Γράφει ο Δημήτρης Καμπουράκης
Είδατε τον Στέφανο στη συνέντευξη που έδωσε στη Σίσσυ Χρηστίδου, στην εκπομπή «Χαμογέλα και πάλι» στο Mega; Αξίζει τον κόπο να την αναζητήσετε, για να τον δείτε να πετάει το ακουστικό και να αποχωρεί, επειδή δεν του άρεσε η ερώτηση για τις αντιδράσεις Σπίρτζη και Βασιλειάδη στα δικά του «υπουργοί σκοτώνουν παιδιά» και τα «θα τους ξεσκίσω».
Είχαν προηγηθεί απανωτές παρατηρήσεις του Στέφανου στους συντελεστές της εκπομπής, του τύπου «γιατί ρωτάτε αυτό και όχι εκείνο;» ή «γιατί οι ερωτήσεις σας σιγοντάρουν πάντα τη ΝΔ;» και άλλα παρόμοια. Κατά τη διάρκεια της σύνδεσης δε, που γινόταν σε κάποια επίσκεψη του σε μια βιοτεχνία, είχε στήσει γύρω του κοινό που επευφημούσε τις απαντήσεις του και γιούχαρε τις ερωτήσεις αν καταλάβαινε ότι αυτές δυσαρεστούν τον αρχηγό.
Σε πρώτη ανάγνωση, ο αρχηγός απαιτεί να ξέρει και να έχει εγκρίνει τις ερωτήσεις των συνεντεύξεων που δίνει. Το δηλώνει ευθέως και απροκάλυπτα, δίχως τον παραμικρό ενδοιασμό. Δεν θα με ρωτάτε αυτό γιατί δεν μ’ αρέσει, θα με ρωτάτε εκείνο που θέλω εγώ. Αλλιώς κι εγώ θα αποχωρήσω επιδεικτικά κι εσείς έχετε αποδείξει ότι είστε δημοσιογραφικά ενεργούμενα του Μητσοτάκη.
Σε δεύτερη ανάγνωση, ο Κασσελάκης προσπαθεί να εκτρέψει κάθε συνέντευξη σε life style show. Προσπαθεί να επιβάλλει ένα μοντέλο στο οποίο είναι θεμιτή και καλοδεχούμενη κάθε χαζοχαρούμενη ερώτηση για τον σύζυγο του, για τον γάμου του, για τον σκύλο του, για τα γεμιστά της μαμάς του, αλλά οι πολιτικές ερωτήσεις πρέπει να υπόκεινται σε αυστηρό έλεγχο και δεν επιτρέπεται να εκφεύγουν από το πλαίσιο που αυτός επιθυμεί.
Οπότε στις μεν πρώτες απαντά με προθυμία και άνεση δίχως την παραμικρή διαμαρτυρία, αλλά στις δεύτερες προγκίζει όσους τον ρωτούν πράγματα που δεν θέλει, προγράφοντας τους ως πληρωμένους κονδυλοφόρους. Μην απατάστε, δεν είναι μόνο συμφεροντολογική η προσέγγιση του καθότι στα lifestyle θέματα νιώθει σαν το ψάρι στο νερό, αλλά είναι και καθαρά αξιολογική. Στο μυαλό του Στέφανου, προηγείται το lifestyle και έπεται η καθ’ αυτό πολιτική.
Ο δε τρόπος να επιβάλλει αυτή τη βολική ρηχότητα είναι η κατατρομοκράτηση όσων αποτολμούν να του πάρουν συνέντευξη. Ειδικά αν πρόκειται όχι για δημοσιογράφους που ξέρουν να απαντήσουν, αλλά (καθόλα άξιους αλλά εκτός αντικειμένου) για παρουσιαστές που η ενημέρωση αποτελεί πάρεργο και όχι κυρίαρχη θεματολογία τους. Κανένας παρουσιαστής δεν θέλει να διακινδυνεύσει έναν μαινόμενο Κασσελάκη να τον καταγγέλλει στον αέρα της εκπομπής και να αποχωρεί, ούτε θέλει να μπει στον κίνδυνο να μην ξαναβγεί ο Στέφανος σ’ αυτόν αλλά να βγαίνει στους απέναντι του.
Τα ‘χουμε ξαναζήσει αυτά από τον παλιό καλό Σύριζα. Όταν ο Τσίπρας και οι περί αυτόν έκοβαν πρόσωπα και εκπομπές ή έκαναν εμπάργκο σε ολόκληρα κανάλια γιατί δεν τους άρεσαν οι ερωτήσεις ή η θεματολογία τους. Ξαναγυρίσαμε λοιπόν στους ίδιους καιρούς και με τον Σύριζα δεξιόστροφο, με επιχειρηματία αρχηγό και με το «Πατρίς Θρησκεία Οικογένεια» στην προμετωπίδα του. Ο λύκος κι αν εγέρασε κι άσπρισε το μαλλί του, μήτε τη γνώμη άλλαξε, μήτε την κεφαλή του…
