Το τι ειπώθηκε και… δεν ειπώθηκε μεταξύ τους, έχει, υπό μια έννοια, δευτερεύουσα σημασία. Όπως και το συνολικό και ευρύτερο μωσαϊκό που έντυσε τη συνάντησή τους.
Αυτό που αξίζει και πρέπει να κρατήσουμε από τη συνάντηση του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Στέφανο Κασσελάκη, είναι ότι ο Πρωθυπουργός και ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης… αντάμωσαν τους δρόμους τους.
Αν βρεθούν και κοινοί τόποι, ακόμη καλύτερα. Θα ήταν μια ουσιαστική αρχή για να μπει φρένο στην παγίωση του μίσους και του διχασμού που κυριαρχούν στον τόπο μας τα τελευταία 15 χρόνια, στη σκιά της εθνικής καταστροφής των Μνημονίων.
Χάσαμε πολλά. Και συνεχίζουμε να χάνουμε.
Του Λάζαρου Καλλιανιώτη