
Η αντίστροφη μέτρηση άρχισε με τους «11» και δεν είναι χωρίς σημασία οι ενδείξεις ότι την επικροτεί και ένας τουλάχιστον από τους ισχυρούς μιντιακούς και οικονομικούς παράγοντες – που συνέβαλε στην αναρρίχηση του σημερινού Πρωθυπουργού.
Προκαλεί προβληματισμό η καθυστερημένη αντίδραση του Μητσοτάκη απέναντι στους «11» – που στην επόμενη εμφάνιση τους θα είναι περισσότεροι – με στόχο τον Μάριο Σαλμά.
Η απορία δεν βρίσκεται στην επιλογή του προσώπου – καθώς ο βουλευτής αναδεικνύει επιμόνως θέματα διαφάνειας που αγγίζουν το μέγαρο Μάξιμου, μέσω δυο εκλεκτών υπουργών του – αλλά η μέθοδος.
Ως αρχηγός της ΝΔ μπορούσε να τον θέσει εκτός Κ.Ο. με μια απλή επιστολή προς τον Τασούλα. Γιατί ζητάει να αποφασίσει το Πειθαρχικό του κόμματος – που δεν έχει δικαίωμα παρέμβασης στην πολιτική γεωγραφία της Βουλής;
Αν είναι τρικ, για να δείξει ότι μπορεί να τρίζει στη Βουλή η κυβέρνηση, αλλά ο ίδιος στο – υπαλληλοποιημένο – κόμμα αντέχει, δεν αποδίδει.
Η μεθόδευση διαγραφής του Σαλμά αναδεικνύει την αδυναμία του Μητσοτάκη να αποφύγει την επανάληψη της αντιμετώπισής του, ως υιού του πατρός, που υποδηλώνει η κοινοβουλευτική αποδυνάμωσή του από την «τριανδρία».
