Του Μάνου Οικονομίδη
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Αξία”, το Σάββατο 26 Αυγούστου 2023
Οι λέξεις και το περιεχόμενό τους. Η βαθύτερη σημασία τους. Τα συναισθήματα που προκαλεί το άκουσμά τους. Η ηχώ της αυθυποβολής…
Στη διαδρομή της εξέλιξης του ανθρώπου, αυτή η τόσο μικρή, όσο και έμπλεη νοημάτων λέξη, βρέθηκε στο επίκεντρο της προόδου. Ενέπνευσε, κινητροδότησε, ενσάρκωσε, υλοποίησε, διαφύλαξε την πρόοδο. Ο άνθρωπος…
Η ανθρωποκεντρική ταυτότητα της ζωής επέτρεψε στις γενιές που κληρονομούσαν κάθε φορά τη σκυτάλη της εξέλιξης, να την παραδώσουν περισσότερο φωτεινή. Με λιγότερες σκιές. Γεμάτη αφετηρίες ελπίδας, του περισσότερο ζωογόνου συναισθήματος.
Στη σκιά της ανείπωτης τραγωδίας των καταστροφικών πυρκαγιών που βίωσε και πάλι η πατρίδα μας, βρήκαν τη διαδρομή για τον δημόσιο λόγο αποκρουστικές απόψεις και ντροπιαστικές εικόνες, με επίκεντρο τους μετανάστες.
Η ασυγχώρητη υποτίμηση της αξίας της ανθρώπινης ζωής, και η διάκριση των ανθρώπων σε οντότητες… διαφορετικών ταχυτήτων. Η ανεμπόδιστη επιβεβαίωση της πυρηνικής βλάβης που έχει υποστεί η κοινωνία μας, υπό το βάρος της μνημονιακής καταστροφής και των πολυεπίπεδων απωλειών τις οποίες βίωσε και συνεχίζει να βιώνει ο καθένας.
Ξεχάσαμε να είμαστε άνθρωποι. Ξεχάσαμε να είμαστε δυτικοί άνθρωποι, γονιδιακοί κληρονόμοι ενός πλαισίου φιλελεύθερων ιδεών, από την Αρχαί Αθήνα μέχρι τον Ευρωπαϊκό Διαφωτισμό, που επέτρεψαν στην ανθρώπινη σκέψη να εξελιχτεί και να προοδεύσει. Να επικαιροποιεί σε κάθε συγκυρία τις αναζητήσεις και τις προτεραιότητές της.
Οι κοινωνίες μας εξελίχτηκαν ως κοινωνίες ανοικτής αγκαλιάς, ανήσυχων συνειδήσεων, συμπονετικής καρδιάς. Κάθε φορά που μια από τις αλληλοσυμπληρούμενες παραμέτρους χάθηκε, η συλλογική πρόοδος καθυστέρησε.
Σε αυτό το άβολο αδιέξοδο βρισκόμαστε. Εγκλωβισμένοι στην παρακμή. Παραδομένοι στη φθορά. Ανήμποροι να αναμετρηθούμε με τις χειρότερες εκδοχές του εαυτού μας.
Ξεχάσαμε να κρατούμε ανοικτό το φως μέσα μας. Και το φως σβήνει…
