Από το φωτογραφικό στιγμιότυπο απουσιάζει ο Βίκτορ Όρμπαν, που διεκδικεί και ρόλο… αρχηγού της (παλιο) παρέας, η ουσία ωστόσο δεν αλλάζει.
Ο Ματέο Σαλβίνι, δια της συγκυβέρνησης με τη Τζόρτζια Μελόνι στην Ιταλία, η Μαρίν Λεπέν που προβάλλει ως βέβαιη διάδοχος του Εμμανουέλ Μακρόν στη Γαλλία και ο Γκέερτ Βίλντερς που κέρδισε την προτίμηση της πλειοψηφίας των Ολλανδών πολιτών στις πρόσφατες εκλογές, καταφέρνουν να εκφράσουν πλειοψηφικά κοινωνικά ρεύματα, παρά την ακραία ταυτότητα που τους διακρίνει.
Το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης για το κατάντημα της ηπείρου μας, το έχει φυσικά η… παιδική χαρά των Βρυξελλών. Μια ακούνητη γραφειοκρατία άχρωμων και ατελών προσωπικοτήτων, χωρίς όραμα και έμπνευση για το κοινό μέλλον των λαών μας.
Και τα χειρότερα δεν τα έχουμε ζήσει ακόμη…
Του Φρίξου Παλαιολόγου
