Γράφει ο Άρης Πορτοσάλτε
Κατηφορίζοντας από την πρόσφατα σχηματισθείσα «λιμνοθάλασσα» της Κάρλας, το τρίτο πεδίο της θεσσαλικής καταστροφής, σκεφτόμουν εάν η εγκατάσταση στο χώρο της Σοσιαλδημοκρατίας του «καταληψία» Κ. Μητσοτάκη, επαρκεί για να διατηρήσει την πολιτική του κυριαρχία.
Όσο κι αν επιχειρεί να περιορίσει το ζωτικό χώρο του Ανδρουλάκη και να ακινητοποιήσει τον Κασσελάκη στην ενδεχόμενη πορεία του προς το Κέντρο, σπρώχνοντας και τους δύο στο αλώνι της απώτερης Αριστεράς, η Διακυβέρνηση Μητσοτάκη χρειάζεται κι άλλη δύναμη ώθησης. Το εάν τη διαθέτει και πως μπορεί να την εκμεταλλευτεί είναι το ζητούμενο.
Το βέβαιο είναι ότι το ιδεολογικό παιχνίδι πάνω στην πολιτική σκακιέρα αφορά μόνο τα στρατηγεία των αρχηγών. Η κοινωνία δε θέλει τίποτε περισσότερο από το έμπρακτο ενδιαφέρον και το χειροπιαστό αποτέλεσμα.
Στη Μεταπολεμική Ανασυγκρότηση του κάμπου οι αποζημιώσεις που θα διανεμηθούν δε θα παίξουν τον κεντρικό ρόλο, όπως σε προηγούμενες ζημιές. Διότι, όπως έχουμε πει, η καταστροφή που έχει συντελεστεί δεν είναι μια, απλώς, ζημιά. Η κυβερνητική ομάδα με τον Χ. Τριαντόπουλο, την Ε. Αγαπηδάκη, τον Χ. Σταϊκούρα, τον Λ. Αυγενάκη και τους συνεργάτες τους, υπηρεσιακούς κι άλλους, προσφέρει μόνο την πρώτη βοήθεια.
Δεν απαντά, ωστόσο, στην ολιστική αντιμετώπιση της καταστροφής, όπως σωστά ζητούν οι πληγέντες. Ή τουλάχιστον δεν έχει απαντήσει ακόμη και ενδεχομένως δραστηριοποιηθεί σε επόμενη φάση. Επ´ αυτού κάτι διαφωτιστικό δεν έχει αναφερθεί δημοσίως, ακόμη. Και φυσιολογικά γεννά δυσαρέσκεια, την οποία οφείλει να γνωρίζει το Επιτελικό κράτος, στο Μαξίμου.
Στους αγρότες δεν είναι αρκετό να δουν στον τραπεζικό τους λογαριασμό το ποσό από την κρατική βοήθεια. Όσο αυξημένη κι αν είναι η αποζημίωση. Η διασφάλιση του μέλλοντος τους είναι ο, τι τους «καίει». Μένουν στην πλημμυρισμένη γη τους ή την εγκαταλείπουν; Μπαίνουν στην προσπάθεια να καθαρίσουν τα χωράφια τους από τα φερτά υλικά και να τα «ζωντανέψουν» ξανά, να τα μπολιάσουν με νέο χώμα, να γίνουν πάλι καρποφόρα ή μετακινούνται από τον κάμπο;
Κι εδώ έγκειται το παράπονο τους. Χρειάζονται ομάδες επιστημόνων ξεχωριστών ειδικοτήτων. Θέλουν διάγνωση, πρόβλεψη, εκτίμηση, συμβουλή. Στα έξι παραλίμνια χωριά της Κάρλας, που η έκταση της λόγω της κατακλυσμιαίας ποσότητας του νερού έχει ξεπεράσει την αρχική πριν από την αποξήρανση του 1962, οι, κοντά στους 7.000, απασχολούμενοι στην πρωτογενή παραγωγή θέλουν να γνωρίζουν τον χρόνο της απραξίας τους.
Κανάλια, Στεφανοβίκειο, Ριζόμυλο, Σωτήριο, Νίκη, Αχίλλειο τα χωριά της λίμνης Κάρλα, ανάμεσα στη νοτιοανατολική Λάρισα και το βόρειο Πήλιο ζουν από τα χωράφια που αποκάλυψε η αποξήρανση στα χρόνια του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Άλλο θέμα εάν η αποξήρανση αποδείχθηκε, τελικώς, βλαπτική για το περιβάλλον, τον υδροφόρο ορίζοντα και την ίδια την παραγωγή τους.
Ρωτάνε: Τώρα, τι θα κάνουν; Πότε θα στραγγίσουν τα νερά; Πώς θα γίνει; Με ποια έργα θα υποβοηθηθεί η απομάκρυνση τους; Κι όταν αδειάσουν, ποιος εγγυάται για το μέλλον; Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι τα 160.000 στρέμματα καλλιεργήσιμης γης που προέκυψαν από την αποξήρανση του ‘62 έχουν βυθιστεί σήμερα σε μια λιμνοθάλασσα που σχημάτισαν τα νερά όλης της Θεσσαλίας στη λεκάνη απορροής, συμπληρώνοντας την ανασυσταθείσα την τελευταία 20ετία λίμνη Κάρλα.
Η κυβερνητική ομάδα καλύπτει μόνο τις άμεσες ανάγκες. Και η έχει πολλή δουλειά, χωρίς αμφιβολία. Τώρα πρέπει να σχηματιστεί μια καινούργια ομάδα για να πάρει τη σκυτάλη. Οι άνθρωποι θέλουν να απαντηθεί το μοναδικό, ζωτικής σημασίας, ερώτημα τους.
Πότε θα ξαναμπούν στα χωράφια τους να σπείρουν;
Η Διακυβέρνηση Μητσοτάκη απολύτως αναγκαίο είναι να υπερβεί τις δυνατότητες της. Πρώτα απ´ όλα τις δικές της, τις ενδογενείς. Μετά να κάνει κάτι ακόμη πιο δύσκολο και με μεγαλύτερη τόλμη. Να κινητοποιήσει δυνάμεις του Κράτους και του Ιδιωτικού Τομέα. Υπάρχουν. Όμως, πρώτα πρέπει να τις ανακαλύψει και μετά να τις εμπνεύσει να εργαστούν για την Ανασυγκρότηση της Θεσσαλίας.
Άρα, έχει την υποχρέωση να ξεπεράσει τον εαυτό της! Αλλιώς, δεν αρκεί η σωστή τοποθέτηση της εντός ορίων της Σοσιαλδημοκρατίας. Όχι, γιατί οι πολιτικοί της αντίπαλοι μπορούν να την απειλήσουν.
Επειδή, η ίδια είναι επιρρεπής σε λάθη, δεν μπορεί να αποκλειστεί η πιθανότητα να προκαλέσει εκείνη τη φαντασιακή γιγάντωση των αντιπάλων της!
Τότε, γενικώς, θα είναι αργά…
