Σε μια τελική ευθεία εκλογών, κάθε αρχηγικό επιτελείο επιδιώκει να ενισχύσει τη συσπείρωση της κομματικής βάσης του, ώστε να εκκινεί από μια δεδομένη αφετηρία στην κάλπη, και να διεκδικεί να διευρύνει την απήχησή του.
Όχι ο ΣΥΡΙΖΑ του Στέφανου Κασσελάκη. Ο φερόμενος ως Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, από τη στιγμή που δεν έχει θέση στη Βουλή, επέλεξε το τελευταίο διάστημα να επιφέρει πλήγματα στην ιστορική συνείδηση του ΣΥΡΙΖΑ, και κατ’ επέκταση να αποσυναρμολογήσει την κοινωνική βάση του, υπονομεύοντας την προοπτική συσπείρωσης.
Απαξίωσε τον Αλέξη Τσίπρα, τον οποίο δεν σχεδιάζει να αξιοποιήσει σε μια μελλοντική κυβέρνησή του, η οποία ο ίδιος προβλέπει ότι θα είναι… αυτοδύναμη, και μέσω του ανιστόρητου φλερτ με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, δείχνει ότι δεν γνωρίζει και… δεν καταλαβαίνει τι έχει πει κατά του Αλέξη Τσίπρα, της Ρένας Δούρου, του Νίκου Παππά και… όλου του ΣΥΡΙΖΑ, η πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας.
Το μεγάλο ερώτημα-απορία αφορά στο γιατί ο Στέφανος Κασσελάκης “εκτέλεσε” τη συσπείρωση του ΣΥΡΙΖΑ. Αν υπάρχει κάποιο σχέδιο που… δεν καταλαβαίνουμε. Εκτός κι αν, για ακόμη μια φορά, εκείνος που δεν καταλαβαίνει είναι… ο ίδιος.
Του Λάζαρου Καλλιανιώτη
