Η ερώτηση του τίτλου δεν είναι ρητορική, αλλά βαθιά ουσιαστική. Στο περιθώριο των αντιδράσεων για το σχετικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης, που έρχεται να καταπολεμήσει τη “μαύρη” εργασία μεταξύ των μεταναστών, αλλά και της φωτογραφίας στιγμής σε μια σειρά από χώρες, κυρίως της Ευρώπης, με το μεταναστευτικό να επηρεάζει καθοριστικά τις πολιτικές εξελίξεις, η προς διερεύνηση απορία εστιάζει στο τι πραγματικά συμβαίνει στην ελληνική κοινωνία.
Πόσο πραγματικά απασχολεί τους Έλληνες το μεταναστευτικό; Όχι όταν τίθεται στην ατζέντα της επικαιρότητας το ζήτημα, αλλά όταν ο καθένας βρίσκεται σε διάλογο με τον… εαυτό του, οριοθετεί, κατηγοριοποιεί και αξιολογεί τις ανάγκες και τις προτεραιότητες της εξατομικευμένης καθημερινότητάς του. Της ζωής του.
Στην πρόσφατη έρευνα “Τάσεις” της MRB, απαντάται ως πρόβλημα από τους Έλληνες σε ποσοστό 14%. Πάνω από το περιβάλλον (10%) και την εγκληματικότητα (11%), αλλά πολύ πίσω από ακρίβεια-πληθωρισμό (62%), υγεία-περίθαλψη (43%), ανεργία (29%), Παιδεία-εκπαίδευση (20%), οικονομία (19%).
Το μεταναστευτικό είναι εκεί. Μέσα μας. Στο μυαλό μας. Μονάχα η συγκυρία ωστόσο το ανασύρει και το φέρνει στο προσκήνιο. Λειτουργώντας συνήθως σωρευτικά σε άλλα, περισσότερο επείγοντα και αγωνιώδη προβλήματα.
Φυσικά, το μεταναστευτικό εργαλειοποιείται. Από τους ακραίους κάθε αφετηρίας. Για να κάνουν καριέρα. Ή να την… αναβιώσουν.
Της Μαρίκας Λυσιάνθη
