Προσωπογραφίες
Πολιτική
Γράφει ο… Kingmaker
Οι κύκλοι της Ιστορίας, συνηθίζουν να μην κλείνουν. Επικαιροποιούνται και προσαρμόζονται σε κάθε συγκυρία, αναζητώντας καινούριους πρωταγωνιστές και ρητορική. Ίσως επειδή το ίδιο συμβαίνει και με τις ίδιες τις κοινωνίες. Δυσκολεύονται να «επανιδρυθούν», και επιλέγουν συνειδητά τη λιγότερο θυελλώδη λύση της προσθαφαίρεσης. Ιδεών και προσώπων.
Καλωσορίσατε στη… χιλιοτραγουδισμένη Κεντροαριστερά, στην ελληνική εκδοχή της. Την πολιτική οικογένεια-φετίχ, με πλειοψηφικό κοινωνικό αποτύπωμα στα χρόνια της Μεταπολίτευσης, ανεξαρτήτως κυβερνητικών σχημάτων.
Μια Κεντροαριστερά με ρίζες και αφετηρία στο… ΠΑΣΟΚ της καρδιάς μας, το πολιτικο-κοινωνικό φαινόμενο που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου και κυριάρχησε στην πατρίδα μας, μεταγγίζοντας στελέχη και νοοτροπίες και στους υπόλοιπους πολιτικούς φορείς. Ακόμη και στους ιστορικούς αντιπάλους, όπως στη Νέα Δημοκρατία.
Κωδικό όνομα, Χάρης Δούκας. Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου, τον οποίο γνωρίσαμε να μας ενημερώνει για τις εξελίξεις στον… δυσνόητο χώρο της ενέργειας, διεκδίκησε τον Δήμο Αθηναίων, και ως αποτέλεσμα μιας… συμπαντικής συνωμοσίας, κατάφερε να κερδίσει το απόλυτο φαβορί Κώστα Μπακογιάννη.
Ο Χάρης Δούκας διεκδικεί σήμερα να ηγηθεί του ΠΑΣΟΚ. Και με πυρήνα το Κίνημα που… αλλοίωσε ηθικά και αισθητικά ο Κώστας Σημίτης, να επανενώσει την Κεντροαριστερά, και να τερματίσει την πολιτική ηγεμονία της Κεντροδεξιάς υπό τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Ως καθηγητής που σέβεται τον εαυτό του, ο Χάρης Δούκας έχει μελετήσει τη διαδρομή του Φρανσουά Μιτεράν. Τον «ξαναδιαβάζει». Αυτή τη φορά στα… ελληνικά. Και όπως ο ιστορικός ηγέτης του γαλλικού Σοσιαλισμού έκανε το… πέρασμά του από την Αυτοδιοίκηση, ως Δήμαρχος της Σατό-Σινόν, θέλει να επαναλάβει το πείραμα.
Η πολιτική πράξη ως διαχείριση των συμβόλων. Με αφετηρία την Αθήνα, το ιστορικό μαιευτήριο της Δημοκρατίας.
Όποιος (δεν) βιάζεται… σκοντάφτει
Ο θυμόσοφος λαός μας περιγράφει εμφατικά την ανάγκη σύνεσης και μέτρου, ως μεθοδολογικά εργαλεία αποτροπής της βιασύνης και των συνεπειών της.
Όποιος βιάζεται, σκοντάφτει, μας προειδοποιεί η σχετική βιωματική «σοφία». Στην πολιτική ωστόσο, όπως πιθανότατα και στη ζωή, έχει αποδειχθεί ότι το ίδιο συμβαίνει και όταν… δεν βιάζεσαι. Αφήνεις τις ευκαιρίες να περνούν. Σκοντάφτεις και πάλι. Δεν τίθεσαι «στη διάθεση των γεγονότων», όπως εύστοχα είχε διαπιστώσει ο Ταλεϋράνδος.
Ο Χάρης Δούκας επέλεξε να τεθεί στη διάθεση των γεγονότων. Στα μισά του πρώτου έτους της θητείας του στον Δήμο Αθηναίων, διέγνωσε το πολιτικό πρόβλημα του ΠΑΣΟΚ, υπό την ηγεσία του… ξεπερασμένου Νίκου Ανδρουλάκη, και… πάτησε το κουμπί.
Ο Δήμαρχος Αθηναίων άνοιξε το παιχνίδι. Εκτιμώντας ότι στο «μεγάλο γήπεδο», της ανοικτής κοινωνίας των ψηφοφόρων, οπαδών και φίλων, η προοπτική νίκης που ο ίδιος προσφέρει, θα παραμερίσει την ισχύ των μηχανισμών, που ελέγχει ο Νίκος Ανδρουλάκης, ως… από κούνια ΠΑΣΟΚ.
Η Αθήνα σε οδηγεί… παντού
Μπορεί η ζώσα Ιστορία της Κεντροαριστεράς να μην προσφέρει επαρκή παραδείγματα, η ουσία ωστόσο δεν αλλάζει. Η Αθήνα σε οδηγεί… παντού, όταν σεργιανίζεις στον δημόσιο βίο, και διεκδικείς κάθε φορά και σημαντικότερα αξιώματα.
Η Κεντροδεξιά, ως συντηρητική παράταξη του τόπου, μας προσφέρει πληθωρισμό από τροφή για σκέψη.
Ο Μιλτιάδης Έβερτ έγινε Δήμαρχος Αθηναίων, το 1986, προκαλώντας ρωγμή στην απόλυτη πολιτική ηγεμονία του Ανδρέα Παπανδρέου, και ως «μπουλντόζας» διαδέχτηκε με… σβηστές μηχανές τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας το 1993.
Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος ταπείνωσε το 1994 το φαβορί για τη διαδοχή του Ανδρέα Παπανδρέου, Θεόδωρο Πάγκαλο, έγινε ο δημοφιλέστερος πολιτικός στη χώρα, ίδρυσε το δικό του κόμμα, το… έκλεισε, έγινε υπουργός και «δελφίνος» του Κώστα Καραμανλή, και το 2009 χάρισε στον Αντώνη Σαμαρά την ηγεσία της ΝΔ απέναντι στη Ντόρα Μπακογιάννη.
Η Ντόρα Μπακογιάννη, έγινε το 2002 η πρώτη γυναίκα Δήμαρχος Αθηναίων, κάτι που της επέτρεψε να γίνει το 2006 η πρώτη γυναίκα Υπουργός Εξωτερικών. Το σημαντικότερο πολιτικό μέγεθος της Κεντροδεξιάς μετά τον Κώστα Καραμανλή, που ατύχησε στη διεκδίκηση της διαδοχής του. Και μαζί της… ατύχησε η χώρα.
Το «όλον ΠΑΣΟΚ» δίπλα του
Η σχετική ρήση ανήκει στον Ευάγγελο Βενιζέλο, που… μεταξύ μας, και εκείνος τον Χάρη Δούκα θα προτιμούσε, απέναντι στο άλλοτε «παιδί» του, που τον πρόδωσε, τον Νίκο Ανδρουλάκη.
Το «όλον ΠΑΣΟΚ» συσπειρώνεται ήδη δίπλα στον Δήμαρχο Αθηναίων. Από τον «παλιό» Χρήστο Πρωτόπαπα, στρατηγό της νίκης του στις αυτοδιοικητικές εκλογές, μέχρι τον συνεπή «στρατιώτη» της παράταξης Οδυσσέα Κωνσταντινόπουλο, και τον χαρισματικό εκπρόσωπο της νεώτερης γενιάς, Μανώλη Χριστοδουλάκη.
Στο πρόσωπο του Χάρη Δούκα δείχνουν να ενώνονται παπανδρεϊκοί, βενιζελικοί, γεννηματικοί, ανένταχτοι. Με τους… γκρινιάρηδες να σχολιάζουν ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης κινδυνεύει να μείνει με τους… σημιτικούς, όσους δεν έχουν καταφέρει μέχρι σήμερα να τρυπώσουν στη Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Αν και έχουμε ακόμη μέλλον. Και ο σημερινός πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έχει αποδειχτεί σε πλείστες περιπτώσεις… σκληρό καρύδι.
Η «ρετσινιά» της… διπλής ιδιότητας
Οι επικριτές και οι αντίπαλοι του Χάρη Δούκα προσπαθούν ήδη να του προσάψουν… κολλήσουν τη «ρετσινιά» της διπλής ιδιότητας. Της μετάβασης στην κεντρική πολιτική σκηνή, με τη διεκδίκηση της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ, μερικούς μόλις μήνες μετά την εκλογή του στο αξίωμα του Δημάρχου των Αθηναίων.
Το αν θα μπορεί να υπηρετήσει με αποτελεσματικά και τους δυο ρόλους. Το αν… βιάζεται και… προδίδει την εμπιστοσύνη των Αθηναίων, οι οποίοι τον επέλεξαν για να έχουν Δήμαρχο καθημερινότητας. Όχι Δήμαρχο-πολιτικό αρχηγό.
Από το επιτελείο του Χάρη Δούκα απαντούν με χαμόγελα. Η Ιστορία άλλωστε είναι γεμάτη από αντίστοιχα παραδείγματα, σε διαφορετικές χρονικές και κοινωνικές συγκυρίες. Ο Φρανσουά Μιτεράν, ο Ζακ Σιράκ, και αρκετοί άλλοι σημαντικοί πολιτικοί ηγέτες στην Ευρώπη, αλλά και ειδικότερα στη Γαλλία, το έχουν κάνει στο παρελθόν.
