Η νέα γραμμή άμυνας για την προφανή υστέρηση της Έφης Αχτσιόγλου να αρθρώσει πολιτικό λόγο με ειδικός βάρος και απήχηση σε πλειοψηφικά κοινωνικά ρεύματα, αφορά τον… σεξισμό.
Όποιος ασκεί κριτική για το… προφανή, στην εν αναμονή διάδοχο του Αλέξη Τσίπρα στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, με τις ευλογίες και της… διαπλοκής που πολέμησε και υπονόμευσε τον πρώην πρωθυπουργό, κατηγορείται ως “σεξιστής”.
Μάλιστα… Η διαδρομή της Έφης Αχτσιόγλου στον δημόσιο βίο, και οι δυο “μαύρες υπογραφές” της, στα εργασιακά μαζί με τον Γιώργο Κατρούγκαλο και στην οικονομία μαζί με τον Ευκλείδη Τσακαλώτο, πείθει ότι “δεν το έχει”. Ο εναγκαλισμός με το υστερικό περιθώριο που προτάσσει την προσβλητική για τις γυναίκες προσφώνηση “βουλεύτρια”, αντί για την ουσιαστική ενίσχυση του γυναικείου κινήματος , πείθει ότι δεν διατηρεί αυτόνομη σκέψη. Και η… επική παραδοχή ότι “η κανονικότητα δεν συνιστά ευκαιρία για την Αριστερά”, πείθει ότι, παρά τη μιντιακή προσπάθεια “φιλτραρίσματος” της δημόσιας εικόνας της, η αφετηρία από την οποία εκκινεί, κάθε άλλο παρά ανταποκρίνεται στις ανάγκες της σύγχρονης εποχής.
Στα χέρια της Έφης Αχτσιόγλου, ο ΣΥΡΙΖΑ θα… αυτοδιαλυθεί. Κάτι που θα συνέβαινε πιθανότατα και με οποιονδήποτε άλλο διάδοχο του Αλέξη Τσίπρα, καθώς τα διψήφια ποσοστά απήχησης στην κοινωνία φαντάζουν… περασμένα μεγαλεία.
Απλώς, με την ηγεσία Αχτσιόγλου, όπως ήδη προδιαγράφεται, η αυτοδιάλυση αυτή θα έρθει ταχύτερα. Και θα είναι περισσότερο θορυβώδης.
Του Νίκου Φυλάγγελου
