Για τις νεώτερες γενιές, πολύ περισσότερο για εκείνες οι οποίες έχουν προ πολλού εγκαταλείψει την προσπάθεια να βρουν στην πολιτική τις απαντήσεις για τις μεγάλες αλήθειες της καθημερινότητάς μας, ο Ζακ Ντελόρ δεν λέει πολλά πράγματα.
Θα έπρεπε. Γιατί ο εμβληματικός Ευρωπαίος πολιτικός, που “έφυγε” από τη ζωή λίγες ώρες μετά τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, σε ηλικία 98 ετών, υπήρξε σημείο αναφοράς για το μέλλον που ζούμε.
Ο Ζακ Ντελόρ, ως Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για περίπου μια δεκαετία, έθεσε τις βάσεις για την οικονομική ενοποίηση της ηπείρου μας. Όχι όμως και για την πολιτική. Προέταξε την ανάγκη δημιουργίας της ζώνης του ευρώ, ίσως επειδή κατανοούσε ότι η κοινή ήπειρός μας δεν ήταν έτοιμη να παραμερίσει τις πληθυντικές διαφωνίες της και να εξελιχτεί στο πολιτικό αντίπαλο δέος των Ηνωμένων Πολιτειών.
Για εμάς τους Έλληνες, ο Ζακ Ντελόρ έχει πρόσθετη σημειολογία. Γενιές Ελλήνων… χόρτασαν στο όνομά του, καθώς τα κοινοτικά πακέτα στήριξης τα οποία βοήθησαν την ελληνική οικονομία να αναταχθεί και την ελληνική κοινωνία να στηριχτεί, ήταν τα… θρυλικά πακέτα Ντελόρ.
Είδε το μέλλον νωρίτερα από τους περισσότερους σημαντικούς ηγέτες της γενιάς του. Δεν τον ενθουσίασε. Και προσπάθησε να το διορθώσει. Η προσπάθεια… άξιζε τον κόπο.
Της Κατιάνας Ναυπλιώτου
