Γράφει ο Μπάμπης Παπαδημητρίου
Τουλάχιστον δεν κυβερνούν οι «άλλοι»! Γιατί είναι και τρομεροί ψεύτες. Ακούστε τι είπε μεγαλοστέλεχός τους, που χρημάτισε σε δύο υψηλότατες υπουργικές θέσεις: «Έχει πέσει κι άλλες φορές πολύ νερό, περισσότερο νερό». Η Σία Αναγνωστοπούλου είπε κι άλλο ψέμα: «Ήταν ειδοποιημένη η κυβέρνηση. Οι πάντες έλεγαν θα έχουμε φωτιές και πλημμύρες» επειδή μάλλον δεν προσέχει τους μετεωρολόγους που ομολόγησαν ότι η πραγματικότητα ξεπέρασε τις πιο δυσοίωνες προβλέψεις τους. Δεν είναι η μόνη σε αυτόν τον πολιτικό χώρο που χάνει την ευκαιρία να σιωπήσει. Εξάλλου και οι γείτονες πασοκτζήδες, τους ανταγωνίζονται επάξια σε fake news και στα «ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα», που έγιναν και τραγούδι. Πριν λίγες ώρες έλεγαν ότι έπρεπε να πετάξουν τα παροπλισμένα ελικόπτερα Χιούι αναπαράγοντας φωτογραφίες ο πάροχος των οποίων πρέπει να περάσει στρατοδικείο, μήπως και σοβαρευτούμε μπροστά σε όσα μας βρίσκουν.
Όμως, το μεγάλο θέμα είναι αλλού. Επείγει να κατανοήσουμε επιτέλους το πρόβλημα που έχουμε μπροστά μας. Σε αναφορά για την Ελλάδα η Εμμανουέλα Δούση, καθηγήτρια ΕΚΠΑ, συνοψίζοντας τις μέχρι τότε γνωστές εκθέσεις, σημείωνε, πριν πέντε χρόνια, στο «Κλιματική Αλλαγή» (Μικρές Εισαγωγές, Εκδ. Παπαδόπουλος, 2018) τα εξής για τη «μεταβολή στη συχνότητα και την ένταση των ακραίων φαινομένων»: «Οι καύσωνες είναι πιθανόν να γίνουν πιο συχνοί, με μεγαλύτερη διάρκεια και ένταση. Η καλοκαιρινή ξηρασία θα αυξηθεί. Οι υψηλής έντασης βροχοπτώσεις θα γίνουν πιο συχνές με συνέπειες ξαφνικές πλημμύρες. Οι αλλαγές αυτές αναμένεται να επηρεάσουν αρνητικά τη γεωργία, την αλιεία, την ανθρώπινη υγεία, τους υδάτινους πόρους, τα οικοσυστήματα, τη βιοποικιλότητα» (σελ. 17).
Δεύτερο μεγάλο θέμα είναι η αποκατάσταση των ζημιών, δηλαδή, οι αποζημιώσεις και η χρήση τους, γιατί και τα δύο είναι σημαντικά. Οι εκτιμήσεις που γίνονται είναι μετριοπαθείς. Τα 2-2,5 δισ. δεν θα φτάσουν. Θα χρειαστούν τουλάχιστον 4-5 δισ. για να πετύχουμε τους δύο, επιβεβλημένους πλέον, στόχους. Και να αποκαταστήσουμε τις παρούσες ζημιές και να προνοήσουμε αρτιότερα για τις επόμενες. Όποιος άκουσε τις φωνές του αρμόδιου υπουργού όταν τηλεφωνικά πήρε τις πρώτες εκτιμήσεις μπορεί να κατανοήσει το μέγεθος του προβλήματος.
Η δουλειά αυτή μόλις ξεκίνησε. Οι πραγματογνώμονες των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών, που άρχισαν να καταφθάνουν στους τόπους της καταστροφής τη δεύτερη μέρα, πολύ πριν εμφανιστούν οι δημόσιοι υπάλληλοι, αν και δυσκολεύονται να βρουν βάρκες και άλλα μέσα, μεταδίδουν απελπιστική εικόνα. Δεκάδες εκατομμύρια ζημιών. Πολύ χειρότερα από τις πυρκαγιές. Γιατί από τη φωτιά, χάρη στις προσπάθειες των πυροσβεστών μας μπορεί κάτι να γλιτώσει. Το νερό όμως κατακλύζει τα πάντα. Μου ανέφεραν περίπτωση ξενοδοχείου στο Πήλιο που υπέστη μεγάλες ζημιές από τη φωτιά και τώρα καταστράφηκε συθέμελα από τα νερά!
Επειδή όμως πολύ μικρό μέρος του κεφαλαίου είναι ασφαλισμένο, τα δεκάδες εκατομμύρια που ήδη έχουν καταγραφεί από τις ασφαλιστικές, αναλογούν σε εκατοντάδες εκατομμύρια που θα αντιμετωπίσει το κράτος.
Μεγάλο θέμα είναι ακόμη ότι ενώ στην περίπτωση ασφάλισης από εταιρεία έχει καταγραφεί το Ασφάλισμα, δηλαδή η αξία του κεφαλαίου που προσπαθούμε να προστατεύσουμε από τους κινδύνους, οι κρατικές υπηρεσίες δεν έχουν καμία εκ των προτέρων γνώση όσων θα χρειαστεί να αποζημιώσουν. Ακόμη χειρότερα, ενώ μια επιχείρηση ασφαλίζεται και για την υποχρεωτική διακοπή εργασιών, το δημόσιο αδιαφορεί για παρόμοιες …πολυτέλειες.
Όσοι λέγαμε και γράφαμε τα προηγούμενα χρόνια ότι η στοιχειώδης-βασική ασφάλιση (φωτιά, πλημμύρα, σεισμός) πρέπει να καταστεί υποχρεωτική γιατί είναι προτιμότερο να επιδοτήσει το κράτος το κόστος της ασφάλισης παρά να πληρώνει τις ξαφνικές ζημιές, υπέστημεν είτε την κοροϊδία είτε την συκοφαντία από τους πάμπολλους οπαδούς του κρατισμού, ωχαδερφισμού και λαϊκισμού (υπάρχουν σε όλες τις παρατάξεις).
Τι έχουν να πουν τώρα; Πού θα τα βρει τα χρήματα το κράτος; Γιατί να πληρώσει τους ίδιους φόρους εκείνος που έχει ασφαλιστεί, με εκείνον που αδιαφόρησε; Όταν μάλιστα ο πρώτος δεν είχε πραγματική βοήθεια στην ορθή απόφασή του να ασφαλιστεί ενώ, κατά τεκμήριο, ανήκει στη μερίδα των πολιτών που σέβονται τη νομιμότητα, άρα από τους πρώτους που πληρώνουν τους φόρους τους. Δεν θα έπρεπε να υπάρχει, για παράδειγμα, απομείωση των φορολογούμενων εισοδημάτων;
Ο πρωθυπουργός υποσχέθηκε -και έκανε πολύ σωστά- ότι θα διεκδικήσει πρόσθετα κονδύλια από την Ένωση. Είμαι βέβαιος ότι θα τα καταφέρει. Ήδη εκπρόσωποι της Ευρώπης σπεύδουν να στείλουν μηνύματα συμπαράστασης. Αυτό είναι σωστό, αλλά πρέπει κι εμείς να βάλουμε το χέρι στην τσέπη ασφαλίζοντας το βιός μας, την περιουσία μας και, κάποτε δυστυχώς, τους κινδύνους για τη ζωή μας και τους δικούς μας. Δεν μπορεί να είναι ασφαλισμένος στην Ελλάδα (κατοικίες κι επιχειρήσεις) μόνον 1 στους 5 όταν σε όλη την Ευρώπη είναι πρακτικά υποχρεωτικό για όλους και όλοι το τηρούν. Ας το κάνουμε τουλάχιστον τώρα!
