Γράφει ο Γιάννης Πρετεντέρης
Είναι εντυπωσιακό πόσο η ιστορία επαναλαμβάνεται. Σε σημείο βαρεμάρας. Διότι είναι αφόρητα βαρετό κάθε φορά που βγαίνει κάποιος καινούργιος να αναρωτιόμαστε «τι μήνυμα φέρνει».
Κανένα μήνυμα. Απλώς ο καινούργιος άρεσε περισσότερο από τους παλιούς που παρεμπιπτόντως ήταν και λίγο σκερβελέδες.
Κι αυτό έως ότου ο καινούργιος παλιώσει ή αποδειχτεί κι αυτός σκερβελές, οπότε θα πάμε στον επόμενο καινούργιο.
Τι μήνυμα λοιπόν θέλετε; Έβλεπες την Αχτσιόγλου με τη γροθιά υψωμένη και ψήφιζες όχι τον Κασσελάκη αλλά τον Μαζωνάκη.
Θυμήθηκα άλλωστε ότι ο σκηνοθέτης που έφτιαξε τα πολύ ωραία βίντεο για τα social media του Κασσελάκη έχει φτιάξει στον παρελθόν εξαιρετικά βιντεοκλίπ για τον Μαζωνάκη και την Αννα Βίσση.
Κι όταν σου λένε για το «συνονθύλευμα» που έβγαλε τον Κασσελάκη ρωτάς ταπεινά:
– Με συγχωρείτε, αλλά το συνονθύλευμα που λέτε με τον Πολάκη, τον ναύαρχο-υδραυλικό, τον Αντώναρο, τη Ραλλία, την «παρ’ ολίγον» υπουργό Ακρίτα, την Τζάκρη και τους άλλους ποιος τους μάζεψε στον ΣΥΡΙΖΑ; Μόνοι τους άνοιξαν την πόρτα και μπήκαν;
Και μετά αναρωτιέσαι:
– Ενώ οι άλλοι που ήταν με τους άλλους, ο Ραγκούσης με τον Παπαδημούλη και τον αριστερό Κόκκαλη, η Ξενογιαννακοπούλου με τον Φίλη ή τον Τζουμάκα και «οι εφημερίδες των αγωνιστών» του ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν συνονθύλευμα; Ήταν μήπως απόφοιτοι της Μεγάλης των Αριστερών Σχολής;
Κακά τα ψέματα, η αλήθεια είναι ωμή. Ολοι κοιμήθηκαν όπως έστρωσαν.
Οι Γερμανοί έχουν άλλωστε μια έκφραση που λέει πως «αν ψηφίσεις κλόουν, θα εκλέξεις τσίρκο». Ακόμη κι αν είναι λίγο ισοπεδωτικό έχει επιβεβαιωθεί πολλές φορές στη ζωή.
Η εξέλιξη είναι ίσως πιο κωμικοτραγική για μια αξιολύπητη δράκα «ημι-πιτσιρικάδων» που έφερε μαζί του ο Τσίπρας και παραμυθιάστηκαν ότι αποτελούν το καινούργιο στην πολιτική και το μέλλον του τόπου.
Με βασικό προσόν, το ύφος.
Αλλά τρίχες. Πολύ γρήγορα αποδείχτηκαν και παλιό και παρελθόν.
Προχθές στην Κουμουνδούρου διάφοροι αλλόκοτοι φώναζαν «Αγώνας, Ρήξη, Ανατροπή, η Ιστορία γράφεται με Ανυπακοή». Αν είναι κάτι τέτοιοι που αποτελούν το μέλλον, βλέπω τον Μητσοτάκη να παίρνει σύνταξη στο Μαξίμου.
Κακά τα ψέματα, η πολιτική δίνει πάντα απαντήσεις στα ερωτήματα που της θέτουν, έστω κι αν δεν αρέσουν οι απαντήσεις.
Οι ερωτήσεις λοιπόν είναι δεδομένες. Και γι’ αυτό θα πρέπει από σήμερα κιόλας να ανασκουμπωθεί ο Κασσελάκης αν εννοεί πραγματικά ότι θέλει να κερδίσει τον Μητσοτάκη στο ορατό μέλλον.
Δεν θα είναι εύκολο.
Αλλά κι αν δεν το πετύχει, κανένα πρόβλημα. Θα φέρουμε τον Μαζωνάκη.
