Έναν κατάλογο 45 μέτρων, αξίας 3,5 δισεκατομμυρίων ευρώ, περιελάμβανε ο «σάκος» του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, από το βήμα της ΔΕΘ.

 

Πόσα απίδια είχε ο πρωθυπουργικός «σάκος»; Από λίγα, σε πολλούς. «Δεν έχω σήμερα κάποιο σάκο με αλόγιστες παροχές», όπως τόνισε χαρακτηριστικά στην ομιλία του, θέτοντας ως αδιαπραγμάτευτη προτεραιότητα τη διατήρηση της δημοσιονομικής ισορροπίας. «Η χώρα δεν θα ξαναζήσει περίοδο λιτότητας και εποπτείας» τόνισε μάλιστα ο κ. Μητσοτάκης απαντώντας σε ερώτηση της «Ναυτεμπορικής», στην καθιερωμένη συνέντευξη Τύπου.

Πώς μπορεί όμως να επιτευχθεί αυτό;

Μόνο με μια ισχυρή οικονομία και κατ’ επέκταση με μεγάλες μεταρρυθμίσεις και αύξηση των επενδύσεων.

Η αύξηση των επενδύσεων, όμως, παραμένει στο ένα τρίτο του ετήσιου στόχου (3,9% έναντι 12,1%). Και πώς να αλλάξει αυτή η εικόνα όταν ο ΣΕΒ και οι επιχειρηματικές ενώσεις στέλνουν σήμα SOS για το ενεργειακό κόστος, αλλά βρίσκουν κλειστή την πόρτα; «Θέλουμε να βοηθήσουμε τη βιομηχανία μας, αλλά αυτή τη στιγμή προέχουν τα νοικοκυριά» είπε ο πρωθυπουργός, κλείνοντας τη συζήτηση.

Αλλά την ίδια ώρα και για τα νοικοκυριά το μέτωπο της ακρίβειας, που μαστίζει εδώ και τρία χρόνια την ελληνική κοινωνία, αποδεικνύεται πολύ πιο επίμονο από όσο αρχικά παρουσιαζόταν. Και, δυστυχώς, δεν φαίνεται να αντιμετωπίζεται με τις επιδοματικές ενισχύσεις. Όταν μάλιστα αποκηρύσσεσαι κάθε σκέψη μείωσης του ΦΠΑ στα πιο βασικά καταναλωτικά προϊόντα. Ούτε ο πληθωρισμός τιθασεύεται μόνο με τη νομισματική πολιτική.

Δυστυχώς, η ελληνική οικονομία παράγει μαζικά νεόπτωχους – ανθρώπους που είναι φτωχοί παρόλο που δεν είναι άνεργοι. Ούτε οι πολίτες ζητούν «έκτακτο βοήθημα για πιο καλές χριστουγεννιάτικες διακοπές», όπως είπε ο πρωθυπουργός.

Είναι κατανοητό και θεμιτό για κάθε κυβέρνηση που παρουσιάζει σημάδια φθοράς να προσπαθεί να ανακάμψει δίνοντας «από λίγα σε πολλούς».

Αλλά έτσι δεν κερδίζεται το στοίχημα της ανάπτυξης. Ούτε και η εμπιστοσύνη των πολιτών. Ακόμη κι αν η αξιωματική αντιπολίτευση βρίσκεται σε κατάσταση «πολιτικής αφασίας», όπως είπε ο πρωθυπουργός.

Η δυσπιστία για την πολιτική και τους πολιτικούς γίνεται όμως όλο και περισσότερο αισθητή στις καθημερινές συμπεριφορές και συζητήσεις των πολιτών. Ο «κανένας» έρχεται συνήθως πρώτος στις δημοσκοπήσεις και με μεγάλη διαφορά. Προς μεγάλη ικανοποίηση των σειρήνων της λαϊκίστικης Άκρας Δεξιάς.