Γράφει ο Άρης Ραβανός
Η συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, όπου αποφασίστηκε ο οδικός χάρτης των εκλογών για την προεδρία του κόμματος, επικύρωσε ουσιαστικά το προφανές: η επόμενη -μετεκλογική- ημέρα στο ΣΥΡΙΖΑ φέρνει μια ακόμη διάσπαση.
Μόνο να έβλεπε και να άκουγε κανείς τα μέλη της ΚΕ στους διαδρόμους του κεντρικού ξενοδοχείου όπου συνεδρίαζε το ανώτερο καθοδηγητικό όργανο κατανοούσε πως η συμβίωση είναι αδύνατη την επόμενη μέρα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα βαθύτατα διχασμένο κόμμα. Και δεν είναι μόνο οι πολιτικές διαφορές αλλά και το ψυχολογικό χάος που χωρίζει τις αντιμαχόμενες πλευρές.
Τα όσα ακούστηκαν τις τελευταίες ημέρες ενίσχυσαν το εμφυλιοπολεμικό κλίμα και έδειξαν ότι δεν υπάρχει περιθώριο συνεννόησης.
Σε μια χρονική στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται πέμπτος στις μετρήσεις και το ΠαΣοΚ ανακάμπτει και βρίσκεται δεύτερο, τα κεντρικά του στελέχη ούτε καν το ένστικτο αυτοσυντήρησης δεν ακολουθούν.
Η απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής για εκλογές 24/1 και 1/12 αν χρειαστεί δεύτερος γύρος πολιτικά είναι κίνηση αυτοκτονίας.
Αντί για γρήγορες διαδικασίες ο ΣΥΡΙΖΑ θα προχωρήσει σε μια εκλογική διαδικασία συγκρούσεων όμως περίπου οκτώ εβδομάδων, ενώ το ΠαΣοΚ θα έχει εκλέξει ήδη ηγεσία με ό,τι αυτό σημαίνει.
Παράλληλα η απόφαση της ΚΕ που απέρριψε και τη λογική πρόταση Νίκου Παππά για να συζητηθούν και καταστατικές αλλαγές θα διαιωνίσει όχι απλά την εσωστρέφεια αλλά θα τροφοδοτήσει περαιτέρω το μίσος που υπάρχει μεταξύ των αντιμαχόμενων πλευρών.
Και όπως έλεγε πολύπειρο μέλος της ΚΕ με μακρά πορεία στην πολιτική και δημόσια ζωή του τόπου, η διάσπαση είναι δεδομένη το θέμα είναι ο ευτελισμός να σταματήσει και να μην προχωρήσει.
Και το πρόβλημα για τους περισσότερους στο ΣΥΡΙΖΑ είναι πως δεν αντιλαμβάνονται κλεισμένοι στον κομματικό μικρόκοσμο τους ότι ακόμα και πολίτες που τους ψήφισαν είναι όχι απλά απογοητευμένοι αλλά αηδιασμένοι και θεωρούν πως δεν υπάρχει προοπτική.
