Με την περίπτωση του Στέφανου Κασσελάκη, έχουμε υλικό για… αιώνες. Ο διάδοχος του Αλέξη Τσίπρα στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ έχει καταφέρει να γίνει talk of the town. Αλλά για τους λάθος λόγους. Να γίνει γνωστό το όνομά του στην ελληνική κοινωνία. Αλλά για τους λάθους λόγους. Να εμφανίζεται συμπαθής και αποδεκτός από κοινά που δεν ενδιαφέρονται για την πολιτική. Αλλά για τους λάθος λόγους.
Ο ομογενής Κασσελάκης μας έχει δείξει σε πλείστες περιπτώσεις ότι δεν κάνει για πολιτικός. Και οι παραπλανημένοι χειροκροτητές του επιχειρούν να υπερβούν την παραπάνω αλήθεια, υποστηρίζοντας ότι προσεγγίζει την πολιτική… αλλιώς. Κάποιοι, περισσότερο αμετροεπείς, υποστηρίζουν ότι έτσι γίνεται η πολιτική στην Αμερική. Μάλλον παρακολουθούν… άλλη Αμερική.
Ο Στέφανος Κασσελάκης αποδεικνύεται, περίπου αυταπόδεικτα, ως πολιτικά άδειος και ελαφρύς. Δεν μπορεί να οικοδομήσει συμπαγή πολιτικό λόγο και πρόταση. Δεν αντιλαμβάνεται τις συνθήκες που επικρατούν στην ελληνική κοινωνία. Δεν καταλαβαίνει… γενικώς.
Η παρουσία του ως επικεφαλής της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, έχει οδηγήσει στο… να μην υπάρχει Αξιωματική Αντιπολίτευση. Πρωτίστως σε επίπεδο ουσίας, σοβαρών προτάσεων και λύσεων. Σε επίπεδο σοβαρότητας.
Όσο παραμένει στη θέση του, τόσο θα ενισχύει εξ αντανακλάσεως, λόγω της ανεπάρκειάς του, τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Εκείνον με τον οποίο συζητούσε πριν από μερικά χρόνια για να συμμετάσχει στις κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας.
Του Νίκου Φυλάγγελου
