Γράφει ο Γιάννης Πρετεντέρης
Αν δούμε τους αριθμούς, ο προϋπολογισμός 2024 που θα ψηφιστεί την Κυριακή στη Βουλή είναι κοινωνικά γενναιόδωρος.
Είναι μάλιστα σημαντικό ότι η σημαντικότερη αύξηση κοινωνικών δαπανών αφορά την Υγεία και την Παιδεία.
Αλλά είναι εξίσου σημαντικό ότι ο συγκεκριμένος προϋπολογισμός παρουσιάστηκε με την έγκριση (αν όχι με την επιδοκιμασία…) του Eurogroup και της Κομισιόν.
Η Ελλάδα αναγνωρίστηκε στα «καλά παιδιά της Ευρώπης», την ίδια στιγμή που παρουσιάζει έναν προϋπολογισμό με σαφώς πιο κοινωνικό προφίλ. Εχει ενδιαφέρον.
Προφανώς η Ευρωπαϊκή Ενωση έχει αλλάξει από την εποχή του Σόιμπλε.
Πέρασαν όμως και οι μέρες που η χώρα περιφερόταν ως Ψωροκώσταινα από συνεδρίαση σε συνεδρίαση του Eurogroup. Ή που διαπραγματευόταν νυχθημερόν με τους υπαλλήλους της «τρόικας» για το κάθε ευρώ του προϋπολογισμού.
Αυτά είναι τα καλά νέα μιας καλής οικονομίας που παρουσιάζει θετικούς δείκτες, ίσως από τους καλύτερους στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
Υπάρχουν όμως και τα λιγότερο καλά.
Με πρώτο την ακρίβεια. Προφανώς η χώρα έχει ζήσει με πολύ υψηλότερους πληθωρισμούς τη δεκαετία του ‘90.
Αλλά αυτό είναι ιστορική παρατήρηση. Η σημερινή πραγματικότητα λέει πως η ακρίβεια αποτελεί λαϊκό πρόβλημα και μάλιστα διογκωμένο από τις περιγραφές ή την πρόσληψή του.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ένα μέρος της ακρίβειας στα τρόφιμα είναι εισαγόμενο. Αλλά ούτε έχω πειστεί ότι η κυβέρνηση ξέρει και μπορεί να την αντιμετωπίσει. Προς το παρόν εγκλωβίζεται σε μια πολιτική «βόλτα στα ράφια του σουπερμάρκετ».
Από την άλλη η συζήτηση για τον προϋπολογισμό και την οικονομία έχει τροφοδοτήσει μια παρεξήγηση. ΠροφανώΣ δεν υπάρχει αντιπολίτευση, το ξέραμε. Αλλά αυτό δεν σημαίνει πως ο καθένας μπορεί να υποδύεται την αντιπολίτευση που δεν υπάρχει.
Δεν ειναι τυχαίο πως πέντε χρόνια τώρα η αντικυβερνητική πλευρά δεν έχει ανοίξει ούτε μια σοβαρή συζήτηση για την οικονομία. Εστω για να διατυπώσει μια διαφορετική άποψη.
Λογικό. Η οικονομία απαιτεί γνώσεις, επιχειρήματα και στέρεη συγκρότηση. Δεν αποτελεί πεδίο βολής της κάθε αρλούμπας του κάθε περαστικού.
Φυσικά αυτός δεν είναι λόγος να κρύβεται η κυβέρνηση πίσω από την απουσία αντιπολίτευσης.
Οι χώρες προχώρουν, ευημερούν, προκόβουν και προοδεύουν χάρη στις κυβερνήσεις τους. Ποτέ η καλή πορεία μιας χώρας δεν αποδόθηκε στην αντιπολίτευση.
Το ζητούμενο λοιπόν είναι να κάνει η κυβέρνηση σωστά τη δουλειά της. Στην οικονομία και τους άλλους τομείς της διακυβέρνησης.
Σε τελευταία ανάλυση εκείνη θα δώσει λογαριασμό στους ψηφοφόρους.
Οι υπόλοιποι μπορεί να μετέχουν στη χορωδία αλλά δεν έχουν και πολλά τραγούδια να τραγουδήσουν.
